به گزارش مجله خبری نگار/یک تیم بینالمللی از ستارهشناسان با مطالعهی خواص غبار میانستارهای در کهکشانی با فاصلهی پنج میلیارد سال نوری، به کشفی مهم دست یافتهاند. این مطالعه در مجلهی علمی The Astrophysical Journal (TAJ) منتشر شده است.
تیمی به رهبری پروفسور آنا ساجینا از دانشگاه تافتس (ایالات متحده آمریکا) با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) گوشتههای یخی را روی ذرات غبار در کهکشان SSTXFLS J۱۷۲۴۵۸.۳+۵۹۱۵۴۵ کشف کردند که حاوی آب، دی اکسید کربن و مونوکسید کربن است.
این اولین باری است که چنین ساختارهای یخی پیچیدهای در خارج از جهان «محلی» (بیش از یک میلیارد سال نوری دورتر) شناسایی میشوند. از همه مهمتر، مشخص شد که ترکیب این ذرات تقریباً با گرد و غبار موجود در کهکشان خودمان یکسان است.
پروفسور ساجینا توضیح داد: «این کشف پیامدهای اساسی برای درک چگونگی شکلگیری ستارگان و سیارات در کیهان اولیه دارد.»
تاکنون، ستارهشناسان مجبور بودند فرض کنند که ویژگیهای گرد و غبار در کهکشانهای دوردست مشابه ویژگیهای مشاهدهشده در نزدیکی آنهاست، اما هیچ مدرکی برای تأیید این فرضیه نداشتند. اکنون، JWST شواهد قانعکنندهای از این شباهت ارائه کرده است.
این کشف پیامدهای عملی مهمی برای نجوم دارد. دانشمندان اکنون میتوانند محاسبات خود را با دقت بیشتری تنظیم کنند تا تأثیر گرد و غبار را بر مشاهدات اشیاء دوردست در نظر بگیرند. این امر به ویژه برای مطالعه شکلگیری ستارگان و سیاهچالهها در جهان اولیه که اغلب توسط ابرهای متراکم گرد و غبار پنهان شدهاند، مهم است.