کابوس‌ها و توهمات می‌توانند نشانه‌هایی از یک بیماری خودایمنی باشند

به گزارش مجله خبری نگار/طبق یک مطالعه جدید، کابوس‌ها و توهمات ممکن است نشانه اولیه بیماری خودایمنی باشند. رویا‌های آشفته و توهمات روزانه ممکن است هشدار اولیه‌ای در مورد بیماری‌هایی مانند لوپوس باشند و آگاهی بیشتر از آنها توسط بیماران و پزشکان می‌تواند منجر به درمان‌های بهتر برای بیماری‌های خودایمنی در انسان شود. این مطالعه در مجله EClinicalMedicine منتشر شده است.

این مطالعه شامل ۶۷۶ فرد مبتلا به لوپوس، صحبت با ۴۰۰ پزشک و بررسی تجربیات ۶۹ نفر در مورد زندگی با بیماری‌های روماتیسمی خودایمنی سیستمیک، از جمله لوپوس، بود. لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند باعث درد مفاصل، بثورات پوستی و خستگی شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما علائم را می‌توان با دارو کنترل کرد.

بحث‌های متعدد نشان داد که از هر پنج بیمار، سه نفر در مراحل اولیه ابتلا به لوپوس، یک علامت رایج را تجربه می‌کنند: اختلالات خواب در طول خواب. همچنین کمتر از یک چهارم بیماران، توهم را گزارش کردند که اغلب با کابوس‌های واضح و آزاردهنده به عنوان پیش درآمد همراه بود.

کابوس‌ها اغلب شامل مورد حمله قرار گرفتن، گیر افتادن، له شدن یا افتادن بودند. نامیدن این توهمات به عنوان «کابوس‌های روزانه» گامی مثبت در تشویق بیماران به ثبت علائم خود به روشی بود که باعث انگ اجتماعی نشود.

یکی از بیماران اهل انگلستان گفت: «وقتی کلمه «کابوس» را می‌گویید و وقتی آن را می‌گویید، منطقی به نظر می‌رسد، لزوماً ترسناک نیست، مثل این است که خوابی دیده‌اید و هنوز در باغ بیدار نشسته‌اید. چیز‌هایی می‌بینم، انگار از آن بیرون می‌آیید، و مثل این است که از خواب بیدار می‌شوید و نمی‌توانید خوابتان را به خاطر بیاورید و آنجا هستید، اما آنجا نیستید... مثل یک حس سردرگمی کامل است، نزدیک‌ترین چیزی که می‌توانم تصور کنم. تنها چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که احساس می‌کنم آلیس در سرزمین عجایب هستم.»

پزشکانی که در این مطالعه شرکت داشتند، موافق بودند که کابوس‌ها و کابوس‌های شبانه می‌توانند یک «سیستم هشدار اولیه» مفید برای شعله‌ور شدن بیماری خودایمنی در حال وقوع باشند. آموزش بهتر بیماران در مورد معنای این علائم می‌تواند به آنها اجازه دهد تا قبل از جدی شدن، برای مدیریت شعله‌ور شدن بیماری با هم همکاری کنند.

پروفسور گای لشزینر، نویسنده‌ی این مطالعه، گفت: «ما مدت‌هاست که می‌دانیم تغییرات در خواب می‌تواند نشان‌دهنده‌ی تغییراتی در سلامت جسمی، عصبی و روانی باشد و گاهی اوقات می‌تواند شاخص‌های اولیه‌ی بیماری باشد.» «با این حال، این اولین مدرکی است که نشان می‌دهد کابوس‌ها می‌توانند به ما در نظارت بر یک بیماری خودایمنی جدی مانند لوپوس نیز کمک کنند و سرنخ مهمی برای بیماران و پزشکان است که علائم خواب ممکن است نشان‌دهنده‌ی عود قریب‌الوقوع بیماری باشند.»