کد مطلب: ۹۰۲۰۸۲

|

|

نگارمگ اخبار اخبار پزشکی سلامت

۲۱ شهريور ۱۴۰۴ - ۱۲:۲۶

چگونه از وابستگی صرف کودک به آغوش جلوگیری کنیم؟

چگونه از وابستگی صرف کودک به آغوش جلوگیری کنیم؟

گریه‌ی برخی کودکان برای در آغوش بودن طبیعی است، چون ارتباط او بیشتر لمسی است، اما باید با تقویت کانال‌های دیگر مانند شنیداری، دیداری و کلامی این عادت را تعدیل کرد. والدین می‌توانند با لالایی، قصه، لبخند و بازی‌های ساده توجه او را از وابستگی صرف به آغوش منحرف کنند. همچنین استفاده از اسباب‌بازی‌های سبک و متحرک مانند توپ یا عروسک کمک می‌کند کودک آرامش را از راه‌های متنوع‌تری تجربه کند.

به گزارش مجله خبری نگار/حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا تراشیون، کارشناس و مشاوره خانواده به پرسش و پاسخی در موضوع «چگونگی مدیریت وابستگی نوزاد به آغوش» پرداخت که تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

* کودک هفت‌ماهه‌ای داریم که دائماً برای در آغوش گرفتن گریه می‌کند و به خوابیدن در آغوش والدین عادت کرده است. چه کنیم تا این عادت از بین برود؟

به‌طور معمول، کودکان در این سن بیشتر ارتباطی لمسی دارند؛ زیرا هنوز توانایی‌های کلامی و زبانی آنها رشد چندانی نکرده است.

به همین دلیل دوست دارند در آغوش والدین باشند، روی پای مادر یا در دست پدر بخوابند. این مسئله طبیعی است. اما برای تعدیل این وضعیت می‌توان اقداماتی انجام داد.

نخستین توصیه این است که والدین ارتباط کلامی خود را با کودک بیشتر کنند.

درست است که او نمی‌تواند صحبت کند، اما والدین می‌توانند از طریق لالایی، شعر خواندن، قصه‌های ساده یا حتی ذکر صلوات و دعا با او ارتباط برقرار کنند.

این کار باعث می‌شود ارتباط کودک فقط محدود به لمس و آغوش نشود و به‌تدریج سایر کانال‌های ارتباطی هم تقویت گردد.

همچنین حتی وقتی کودک در گهواره، فضایی جدا از مادر قرار دارد، مادر می‌تواند از همان فاصله با او حرف بزند. این کار کمک می‌کند کودک عادت نکند که فقط در آغوش آرامش بگیرد.

به یاد داشته باشیم که کودکان چهار کانال اصلی برای ارتباط دارند:

۱. کانال دیداری

۲. کانال شنیداری

۳. کانال لمسی–حسی

۴. کانال کلامی

اگر تمرکز کودک فقط روی کانال لمسی باشد، سایر کانال‌ها کمرنگ می‌شوند؛ بنابراین والدین باید با تقویت دیداری، شنیداری و کلامی، ارتباط را متعادل کنند.

برای مثال: مادر می‌تواند در برابر کودک لبخند بزند، شکلک درآورد، با حرکات چهره نوعی بازی شبیه پانتومیم انجام دهد یا صدا‌هایی خنده‌دار درآورد. این تعاملات به کودک کمک می‌کند تا توجهش فقط بر لمس نباشد.

نکته دیگر این است که والدین باید از اسباب‌بازی‌های مناسب این گروه سنی استفاده کنند.

اسباب‌بازی‌های حجیم، متحرک و ساده بهترین گزینه هستند. مثلاً یک ماشین پلاستیکی ساده که مادر یا پدر آن را روی زمین هل بدهد تا کودک هم تشویق شود آن را هل بدهد.

یا توپ‌هایی که کودک بتواند بغلتاند. همچنین عروسک‌های پارچه‌ای ساده و سبک می‌توانند در کنار کودک قرار بگیرند.

این اسباب‌بازی‌ها جایگزین‌های مناسبی هستند تا کودک برای آرامش گرفتن تنها متکی به آغوش والدین نباشد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری

۰ پسندیدم

گزارش خطا

برچسب ها: کودک آغوش

ارسال نظرات

انتشار یافته: ۰ |

در انتظار بررسی: ۰ |

غیر قابل انتشار: ۰

قوانین ارسال نظر