چند راهکار اصولی برای کاهش درد و درمان شانه‌ی منجمد

به گزارش مجله خبری نگار،آنها بازوی بالایی (انسدادی)، تیغه شانه (لگن) و کلاروبون (کلوژیک) هستند. بافتی که در اطراف مفصل شانه شما وجود دارد که همه چیز را با هم نگه می‌دارد. این کپسول شانه نامیده می‌شود. با شانه‌ی یخ زده، کپسول چنان ضخیم و تنگ می‌شود که حرکت آن سخت است. گروهی از بافت اسکار تشکیل می‌شود و کمتر از یک مایع به نام مایع سینوویال وجود دارد که روان کننده آن را حفظ می‌کند. این چیز‌ها حتی بیشتر حرکت را محدود می‌کنند.

علائم

علائم اصلی یک شانه‌ی یخ زده درد و سفتی است که حرکت آن را دشوار یا غیرممکن می‌کند.
اگر شانه‌ی یخ زده‌ای داشته باشید، به احتمال زیاد یک کشیدگی و یا درد ملایم را در یک شانه احساس خواهید کرد. ممکن است درد را در عضلات شانه‌ای که در اطراف بالای بازوی شما قرار دارد احساس کنید. شما ممکن است حس فوق العاده‌ای در بازو داشته باشید. درد شما می‌تواند در شب بدتر شود، که می‌تواند خواب را سخت کند. شما معمولا در سه مرحله به یک شانه‌ی یخ زده دچار می‌شوید. هر کدام دارای نشانه‌های منحصر به فرد و جدول زمانی است.

مرحله‌ی انجماد:

هر زمانی که شما آنرا حرکت می‌دهید، در شانه خود درد (گاهی شدید) ایجاد می‌کنید.
آن به آرامی در طول زمان بدتر می‌شود و ممکن است بیشتر در شب صدمه ببیند.
این می‌تواند از ۶ تا ۹ ماه به طول بینجامد.
حرکت شانه شما محدود می‌شود.

مرحله یخ زده: 

درد شما ممکن است بهتر شود، اما سختی شما بدتر می‌شود.
حرکت شانه را سخت‌تر می‌کند و از این طریق فعالیت‌های روزانه سخت‌تر می‌شود.
این مرحله می‌تواند ۴ تا ۱۲ ماه طول بکشد.

مرحله خنک کننده:

محدوده حرکت شما شروع به بازگشت به حالت عادی می‌شود.
این می‌تواند از هر ۶ ماه تا ۲ سال باشد.

علل

روشن نیست که چرا برخی افراد آن را توسعه می‌دهند، اما برخی گروه‌ها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. شانه‌ی منجمد اغلب در زنان بیشتر از مردان اتفاق می‌افتد و در صورتی که شما بین ۴۰ تا ۶۰ ساله هستید احتمال بیشتری دارد که مبتلا شوید. همچنین اگر شما در حال بهبودی از یک وضعیت پزشکی هستید مانند یک سکته مغزی، یا جراحی مانند یک ماستکتومی که شما را از حرکت دادن دست شما محافظت می‌کند، خطر ابتلا به این بیماری نیز ممکن است افزایش یابد. بعضی شرایط پزشکی نیز می‌تواند خطر شما را افزایش دهد. اگر دچار دیابت هستید، ممکن است بیشتر شانه‌ی یخ زده را داشته باشید. حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به دیابت شانه‌ی منجمد را می‌گیرند. سایر مشکلات پزشکی مانند بیماری قلبی، بیماری تیروئید یا بیماری پارکینسون نیز با شانه‌ی یخ زده مرتبط است.

تشخیص

برای تشخیص شانه‌ی یخ زده، دکتر شما به شما یک امتحان فیزیکی را انجام می‌دهد. او آن را بررسی می‌کند تا بداند که وضعیت چقدر بد است. در بخش “فعال” امتحان، او اجازه خواهد داد که شانه خود را به تنهایی حرکت دهید. در بخش “منفعل”، او آن را برای شما حرکت می‌دهد و تفاوت‌ها را یادداشت می‌کند. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که شما نیاز به تزریق بیهوشی در شانه دارید. این یک دارویی است که درد را از بین می‌برد، به طوری که او بتواند محدوده حرکتی فعال و غیر فعال را قضاوت کند. معاینه فیزیکی معمولا برای تشخیص شانه‌ی یخ زده است، اما پزشک شما همچنین می‌تواند از آزمایشات تصویر برداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند یا MRI به منظور جلوگیری از مشکلات دیگر مانند آرتروز یا کاف دوقلو پاره شده که می‌تواند باعث درد و محدود کردن چگونگی حرکت می‌کند، برای تشخیص استفاده کند.

درمان شانه‌ی منجمد

دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن می‌تواند به کاهش درد و التهاب در شانه کمک کند. اگر آنها کمک نمی‌کنند، پزشک شما ممکن است دارو‌های قویتری تجویز کند. درمان شما ممکن است شامل رفتن نزد یک درمانگر فیزیوتراپی برای تقویت و کشش تمرینات جهت بهبود حرکات شما باشد. اگر علائم شما شدید باشد یا در طول زمان بهبود نیابد، پزشک ممکن است سایر انواع درمان را توصیه کند، از جمله:

تزریق کورتیکواسترویید

این تزریق در مفصل شانه به منظور کاهش درد و افزایش دامنه حرکت است

تقسیم مشترک

به این معنی است که دکتر شما آب کافی را به داخل کپسول شانه وارد می‌کند تا کشش ممکن شود. این می‌تواند به شما کمک کند تا شانه خود را به راحتی حرکت دهید.

فیزیوتراپی

نتایج با فیزیوتراپی این متفاوت است و ممکن است در فاز‌های مشخصی از شانه یخ زده مفیدتر از دیگران باشد.

عمل جراحی

برای درمان شانه‌ی یخ زده بسیار نادر است. اما اگر درمان‌های دیگر به شما کمک نکند، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد کند. این احتمالا یک روش آرتروسکوپی است. این بدان معناست که با ابزار‌های سبک و مداد که از طریق کوچک کردن در شانه شما قرار می‌گیرد، انجام می‌شود.
دستکاری شانه می‌تواند بافت شانه خود را خنثی کند، اما بسیار غیرممکن است، زیرا جراحی آرتروسکوپی آن را جایگزین کرده است. جراحان تحت بیهوشی عمومی می‌توانند به شدت شانه را حرکت دهند. با این روش خطر ابتلا به عوارض شامل شکستگی وجود دارد. 

منبع:اینفو