به گزارش مجله خبری نگار،در حوزه بیاثر کردن یا شکست تحریمها یا شکست محاصره اقتصادی عضویت ما در سازمان شانگهای چقدر میتواند اثر داشته باشد؟ این سوالی است که در ساعات اخیر به تواتر زیاد مطرح شده است.
در این خصوص ساسان شاه ویسی معتقد است، در بخشی از صحبتهایی که سران کشورها عضو پیمان مطرح میکردند چه آن فرمایشی که آیتالله رئیسی مطرح کردند و چه صحبتهایی که پوتین و دیگران مطرح کردند عمدتا این ظرفیت را میرساند که آن نگاه یکجانبهگرایانه که از یک طرف با یک رویکرد قلدری و به عبارتی وارد شدن به جنگهای نرم از جمله جنگ تجاری و و جنگ اقتصادی بتواند ظرفیتهای کشورهای هدف را دچار چالش بکند یکی از اهداف اینگونه همکار یهای بینالمللی و منطقهای است که سعی میکند آنها را خنثی کند.
وی افزود، به تعبیر منطقیتر اگر ما امروز دچار چالش انرژی هستیم بر اساس تحریمها، اگر دچار چالش روابط بانکی و پولی هستیم به خاطر مواردی مثل یوترن و تحریمهای آن، اگر ما در حوزه سرمایه گذاریها دچار چالش هستیم، یعنی یک کشوری میخواهد بیاید اینجا در ایران سرمایهگذاری بکند یا برعکس یا ما میخواهیم در یک کشور دیگری یک ظرفیتی بگذاریم و اینها دچار تخاصمات ایالات متحده آمریکا که به شکل یکجانبهگرایانه است، چنین همکاریهایی در نوع خودش میتواند پیمانهای اقتصادی دو یا چند جانبه را بوجود بیاورد که برای عبور از تحریمهای اشاره شده نقش بسزای دارد.
شاه ویسی گفت: کشورهای عضو این پیمان نزدیک به ۳۵ درصد خشکیها جهان را در اختیار دارند، دو قدرت بزرگ شورای امنیت را دارد،ی ۳ کشور قدرتمند گروه بریکس را در اختیار دارد که در داخل خودشان اندام وارههای بزرگ با رویکرد اقتصادی تعریف کردند در آن پیمان گمرکی و ظرفیتهای تجاری، ظرفیتهای بانکی است روابط پولی را تعریف کردند و دارند میروند به سمت اینکه یک پول واحد را تعریف کنند همه اینها را وقتی کنار هم میگذاریم، نشان میدهد ظرفیت بسیار بزرگی برای کشور ایجاد شده است.
وی افزود، ما از این ظرفیتها کمی غفلت کردیم یا معطل کردیم یا فقط نگاهمان را به یک نقطه معطوف کردیم و از باقی ابزارهایی که در حوزه دیپلماسی به خصوص دیپلماسی اقتصادی به شکل فعال میشد استفاده کرد بهره نبردیم.