مصرف مزمن قرص‌های خواب‌آور می‌تواند از خود بی‌خوابی خطرناک‌تر باشد!

یک مطالعه جدید هشدار می‌دهد که استفاده طولانی مدت از قرص‌های خواب‌آور ممکن است بر کیفیت خواب تأثیر منفی بگذارد و حافظه و عملکرد روزانه را در افراد مسن مختل کند.

به گزارش مجله خبری نگار، نتایج نشان می‌دهد که این دارو‌ها الگو‌های خواب طبیعی را تغییر می‌دهند، خواب ترمیمی را کاهش می‌دهند و باعث کسالت در روز بعد می‌شوند.

این مطالعه بر روی افراد مسن مبتلا به بی‌خوابی که از بنزودیازپین‌ها و آنتاگونیست‌های گیرنده بنزودیازپین استفاده می‌کردند، متمرکز بود. این دارو‌ها از جمله رایج‌ترین آرام‌بخش‌ها و قرص‌های خواب‌آور هستند.

این دارو‌ها با آرام کردن فعالیت مغز، باعث خواب‌آلودگی، شل شدن عضلات، کاهش گرفتگی عضلات و تسکین اضطراب می‌شوند که می‌تواند در ابتدا به شما کمک کند سریع‌تر به خواب بروید.

این مطالعه نشان داد که مصرف طولانی مدت این قرص‌ها، به ویژه دوز‌های بالا، اختلالات خواب را بیشتر از خود بی‌خوابی افزایش می‌دهد. همچنین منجر به موارد زیر می‌شود:

تغییر تنظیم خواب در هر دو سطح کلان و خرد.
کیفیت خواب به طور کلی پایین است.
اختلال شناختی و حافظه در بزرگسالان مسن، که ممکن است مشکلات سلامت مغز را تشدید کند.

این مطالعه شامل ۱۰۱ داوطلب بین ۵۵ تا ۸۰ سال بود که به سه گروه تقسیم شدند:

افرادی که الگوی خواب طبیعی دارند.
بی‌خوابی بدون دارو.
افراد بی‌خوابی که قرص خواب مصرف می‌کنند.

محققان از پلی‌سومنوگرافی برای نظارت بر مدت خواب، زمان لازم برای به خواب رفتن، کل خواب، بیدار شدن‌های شبانه و میزان تکه‌تکه شدن خواب استفاده کردند.

نتایج نشان داد که هر دو گروه مبتلا به بی‌خوابی - چه از دارو استفاده کرده باشند و چه نکرده باشند - کاهش راندمان خواب و افزایش اختلالات خواب را تجربه کردند.

محققان پیشنهاد می‌کنند که درمان شناختی رفتاری برای بی‌خوابی می‌تواند خواب را بهبود بخشد و عملکرد شناختی را حفظ کند و یک گزینه درمانی خط اول قبل از متوسل شدن به دارو است.

سرویس سلامت ملی (NHS) عادات خواب سالمی را توصیه می‌کند که شامل موارد زیر است: