به گزارش مجله خبری نگار، مجله شورای تحقیقات پزشکی (JTM) توضیح داد که درمان پریودنتیت آپیکال - التهاب مزمنی که ریشه دندانها را تحت تأثیر قرار میدهد - با بهبود متابولیسم گلوکز و لیپید در بدن و همچنین کاهش سطح کلی التهاب همراه است که تأثیر مثبتی بر خطر بیماریهای متابولیک دارد.
محققان به مدت دو سال ۶۵ بیمار را تحت نظر داشتند و نمونههای خون آنها را با استفاده از طیفسنجی رزونانس مغناطیسی هستهای تجزیه و تحلیل کردند. تنها سه ماه پس از درمان التهاب، دانشمندان کاهش قابل توجهی در نشانگرهای التهابی و برخی اسیدهای آمینه مرتبط با افزایش خطر اختلالات متابولیک مشاهده کردند. پس از دو سال، سطح گلوکز و پیروات آنها بهبود یافت، سطح لیپید آنها تثبیت شد و بدن آنها به تدریج تعادل متابولیکی خود را به دست آورد.
این مطالعه همچنین ارتباط نزدیکی بین ترکیب میکروبیوم موجود در خون و ریشه دندانهای عفونی و تغییرات متابولیکی در سراسر بدن نشان داد و تأیید کرد که عفونتهای موضعی دندان میتوانند بر سلامت کلی بدن تأثیر بگذارند.
بر اساس این نتایج، محققان به این نتیجه رسیدند که درمان ریشه موفق فقط وسیلهای برای محافظت از دندانها نیست، بلکه گامی مهم برای کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، دیابت و اختلالات متابولیک است و این امر اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان به موقع دندانپزشکی را برجسته میکند.