به گزارش مجله خبری نگار،در مطالعهای که اخیراً در سرور بازنشر Research Square منتشر شده است، محققان مزایای متقابل سلامتی سگها و صاحبانشان را که پیادهروی با سگ را در برنامه فعالیت بدنی خود گنجانده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. به طور خاص، آنها بررسی کردند که آیا پیوند بین صاحب و سگ بر سطح فعالیت آنها تأثیر میگذارد یا خیر، که با استفاده از شتابسنجی اندازهگیری شد.
علاوه بر این، محققان بررسی کردند که چگونه وضعیت اجتماعی-جمعیتی، سبک زندگی و سلامت، همانطور که توسط مقیاس ادراک سلامت ذهنی ارزیابی شده است، بر سلامت سگ آنها تأثیر میگذارد.
فعالیت بدنی، از جمله پیادهروی با حیوانات خانگی، یکی از مؤثرترین راهبردهای سبک زندگی سالم است. اتخاذ این عادات به اندازه سیگار نکشیدن، خواب کافی و داشتن یک رژیم غذایی متعادل برای بهبود سلامت مؤثر است، زیرا میتوانند به جلوگیری از ابتلا به بیماریهای مزمن غیرواگیر کمک کرده و در نتیجه بار سیستمهای مراقبتهای بهداشتی را کاهش دهند.
در رویکرد سلامت واحد (One Health)، پیوند انسان و حیوان با توجه به تأثیر مثبت آن بر سلامت روانی و جسمی حاملان و حیوانات خانگی آنها، توجه علمی قابل توجهی را به خود جلب کرده است. همچنین به عنوان یک استراتژی PA پیشنهاد شده است.
با ظهور شتابسنجها برای اندازهگیری فعالیت بدنی، دستیابی به دادههای عینی و بیطرفانه در مورد محبت و اعمال سگها، مطابق با مشاهدات محققان، امکانپذیر شده است. این روش نسبت به نظارت سنتی بر فعالیت حیوانات خانگی برتر است، زیرا رفتار «روزمره» سگها در بین خانوارها به طور قابل توجهی متفاوت است.
تحقیقات قبلی نشان داده است که پیادهروی منظم سگ برای پیوند انسان و حیوان و سلامت حیوان خانگی مفید است. از برخی جهات، این رابطه انسان و حیوان شبیه حمایت اجتماعی است که به حملات پانیک کمک میکند.
در مطالعهی حاضر، محققان در ابتدا ۱۴۸ بزرگسال پرتغالی را در حین پیادهروی در فضاهای عمومی/پارکها یا از طریق رسانههای اجتماعی مورد بررسی قرار دادند که داوطلبانه و ناشناس موافقت خود را برای شرکت در مطالعه اعلام کردند. در نهایت، تنها ۳۸ شرکتکننده مداخلات مبتنی بر شتابسنج را تکمیل کردند.
محققان سن، جنسیت، تعداد اعضای خانواده، شاخص توده بدنی و سایر دادهها را ارزیابی کردند. آنها میزان اهمیتی را که افراد به سلامت سگ خود میدادند، ثبت کردند. آنها همچنین دادههایی در مورد سن، جنسیت، تاریخ فرزندخواندگی و شیوههای مراقبت از سگ، مانند واکسیناسیون، جمعآوری کردند.
آنها هر نمونه از فعالیت بدنی، از جمله مدت و دفعات پیادهروی را ثبت کردند و پاسخها از «بدون پیادهروی» تا بیش از ۳۰ دقیقه پیادهروی متغیر بود. نمره وضعیت بدنی نشان میدهد که آیا سگ لاغر است یا چاق.
یک پرسشنامه ۳۰ سوالی به محققان کمک کرد تا سبک زندگی هر فرد را ارزیابی کنند. به طور مشابه، ارزیابیهای مقیاس دلبستگی حیوانات خانگی لکسینگتون به آنها کمک کرد تا جنبه عاطفی نقش حمایتی سگ در زندگی صاحبش را ثبت کنند.
این مطالعه نشان داد که اکثر صاحبان سگها دارای شاخص توده بدنی (BMI) طبیعی، درک خوبی از سلامتی و سبک زندگی سالمی بودند. سطح تحصیلات و شغل آنها احتمالاً در اتخاذ رفتارهای سالم برای خودشان و نگرانی آنها برای سلامت سگهایشان، از جمله میزان کالری مصرفی آنها، نقش داشته است.
صاحبان سگهایی که رفتارهای مثبتی مانند سیگار کشیدن کمتر و توجه به سلامتی از خود نشان میدادند، تمایل داشتند سلامت سگهای خود را در اولویت قرار دهند و بر ارتباط بین سلامت انسان و سگ تأکید داشتند. در نتیجه، سگهای آنها شاخص توده بدنی (BMI) پایینتری داشتند.
علاوه بر این، نویسندگان دریافتند که صاحبان خانههای بزرگتر، سگهای خود را بیشتر، البته برای مدت کوتاهتر، به بیرون از منزل میبرند. حضور کودکان، اعضای مسن خانواده یا تعداد بیشتر اعضای خانواده، پیادهروی سگهای آنها را محدود میکرد.
نتایج همچنین نشان داد که نوازش سگهای نژاد بزرگتر منجر به سطوح بالاتری از فعالیت بدنی با شدت متوسط در صاحبان آنها میشود.
روی هم رفته، نتایج مطالعه تأیید کرد که عادات و سبک زندگی صاحبان سگ، از جمله میزان فعالیت آنها، نقش مهمی در تعیین سلامت سگها و سلامت کلی خودشان دارد. بنابراین، صاحبان سگهایی که مزایای سلامتی مرتبط با فعالیت بدنی را تشخیص دادند، این مزایا را به سگهای خود نیز منتقل کردند.
علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که دلبستگی عاطفی بیشتر بین صاحبان و سگشان منجر به سطح فعالیت بالاتر میشود.