به گزارش مجله خبری نگار، همه ما مایلیم که از طرف دیگران دوست داشته شویم، اما برخی از رفتارهای ظریف باعث میشوند که مردم بلافاصله از ما بدشان بیاید. برخی از این عادتها را در ادامه مرور میکنیم.
همه ما دوست داریم درباره خودمان حرف بزنیم. به گفته روانشناسان این کار مناطقی از مغز ما را روشن میکند که با احساس ارزشمندی و انگیزه مرتبط هستند.
اما وقتی نوبت به دوست داشته شدن میرسد، صحبت کردن بیش از اندازه از خود، استراتژی خوبی نیست.
محققان دریافتهاند که هرگاه زیاد درباره خودمان صحبت میکنیم یا موضوع را به سمت خودمان برمیگردانیم، از میزان دوستداشتنیبودنمان کاسته میشود.
بهترین راه برای بررسی اینکه زیاد صحبت نمیکنید این است که مطمئن شوید سوالات زیادی از طرف مقابل میپرسید.
سوال پرسیدن نشان میدهد که ما به طرف مقابلمان علاقهمندیم و به او توجه میکنیم.
برای بسیاری از ما پیش آمده که نسنجیده صحبت کنیم و قبل از آنکه به چیزی که میخواهیم بگوییم فکر کنیم آن را به زبان بیاوریم.
اگر خوش شانس باشید بعد از آنکه چنین حرفی از دهانتان خارج شد متوجه میشوید که نباید آن را میگفتید، اما بدشانسها از حرف بدی که زدهاند غافل میمانند.
صداقت مطمئناً فضیلت است، اما قرار نیست بهانهای باشد برای آنکه هر چه دوست داریم بگوییم.
اگر میخواهیم دوستانی پیدا کنیم و بر مردم تأثیر بگذاریم، باید یاد بگیریم که چگونه پیام خود را به بهترین شکل منتقل کنیم.
وقتی ذاتاً خودرأی هستید احتمالا در مورد همه چیز افکار و ایدههایی دارید. اما باید توجه کنیم که بعضی چیزها به ما ربطی ندارند.
امر و نهی کردن به دیگران و سلطهگری با قاطعیت یکی نیست. نیازی نیست که همیشه نظراتمان را ارائه بدهیم و انجام این کار همیشه مناسب نیست.
گاهی هرچه بیشتر بخواهید روی دیگران تاثیر خوبی بگذارید نتیجه برعکس میگیرید. دلیل این موضوع این است که در این فرآیند اصالت خود را از دست میدهید و از خود واقعیتان دور میشوید.
ممکن است سعی کنید تمام عیوب خود را پنهان کنید، غافل از اینکه «بیش از حد خوب بودن» میتواند غیرصادقانه به نظر برسد.
چه بخواهیم دیگران را متقاعد کنیم که اشتباه میکنند یا هوش خودمان را ثابت کنیم، بهتر است این نکته را بدانیم که تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان میدهد احتمال اینکه با حرفهایتان بتوانید نظر دیگران را درباره موضوعی تغییر دهید نزدیک به صفر است.
اینکه احساس کنیم بیشتر از دیگران میدانیم به خودمان حس خوبی میدهد، اما اینکه به کسی بگویید اشتباه میکند یا مثل کسی رفتار کنیم که همه چیز را میداند باعث میشود دیگران از ما خوششان نیاید.
ابراز نارضایتی به سرعت میتواند تبدیل به یک مشکل شود. وقتی زمان خود را صرف غر زدن و ناله کردن درباره این و آن میکنید، این سیگنال را به طرف مقابل میدهید که ممکن است اساساً فردی منفیگرا باشید.
حقیقت این است که همه ما گاهی اوقات نیاز داریم که با این کار خودمان را تخلیه کنیم، اما حواستان باشد که چه زمانی، کجا و با چه کسی این کار را انجام میدهید.
این عادت ناپسندی است که باید هرچه سریعتر به فکر ترک آن باشید. بسیاری از ما نمیخواهیم بیادب باشیم، اما این دقیقاً احساسی است که با قطع کردن حرف دیگران به طرف مقابل منتقل میشود.
مهم است که به افراد فضا داده شود تا حرف خود را به پایان برسانند تا احساس کنند شنیده میشوند. در غیر این صورت، ممکن است به نظر برسد که شما فکر میکنید آنچه میخواهید بگویید از حرف طرف مقابل مهمتر است.
افشای اطلاعات حساس یا شخصی بدون داشتن رابطهای تثبیتشده میتواند بسیاری از افراد را ناامید کند. با این حال خودافشایی اگر متقابل باشد به ایجاد پیوند عمیقتر کمک میکند.
اما اگر این فقط شما هستید که همه چیز زندگیتان را به اشتراک میگذارید ممکن است نشاندهنده این باشد که باید عقبنشینی کنید.
چک کردن گوشی، بررسی گوشه و کنار اتاق هنگام صحبت با کسی، عدم برقراری تماس چشمی، همه و همه تصویر بدی از شما ایجاد میکنند.
شاید شما منظور بدی نداشته باشید، اما شخصی که با او صحبت میکنید ممکن است ناراحت شود و آن را بیادبی تلقی کند.
بامزه بودن یک ویژگی فوقالعاده مطلوب است. اما بهکار بردن طنز مناسب میتواند چالشبرانگیز باشد.
شوخیای که خندهدار نیست معمولاً بیادبانه بهنظر میرسد. اگر درباره گفتن یک جوک شک دارید بهتر است از گفتن آن صرف نظر کنید.
منبع:روزیاتو