تراخم چشم‌های اتیوپیایی‌ها را نابود می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار-بوتاجیرا (اتیوپی): ششو شفا مدام پلک می‌زند و نور خورشید او را آزار می‌دهد. قرنیه چشم چپش کدر است که نشانه‌ای از تراخم، بیماری شایع در اتیوپی است که می‌تواند باعث نابینایی شود.

درد آنقدر زیاد است که این کشاورز و نانوای ۳۵ ساله «کاملاً از کار دست کشیده است.» این مرد لاغر با مو و ریش خاکستری، در خانه‌اش در آسانو، روستایی کوچک در مرکز کشور، حدود ۱۰۰ کیلومتری آدیس آبابا، مانده است.

شیوا، پدر دو فرزند، از خانه‌ی خالی‌اش می‌گوید: «بالاخره فهمیدم که سطح چشم (راست) من آسیب دیده و چشم چپم به شدت آسیب دیده است. درد بر توانایی من در کار و انجام کار‌های روزانه‌ام تأثیر می‌گذارد.»

او ادامه می‌دهد: «من مژه‌هایم را می‌چینم تا ناراحتی‌ام را تسکین دهم» و اضافه می‌کند: «می‌ترسم هر بار که درد را احساس می‌کنم، کور شوم.»

«به‌شدت گسترده»

وضعیت او در اتیوپی، کشوری با نزدیک به ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت، غیرمعمول نیست. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، این کشور فقیر شرق آفریقا محل زندگی بیش از نیمی از ۱۰۳ میلیون نفر از جمعیت جهان است که در مناطقی زندگی می‌کنند که تراخم در آنها شایع است.

این سازمان خاطرنشان می‌کند که تراخم «در بسیاری از فقیرترین یا مناطق روستایی جهان بسیار شایع است» و «آفریقا همچنان آسیب‌دیده‌ترین قاره و قاره‌ای است که بیشترین تلاش‌ها برای مبارزه با» این بیماری در آن صورت می‌گیرد.

تراخم یک عفونت چشمی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق تماس با چشم یا بینی افراد آلوده و همچنین از طریق مگس‌هایی که با ترشحات چشم یا بینی افراد آلوده تماس پیدا می‌کنند، منتقل می‌شود.

این بیماری به ویژه زنانی را که در تماس مداوم با کودکان هستند، تحت تأثیر قرار می‌دهد، کودکانی که مخزن این بیماری محسوب می‌شوند.

با گذشت زمان، این بیماری باعث می‌شود پلک به سمت داخل برگردد و مژه‌ها به کره چشم ساییده شوند و به قرنیه آسیب برسانند. بیماران درد شدیدی را تجربه می‌کنند و ممکن است بینایی خود را از دست بدهند، معمولاً بین سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی.

شیشو شیوا، با وجود دردی که از کودکی متحمل شده بود، مدت زیادی قبل از انجام عمل جراحی تردید داشت. او گفت مادرش که او نیز از همین بیماری رنج می‌برد، پس از عمل بهبود نیافت.

اهمیت بهداشت فردی

او به لطف گیزاچو آببه، چشم‌پزشک و عضو سازمان غیردولتی آلمانی «ماموریت نابینایان مسیحی» که برای ارتقای آگاهی در میان آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه تلاش می‌کند، متقاعد شد.

این مرد ۶۰ ساله که ده‌ها نفر را در روستایی کوچک در نزدیکی آسانو گرد هم آورده بود، تأکید کرد: «ما با آنها در مورد اهمیت بهداشت شخصی صحبت می‌کنیم (..) این نکته بسیار مهمی برای پیشگیری از تراخم است.»

او به مردم حاضر می‌گوید: «شما باید صورت‌هایتان را با آب تمیز بشویید»، که این برای این جامعه روستایی که باید سه ساعت پیاده روی کنند تا به رودخانه برسند، چالشی است، جایی که آب با دام‌ها مشترک است و زمینه را برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند.

آببه ادامه می‌دهد: «به همین دلیل است که ما و دولت برای به دست آوردن آب آشامیدنی چاه حفر می‌کنیم.»

این سازمان مردم نهاد با استفاده از بلندگو‌ها خواستار غربالگری جمعیت در بوتاجیرا، بزرگترین شهر منطقه و محل قرارگیری یک بیمارستان تخصصی، شده است.

در موارد کمتر پیشرفته، معمولاً آنتی‌بیوتیک‌ها یا پماد‌ها برای از بین بردن بیماری کافی هستند. با این حال، برای موارد شدیدتر، مانند شیشو شف، جراحی ضروری است.

این عمل در یک مرکز درمانی کوچک و بدون برق انجام می‌شود. پس از اعمال بی‌حسی موضعی، خواهر تادلیش، چشم‌پزشک، برشی در پلک بالایی ایجاد می‌کند. او می‌گوید: «برش دادن آن بسیار دشوار است.» این عمل حدود سی دقیقه طول می‌کشد.

شیشو شیوا قبل از بازگشت به خانه آرام می‌گوید: «حالم بهتر است.»

سازمان بهداشت جهانی خاطرنشان می‌کند که تا پایان سال ۲۰۲۴، تراخم از فهرست مشکلات بهداشت عمومی در ۲۱ کشور، از جمله توگو و غنا، حذف شده است. با این حال، به گفته آببه، در اتیوپی، «می‌توان آن را کاهش داد»، اما تا زمانی که سطح زندگی مردم بهبود نیابد، ریشه‌کن کردن آن بسیار دشوار خواهد بود (..).

(خبرگزاری فرانسه)