به گزارش مجله خبری نگار، محققان هندی از پروژهای رونمایی کردهاند که میتواند اکتشافات اعماق فضا را متحول کند. آنها امکان استفاده از شکافت هستهای برای تأمین انرژی فضاپیماهایی که به سیارات دوردست مانند مشتری، زحل، اورانوس و نپتون میروند را بررسی کردهاند. دانشمندان این موضوع را در کنفرانس علوم سیارهای (PSC) گزارش دادند.
محققان انواع مختلف پیشرانش هستهای، از جمله پیشرانش الکتریکی رادیوایزوتوپ و شکافت هستهای را تجزیه و تحلیل کردند، به طرحهای ناسا مانند راکتور KRUSTY نگاهی انداختند و آنها را با سیستمهای سنتی مقایسه کردند. آنها دریافتند که انرژی هستهای پتانسیل حمل بارهای بزرگتر، کاهش زمان پرواز و کار در شرایطی را دارد که انرژی خورشیدی نمیتواند، مانند نیمه تاریک سیارات.
این اثر توجه ویژهای به امکان مطالعه کمربند کویپر - منطقهای فراتر از مدار نپتون در فاصله ۳۰ تا ۵۰ واحد نجومی (فاصله زمین تا خورشید) از خورشید - دارد. به دلیل راندمان بالای انرژی موتورهای هستهای، چنین فواصلی قابل دستیابی میشوند.
مالایا کومار بیسوال، نویسنده اصلی این مقاله، خاطرنشان کرد که چنین فناوریهایی میتوانند کلید سفرهای بین ستارهای نیز باشند: «ماموریت به پروکسیما قنطورس فعلاً یک رویا باقی مانده است، اما تنها نیروی محرکه هستهای میتواند آن را در آیندهای قابل پیشبینی عملی کند. ما در مورد قابلیتهایی صحبت میکنیم که در نهایت به ما امکان جمعآوری دادهها از سیارات فراخورشیدی نزدیک را میدهد.»
به گفته دانشمندان، سیستمهای هستهای باید به بخش جداییناپذیر ماموریتهای آینده تبدیل شوند. آنها نه تنها زمان سفر را کاهش داده و بار مفید را افزایش میدهند، بلکه قابلیت اطمینان سفرها را نیز افزایش میدهند. بر اساس این پیشرفتها، میتوان یک زیرساخت فضایی پایدار برای فتح سیارات نزدیک و مرزهای بیرونی منظومه شمسی ایجاد کرد.