به گزارش مجله خبری نگار، پزشک میگوید: «این وضعیت در نتیجه اختلال عملکرد عضلاتی که مردمک را منقبض و منبسط میکنند، رخ میدهد. انحراف مردمک، اختلاف بیش از ۱ میلیمتر در اندازه مردمک است و معمولاً فقط یک چشم را تحت تأثیر قرار میدهد.»
پزشک چندین نوع ناهمسانگردی مردمک را تشخیص میدهد:
عدم تقارن فیزیولوژیکی: یک بیماری ارثی که حدود ۲۰ ٪ از افراد را تحت تأثیر قرار میدهد و در آن اندازه مردمک چشم کمی متفاوت است و نیازی به درمان ندارد.
اختلاف پاتولوژیک: میتواند با اختلاف بیش از ۱ میلیمتر، در نتیجه سایر بیماریهای چشمی، آسیب مغزی ناشی از نوروسیفیلیس، آنسفالیت منتقله از کنه، تومورها و همچنین بیماریهای اندامهای داخلی ایجاد شود.
سندرم هورنر: در پس زمینه سکته مغزی ظاهر میشود.
آنیزوکوریای مکانیکی: مرتبط با آسیبهای عنبیه، عوارض پس از جراحی یا بیماریهای التهابی چشم.
اثر دارویی: در نتیجه استفاده از داروهای موضعی ایجاد میشود و معمولاً به خودی خود از بین میرود.
این پزشک اضافه میکند: «حتی تفاوت جزئی در اندازه مردمک چشم میتواند به دلیل اختلال در درک نور، باعث ناراحتی بینایی شود. در یک محیط روشن، چشمی که مردمک گشادتری دارد، نور اضافی دریافت میکند، در حالی که در تاریکی، از کمبود آن رنج میبرد و منجر به مشکل در یافتن راه در هنگام غروب میشود.»
او خاطرنشان میکند که بیماران اغلب بهطور غریزی به پوشاندن پلک آسیبدیده متوسل میشوند، که میتواند منجر به افتادگی کاذب پلک و وخامت تدریجی بینایی شود. استراتژی درمان برای اندازه نابرابر مردمک کاملاً به علت اصلی بستگی دارد و توسط متخصص پس از تشخیص جامع شامل سابقه پزشکی بیمار و چندین آزمایش تعیین میشود. درمان بهموقع و مناسب بهترین شانس را برای حفظ بینایی و دستیابی به نتیجه مثبت فراهم میکند.
منبع: ایزوستیا