به گزارش مجله خبری نگار، مراسم قرعهکشی مرحله نهایی رقابتهای انتخابی فوتبال زنان المپیک در قاره آسیا روز پنجشنبه هفته گذشته به میزبانی مقر کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) در مالزی برگزار شد و بدین ترتیب تیمهای صعودکننده به مرحله نهایی رقبای خودشان را برای رسیدن به دو سهمیه فوتبال زنان قاره کهن در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۴ پاریس شناختند.
تیم ملی فوتبال زنان کشورمان که چندی پیش موفق شدند با هدایت مریم آزمون تیم ملی فوتبال زنان میانمار را در خانه خودش شکست بدهند و به این مرحله برسند هم به مانند سایر تیمهای صعودکننده در مراسم قرعهکشی حضور داشتند. زنان ایرانی در پایان مراسم با تیمهای استرالیا، فیلیپین و چینتایپه همگروه شدند و باید اول مهر سالجاری برای برگزاری بازیهای این مرحله راهی استرالیا شوند و مقابل رقبای تا دندان مسلح برای صعود به مرحله نهایی و در نهایت رسیدن به سهمیه المپیک تلاش کنند. اتفاقی که البته رخ دادن آن با توجه به قدرت سایر تیمهای همگروه نسبت به فوتبال زنان ایران حداقل روی کاغذ بعید به نظر میرسد، اما باید گفت در ورزش و فوتبال هیچ اتفاقی غیرممکن و نشدنی نیست.
یکی از اتفاقاتی که حاشیه زیادی برای فوتبال زنان کشورمان پیش از اعزام به میانمار درست کرد مدت زمان اردوی آمادهسازی شاگردان آزمون برای حضور در مرحله اول رقابتهای انتخابی المپیک بود. مسابقاتی که عدم صعود ایران از آن با توجه به تیمهای حاضر برای فوتبال زنان کشورمان یک شکست محض به حساب میآمد. تیم ملی تنها با ۸ روز تمرین گروهی به میانمار اعزام شد و موفق شد با خلق شگفتی در بازی رفت و برگشت مقابل میانمار به پیروزی برسد و به مرحله پایانی انتخابی المپیک در قاره آسیا صعود کند.
اردوی کوتاهمدت ملیپوشان پیش از آغاز مرحله اول حاشیههای زیادی را برای تیم و همچنین انتقادات زیادی را هم به فدراسیون فوتبال و کمیته زنان وارد کرد. با توجه به قدرت تیمهایی که شاگردان آزمون با آنها مواجه شدند تیم برای داشتن شانس نیازمند اردویهای بلندمدت و همچنین بازیهای تدارکاتی سطح بالا است. آنچه جامعه فوتبال ایران در دوران مدیریت مهدی تاج بر فدراسیون فوتبال در حوزه زنان
ندیدهاند.
همانطور که پیشتر گفته شد تیم ملی زنان شانس زیادی برای صعود از این گروه و حضور در بازیهای المپیک ندارد. در جام جهانی ۲۰۲۳ استرالیا و نیوزلند حاضر هستند به همین خاطر فدراسیون باید از این فرصتی که به وجود آمده است بهترین استفاده ممکن را بکند و هدف تیم برای این دوره را تنها کسب تجربه مقابل تیمهای بزرگ فوتبال زنان جهان مانند استرالیا بگذارد.
آنچه فوتبال ملی ایران در هر دو بخش زنان و مردان نیازمند رخ دادن آن است.
اگرچه حضور در چنین گروهی برای فوتبال زنان کشورمان مانند حضور در تونل وحشت است، اما برگزاری چنین بازیهایی باعث میشود تیم ملی در سالهای آینده و دورههای بعدی با استرس کمتری مقابل غولهای فوتبال زنان قاره کهن صفآرایی کند.
البته باید امیدوار بود که فدراسیون در ابتدا برای تیم یک اردوی بلندمدت برنامهریزی کند، زیرا حضور مقابل غولهای آسیا بدون اردویهای تدارکاتی بلندمدت باعث میشود تیم با تعداد گلهای زیاد مقابل استرالیا و سایر مدعیان شکست بخورد و زمانی برسد که کسب تجربه از مسابقات پیش رو برای سالهای آینده به هیچ عنوان به درد تیم نخورد.