به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه لیل مطالعهای انجام دادند که ارتباط جالبی بین مصرف کافئین و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را نشان داد. نتایج این کار در نشریه Alzheimer's & Dementia ارائه شد و توجه جامعه علمی را به نقش بالقوه کافئین در پیشگیری از بیماریهای عصبی جلب کرد.
این مطالعه بر روی بیماران بالای ۷۰ سال که از قبل اختلال شناختی خفیف یا مراحل اولیه بیماری آلزایمر داشتند، متمرکز بود. شرکتکنندگان بسته به میزان کافئین مصرفی به دو گروه تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد افرادی که کافئین کمتری مصرف میکردند، خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال شناختی و حافظه داشتند. علاوه بر این، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در این گروه تقریباً ۲.۵ برابر بیشتر از افرادی بود که کافئین بیشتری مصرف میکردند.
دانشمندان فرانسوی خود را فقط به نظارت بر عملکردهای شناختی محدود نکردند. آنها تجزیه و تحلیل کاملی از پروتئینهای موجود در مایع نخاعی شرکتکنندگان انجام دادند. این مطالعه تفاوتهای قابل توجهی در نسبتها و مقادیر اشکال خاصی از پروتئینهای بتا آمیلوئید بین گروهها نشان داد. افرادی که مصرف کافئین کمتری داشتند، غلظت کمتری از این پروتئینها در مایع نخاعی خود داشتند که ممکن است نشان دهنده وجود بیشتر آنها در مغز باشد. این یک نشانگر بیولوژیکی تخریب عصبی محسوب میشود که مشخصه بیماری آلزایمر است.
اگرچه این مطالعه مزایای بالقوه کافئین را برای بزرگسالان مسن برجسته میکند، اما لازم به ذکر است که رابطه علت و معلولی مستقیمی بین مصرف قهوه در میانسالی و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در پیری برقرار نمیکند. با این حال، این مطالعه بخش مهمی را به مجموعه رو به رشدی از تحقیقات اضافه میکند که نشان میدهد مصرف متوسط قهوه و سایر محصولات کافئیندار ممکن است به حفظ عملکرد شناختی و افزایش طول عمر کمک کند.
شایان ذکر است که کافئین، علیرغم فواید بالقوهاش، باید با احتیاط مصرف شود. این امر به ویژه در مورد مصرف آن در بعد از ظهر صادق است، زیرا مقادیر بیش از حد کافئین میتواند بر کیفیت خواب تأثیر منفی بگذارد، که به نوبه خود برای حفظ سلامت شناختی نیز مهم است.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.