به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک مطالعه بزرگ که در مجله The BMJ منتشر شده است، بیشتر علائمی که به دنبال یک مورد خفیف کووید-۱۹ ایجاد میشوند، تا چندین ماه ادامه مییابند، اما معمولاً طی یک سال به حالت عادی باز میگردند.
اثرات بالینی طولانی کووید یک سال پس از ابتلا به این عفونت حتی بصورت خفیف و ارتباط آن با سن، جنسیت، انواع کووید-۱۹ و وضعیت واکسیناسیون هنوز نامشخص است.
برای رفع این مشکل، محققان سلامت افراد غیر آلوده را با افرادی که یک سال پس از ابتلا از حالت خفیف کووید-۱۹ بهبود یافته بودند، مقایسه کردند.
آنها از سوابق الکترونیکی یک سازمان بزرگ مراقبتهای بهداشتی عمومی در فلسطین اشغالی استفاده کردند که در آن تقریباً ۲ میلیون عضو بین ۱ مارس ۲۰۲۰ تا ۱ اکتبر ۲۰۲۱ برای کووید-۱۹ آزمایش شدند. بیش از ۷۰ مورد بیماری کووید طولانی در گروهی از اعضای آلوده و غیر آلوده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
محققان شرایط را در افراد واکسینه نشده، با و بدون ویروس کووید-۱۹، با کنترل سن، جنسیت، و انواع کووید-۱۹، در دورههای زمانی اولیه (۳۰-۱۸۰ روز) و اواخر (۱۸۰-۳۶۰ روز) پس از ابتلا به این ویروس مقایسه کردند. شرایط در افراد واکسینه شده و واکسینه نشده مبتلا به کووید-۱۹ نیز در دورههای زمانی مشابه مقایسه شد.
برای اطمینان از ارزیابی بیماری خفیف، آنها بیماران بستری در بیمارستانها را از بیماریهای جدیتر، جدا کردند. سایر عوامل تأثیرگذار، مانند مصرف الکل، وضعیت سیگار کشیدن، سطح اجتماعی-اقتصادی، و طیف وسیعی از بیماریهای زمینهای نیز در نظر گرفته شدند.
ویروس کووید-۱۹ به طور قابل توجهی با افزایش خطرات چندین بیماری از جمله از دست دادن بویایی و چشایی، اختلال تمرکز و حافظه، مشکلات تنفسی، ضعف، تپش قلب، عفونت لوزه و سرگیجه در دورههای اولیه همراه بود، در حالی که ریزش مو، درد قفسه سینه، سرفه، دردهای عضلانی و اختلالات تنفسی در اواخر دوره برطرف شد.
به عنوان مثال، در مقایسه با افراد غیر آلوده، ویروس خفیف کووید-۱۹، با ۴.۵ برابر بیشتر خطر از دست دادن بویایی و چشایی (۲۰ نفر دیگر در هر ۱۰۰۰۰) در دوره اولیه در ارتباط بود.
میزان کلی بیماری پس از ابتلا به ویروس در طول دوره مطالعه ۱۲ ماهه برای ضعف (۱۳۶ نفر در هر ۱۰۰۰۰ نفر) و مشکلات تنفسی (۱۰۷ در هر ۱۰۰۰۰) بالاترین میزان بود.
هنگامی که بیماریها بر اساس سن ارزیابی شدند، مشکلات تنفسی شایعترین آن بود، که در پنج گروه از شش گروه سنی این عارضه ظاهر شد، اما در طول سال اول پس از ابتلا به این ویروس در گروههای سنی ۱۹-۴۰، ۴۱-۶۰ و بالای ۶۰ سال باقی ماند.
ضعف در چهار گروه از شش گروه سنی ظاهر شد و در اواخر مرحله فقط در گروههای سنی ۱۹-۴۰ و ۴۱-۶۰ سال باقی ماند. بیماران مرد و زن تفاوتهای جزئی نشان دادند و کودکان در مرحله اولیه کووید-۱۹ پیامدهای کمتری نسبت به بزرگسالان داشتند که عمدتاً در اواخر دوره برطرف شد. یافتهها در انواع سویهها از جمله آلفا و دلتا مشابه بود.
افراد واکسینه شده که آلوده شده بودند، در مقایسه با بیماران آلوده واکسینه نشده، خطر کمتری برای ابتلا به مشکلات تنفسی و خطر مشابهی برای سایر عوارض جانبی داشتند.
در این آزمایش محققان به برخی محدودیتها، مانند اندازهگیری ناقص در پروندههای پزشکی اشاره میکنند، بنابراین دادهها ممکن است به طور کامل تشخیصها و نتایج گزارششده را منعکس نکنند؛ و آنها نمیتوانند این احتمال را رد کنند که بیماران کووید-۱۹ ممکن است بیشتر از خدمات مراقبتهای بهداشتی استفاده کنند، که همین مسئله منجر به گزارش بالاتر و افزایش غربالگری برای پیامدهای بالقوه مرتبط با کووید در این بیماران میشود.
محققان میگویند: مطالعه ما نشان میدهد که بیماران خفیف کووید-۱۹ در معرض خطر کمتری از عوارض جانبی هستند و بیشتر این عوارض جانبی ظرف یک سال پس از تشخیص برطرف میشوند.
آنها میافزایند: نکته مهم این است که خطر تنگی نفس طولانی مدت در بیماران واکسینه شده با این ویروس در مقایسه با افراد واکسینه نشده کاهش یافته است.