به گزارش مجله خبری نگار، دانشگاه ایالتی توگلیاتی (TSU) متوجه شد و به Gazeta گفت که استعداد ابتلا به بیماریهای تنفسی مکرر نه تنها با ژنتیک، ایمنی یا شرایط اجتماعی مرتبط است، بلکه تا حد زیادی به آناتومی بینی نیز بستگی دارد.
«شکل و ساختار بینی بر میزان اثربخشی آن در گرم کردن، مرطوب کردن و تمیز کردن هوا تأثیر میگذارد و این به نوبه خود بر محافظت از دستگاه تنفسی و آسیبپذیری در برابر بیماریهای برونکوپولمونری تأثیر میگذارد. بینی فقط یک ویژگی انسانشناختی نیست، بلکه یک فیلتر طبیعی است که از ریههای ما محافظت میکند. در برخی، به عنوان یک مانع چند لایه عمل میکند، در حالی که در برخی دیگر، به عنوان یک غربال نشتی عمل میکند و به ویروسها، سموم، عوامل بیماریزا و آلودگی اجازه میدهد تا به ریهها وارد شوند. این توضیح میدهد که چرا برخی از افراد حتی در شرایط مساوی درمان و دسترسی به مراقبتهای پزشکی، شدیدتر از دیگران بیمار میشوند.» این گفتهی نویسندهی این مقاله و دانشیار موسسهی مهندسی و ایمنی محیط زیست در دانشگاه ایالتی تورین، الکساندر ایشماتوف است.
همهگیری کووید-۱۹ نشان داده است که یک بیماری چقدر میتواند فردی باشد. حتی در یک خانواده، علائم و شدت بیماری میتواند در بین افراد بسیار متفاوت باشد. دانشمندان مدتهاست که با بررسی ژنتیک، ایمنی و عوامل اجتماعی، به دنبال توضیحی برای این تفاوتها هستند. طبق آمار رسمی، آمریکاییهای آفریقاییتبار ۱.۷ برابر بیشتر از سفیدپوستان در اثر اثرات آلودگی هوا و کووید-۱۹ جان خود را از دست میدهند. سالمندان (۶۵ سال به بالا) سه تا پنج برابر بیشتر از افراد زیر ۶۰ سال از عوارض بیماریهای تنفسی رنج میبرند؛ و مردان ۵۰٪ بیشتر از زنان در معرض ابتلا به ذاتالریه هستند.
به گفته این دانشمند، چنین آماری را میتوان با شکل بینی توضیح داد. به عنوان مثال، مردان معمولاً مجاری بینی بزرگتری دارند که بر جریان هوا و پردازش آن تأثیر میگذارد. با افزایش سن، غشای مخاطی بینی تقریباً در هر فرد نازکتر میشود و حجم حفرهها افزایش مییابد. این امر باعث کاهش کارایی فیلتراسیون و رطوبت هوا میشود که در نهایت بر محافظت از دستگاه تنفسی تأثیر میگذارد. مثال دیگر: بینیهای نوع آفریقایی به دلیل سازگاری تکاملی با آب و هوای گرم، هوا را ۴۰ ٪ بدتر فیلتر میکنند. به دلیل چنین تفاوتهای آناتومیکی در بینی، برخی افراد بیشتر از بیماریهای تنفسی رنج میبرند.
نویسندهی این مطالعه میگوید: «در واقع، مشکل نابرابری در مرگ و میر ناشی از بیماریهای ریوی بر اساس قومیت، جنسیت و سن، مهمترین مشکل پزشکی در حال حاضر است و هیچکس قبل از ما عامل «بینی» را در نظر نگرفته بود. ما اولین کسانی در جهان بودیم که آناتومی بینی را با خطر بیماریها در زمینهی آلودگی محیط زیست و فرآیندهای اپیدمی مرتبط کردیم. این گامی مهم در درک مکانیسمهایی است که منجر به بیماریها میشوند و اساس پزشکی شخصیسازیشده را تشکیل میدهند.»