به گزارش مجله خبری نگار/وقتی کودکی با کسی دوست میشود که رفتارش نگرانکننده است، والدین وسوسه میشوند که ارتباط با او را کاملاً ممنوع کنند. با این حال، کارشناسان هشدار میدهند که چنین اقداماتی اغلب ضرر بیشتری نسبت به فایده دارد. به خصوص وقتی صحبت از نوجوانانی میشود که به دنبال استقلال هستند، کنترل بیش از حد میتواند نتیجه معکوس داشته باشد و پیوند با یک دوست ناخواسته را تقویت کند. این مطلب توسط The Conversation گزارش شده است.
برای بچههای کوچکتر مدرسه، ارزش دارد که قوانینی برای مدت محدودی از اقامت مهمان در خانه وضع کنید - مثلاً بازی با مبلمان یا شوخیهای بلند. اما حتی در اینجا هم مهم است که فکر کنید: آیا محدودیتهای شما بر اساس منافع واقعی برای کودک است یا منعکسکننده ترجیحات و ترسهای شخصی شماست؟ با تشخیص اینکه فرزند شخص دیگری لزوماً نباید شبیه شما باشد، به پسر یا دخترتان فضا میدهید تا مستقل باشد.
دانشمندان توصیه میکنند که با نوجوانان با ظرافت بیشتری رفتار کنید - در نقش یک حامی قابل اعتماد، اما نه از جایگاه یک مربی. در چنین لحظاتی، نصیحت ارزشمند نیست، بلکه فرصت صحبت کردن و شنیده شدن بدون انتقاد است. این همان چیزی است که به نوجوان کمک میکند تا حمایت شما را احساس کند، نه اینکه خود را ببندد و به یک دوستی سمی پناه نبرد. در عین حال، فقط در مواردی که صحبت از قلدری، پرخاشگری یا خشونت میشود، ارزش مداخله دارد - هر روش نرمی در چنین شرایطی کمکی نخواهد کرد و مداخله فوری لازم است - تماس با مدرسه یا خدمات تخصصی.
کارشناسان اطمینان دارند که دقیقاً همین رویکردهای همدلانه و غیرمقتدرانه است که از اعتماد بلندمدت بین والدین و فرزند حمایت میکند و پایه و اساس انتخابهای سالم دوستان در آینده را بنا مینهد.