چین از برخورد احتمالی ماهواره‌های خود با آمریکا پیشگیری کرد!

در تحولی کم‌سابقه در عرصه روابط بین‌الملل فضایی، چین برای نخستین بار به‌طور مستقیم با سازمان فضایی ایالات متحده (ناسا) تماس برقرار کرده است تا از برخورد احتمالی ماهواره‌های دو کشور در مدار زمین جلوگیری کند.

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری آنلاین- حامد فوقانی: اقدام تماس چین در سکوت خبری انجام شده، می‌تواند نقطه عطفی در همکاری‌های فضایی بین دو کشور باشد.

افزایش تراکم ماهواره‌ها و خطر برخورد در مدار زمین

با رشد چشمگیر تعداد ماهواره‌های فعال در مدار پایین زمین (LEO)، احتمال برخورد میان آنها به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است. چین با برنامه‌های جاه‌طلبانه فضایی خود، از جمله پروژه‌های منظومه ماهواره‌ای «گوانگ‌ژو»، به یکی از بازیگران اصلی در این حوزه تبدیل شده است. از سوی دیگر، ناسا نیز با همکاری شرکت‌های خصوصی مانند اسپیس‌ایکس، در حال توسعه شبکه‌های گسترده‌ای از ماهواره‌هاست.

در چنین شرایطی، مدیریت ترافیک فضایی و جلوگیری از برخورد‌های احتمالی به یک چالش جهانی تبدیل شده است. تماس اخیر چین با ناسا، که به‌منظور تبادل داده‌های موقعیت ماهواره‌ها و هماهنگی مسیر‌های پرواز انجام شده، نشان‌دهنده درک مشترک از این تهدید و ضرورت همکاری بین‌المللی است.

دیپلماسی فضایی؛ از رقابت تا همکاری

اگرچه روابط سیاسی بین چین و آمریکا در سال‌های اخیر با تنش‌هایی همراه بوده، اما حوزه فضا به‌تدریج به بستری برای گفت‌و‌گو و همکاری تبدیل می‌شود. تماس اخیر را می‌توان گامی مهم در مسیر دیپلماسی فضایی دانست؛ مفهومی نوظهور که بر تعامل کشور‌ها برای مدیریت منابع و امنیت در فضا تأکید دارد.

کارشناسان معتقدند که چنین همکاری‌هایی می‌تواند زمینه‌ساز توافقات گسترده‌تری در زمینه اشتراک داده‌های فضایی، مدیریت زباله‌های فضایی و حتی مأموریت‌های مشترک در آینده باشد.

اهمیت فناوری‌های ردیابی و هماهنگی فضایی

در این میان، نقش فناوری‌های نوین در ردیابی موقعیت ماهواره‌ها و پیش‌بینی مسیر‌های برخورد بسیار حیاتی است. چین و آمریکا هر دو از سامانه‌های پیشرفته‌ای برای پایش مدار‌ها استفاده می‌کنند. تبادل داده میان این سامانه‌ها می‌تواند دقت پیش‌بینی‌ها را افزایش داده و از بروز حوادث پرهزینه جلوگیری کند.

حجم عظیم ماهواره‌ها در اطراف زمین

در حال حاضر بیش از ۸۳۰۰ ماهواره فعال در مدار اطراف زمین وجود دارد، که نسبت به ۱۰ سال پیش رشد چشمگیری داشته است. این افزایش عمدتاً به دلیل گسترش پروژه‌های منظومه‌ای مانند Starlink و توسعه فناوری‌های فضایی توسط کشور‌ها و شرکت‌های خصوصی است. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ تعداد ماهواره‌ها به بیش از ۲۰ هزار برسد.

رشد انفجاری از سال ۲۰۱۹ به بعد به‌دلیل آغاز پروژه‌های منظومه‌ای مانند Starlink و OneWeb بوده است. به عبارتی افزایش تقاضا برای اینترنت ماهواره‌ای، سنجش از دور، و ارتباطات جهانی نقش مهمی در این رشد داشته‌اند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری