بودجه نوسازی بانک مرکزی آمریکا از کجا تامین می‌شود؟

به گزارش مجله خبری نگار، جنجال پنجشنبه گذشته میان رئیس‌جمهور آمریکا و رئیس بانک مرکزی این کشور زمانی مورد توجه قرار گرفت که دونالد ترامپ و جروم پاول در بازدید از بانک مرکزی، بر سر هزینه نوسازی، اختلاف‌نظر پیدا کردند. متحدان ترامپ گفتند که این پروژه می‌تواند زمینه‌ساز برکناری پاول باشد، اما رئیس‌جمهور آمریکا گفت که وی را اخراج نخواهد کرد، اما ترامپ همچنان خواستار نرخ‌های بهره پایین‌تر است.

برخلاف پنتاگون و سیستم تسلیحاتی جدید که بودجه را به باد داده است، عملیات فدرال رزرو به طور متفاوتی تامین مالی می‌شود؛ وزارت دفاع و سایر شاخه‌های اجرایی از کنگره پول دریافت می‌کنند امافدرال رزرو خودگردان است. تامین بودجه بانک مرکزی از درآمد حاصل از بهره اوراق بهادار دولتی است که در اختیار دارد و هیچ دلاری از مالیات‌دهندگان برای عملیات فدرال رزرو از جمله پروژه‌های ساختمانی مانند نوسازی دفتر مرکزی اختصاص نیافته است. بیشتر درآمد فدرال رزرو از دارایی‌هایی مانند اوراق قرضه خزانه‌داری آمریکا و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن حاصل می‌شود که در ترازنامه بانک مرکزی قرار دارند و به آنها سود تعلق می‌گیرد.

این ترازنامه در طول بحران مالی بزرگ و همه‌گیری کرونا بسیار افزایش یافت، زیرا فدرال رزرو تریلیون‌ها دلار اوراق قرضه برای حمایت از اقتصاد خریداری کرد. سایر منابع درآمد بانک مرکزی شامل سود سرمایه‌گذاری‌های ارزی نگهداری شده، کارمزد خدماتی مانند تسویه چک، انتقال وجه و عملیات تسویه وجوه ارائه شده به موسسات سپرده‌گذاری و سود وام به موسسات سپرده‌گذاری است.

مطمئنا، ماموریت فدرال رزرو به حداکثر رساندن درآمد خود از معاملات اوراق بهادار نیست بلکه این نهاد، دو وظیفه ایجاد قیمت‌های پایدار و حداکثر اشتغال را دارد و خرید و فروش دارایی‌ها فقط وسیله‌ای برای دستیابی به این اهداف است.

در همین حال، فدرال رزرو هزینه‌هایی از جمله پرداخت سود به مانده‌های ذخیره، پرداخت سود به اوراق بهادار فروخته شده از طریق قرارداد‌های بازخرید و هزینه‌های عملیاتی مانند حقوق و دستمزد و ساختمان‌های آن نیز دارد. هزینه‌ها زمانی صعود می‌کنند که فدرال رزرو مانند آنچه در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ برای کاهش تورم انجام داد، نرخ بهره را افزایش دهد. وقتی درآمد از این هزینه‌ها بیشتر شود، فدرال رزرو مازاد را به وزارت خزانه‌داری تحویل می‌دهد. در واقع، در دهه قبل از همه‌گیری کووید، فدرال رزرو حدود یک تریلیون دلار به خزانه‌داری ارسال کرد.

وقتی هزینه‌های فدرال رزرو از درآمد آن بیشتر شود، بانک مرکزی سند بدهی (IOU) به نام «دارایی معوق» برای پرداخت هزینه‌های عملیاتی ایجاد می‌کند. با افزایش نرخ بهره، دارایی معوق فدرال رزرو از ۱۳۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳، به تقریبا ۲۱۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ افزایش یافت و تا چهارشنبه گذشته، این رقم ۲۳۶.۶ میلیارد دلار بود.

سایت فورچون گزارش کرد، هنگامی که نرخ‌ها بیشتر کاهش یابند و درآمد دوباره از ضرر‌ها فراتر رود، فدرال رزرو دارایی معوق را بازپرداخت می‌کند و سپس پرداخت هرگونه درآمد اضافی به خزانه‌داری را آغاز می‌کند.

فدرال رزرو سنت لوئیس در توضیحی برای سال ۲۰۲۳ گفت: سیاست‌های پولی سختگیرانه‌تر برای مهار تورم، به کاهش درآمد خالص فدرال رزرو منجر شده است و به این معنی نیست که خزانه‌داری باید فدرال رزرو را مجددا سرمایه‌گذاری کند، بلکه به این معناست که فدرال رزرو یک بدهی منفی را به شکل یک دارایی معوق ثبت می‌کند. این دارایی معوق تا زمانی که فدرال رزرو درآمد خالص مثبتی ثبت کند، انباشته خواهد شد و زمانی این اتفاق رخ می‌دهد که نرخ بهره دارایی‌های بلندمدت تحت مالکیت بانک مرکزی، از بهره پرداختی به ذخایر بانکی و تسهیلات بازخرید معکوس، فراتر رود.