بزرگ‌ترین توربین بادی فراساحلی جهان در چین راه اندازی شد!

به گزارش مجله خبری نگار/آنا؛ این دستاورد دو رکورد جهانی را پشت سر گذاشته است: نخست، بالاترین ظرفیت تولید برق در میان تمامی توربین‌های بادی موجود؛ و دوم، بزرگ‌ترین چرخانه (روتور) جهان با قطر چشمگیر ۳۱۰ متر. هر یک از تیغه‌های این توربین ۱۵۳ متر طول دارند و در زمان چرخش، دایره‌ای به وسعت ۷۷ هزار مترمربع را پوشش می‌دهند، سطحی که تقریباً سه برابر زمین ورزشگاه کریکت ملبورن است.

توربین مذکور از بیش از ۳۰ هزار قطعه تشکیل شده و به فناوری نسل سوم نیمه‌مستقیم یکپارچه مجهز است؛ سیستمی که در آن محور، جعبه‌دنده و ژنراتور به‌صورت کامل در یک ساختار واحد ادغام شده‌اند. ویژگی‌هایی، چون طراحی ضدخوردگی، سامانه‌های خنک‌سازی داخلی و خارجی، و مقاومت بالا در برابر طوفان‌های شدید، از جمله مزایای فنی این توربین به‌شمار می‌روند.

ظرفیت عملیاتی این سامانه بسته به شرایط باد، بین ۲۰ تا ۲۶ مگاوات متغیر است. در هر چرخش چرخانه، حدود ۶۲ کیلووات‌ساعت برق تولید می‌شود و با سرعت متوسط باد ۱۰ متر بر ثانیه، هر واحد قادر است سالانه تا ۱۰۰ گیگاوات‌ساعت انرژی پاک تولید کند—میزانی که پاسخ‌گوی نیاز حدود ۵۵ هزار خانوار خواهد بود.

طراحی تیغه‌های فوق‌بلند و سبک، ضمن افزایش بازدهی و اطمینان عملکرد، گامی مؤثر در تبدیل بهینه انرژی باد به برق پایدار محسوب می‌شود. همچنین، سامانه انتقال نیرو در این توربین موجب افزایش بیش از ۲ درصدی بازدهی کل و کاهش هزینه تولید هر کیلووات‌ساعت برق شده است؛ موضوعی که نشان‌دهنده هم‌سویی کامل این فناوری با اهداف اقتصادی برق بادی فراساحلی است.

توربین‌های بادی چه زمانی به میدان آمدند؟

استفاده از توربین‌های بادی برای تولید برق به قرن نوزدهم بازمی‌گردد. نخستین نمونه ثبت‌شده در سال ۱۸۸۷ توسط پروفسور جیمز بلیث در اسکاتلند ساخته شد؛ توربینی با ارتفاع ۱۰ متر که برق مورد نیاز خانه‌اش را تأمین می‌کرد. در همان دوره، چارلز براش در آمریکا نیز توربینی بزرگ‌تر با توان ۱۲ کیلووات ساخت که تا سال ۱۹۰۰ فعال بود.

این تلاش‌ها آغازگر مسیر استفاده از باد به‌عنوان منبع انرژی الکتریکی بودند، هرچند تا دهه‌های بعد، کاربرد تجاری آن محدود باقی ماند.

مزایای توربین‌های بادی نسبت به نیروگاه‌های سوخت فسیلی

توربین‌های بادی مزایای چشم‌گیری نسبت به نیروگاه‌های مبتنی بر سوخت فسیلی دارند. نخست، باد منبعی رایگان، تجدیدپذیر و پاک است؛ برخلاف زغال‌سنگ یا نفت که استخراج، حمل و مصرف آنها با آلودگی شدید همراه است.

تولید برق از باد هیچ‌گونه گاز گلخانه‌ای، ذرات معلق یا آلاینده‌های شیمیایی منتشر نمی‌کند. همچنین، توربین‌ها نیاز به آب برای خنک‌سازی ندارند، در حالی که نیروگاه‌های فسیلی مصرف آب بسیار بالایی دارند و به منابع آبی فشار وارد می‌کنند.

مقایسه بازدهی توربین‌های بادی با سوخت فسیلی

بازدهی توربین‌های بادی بسته به نوع، محل نصب و شرایط باد متفاوت است، اما در مقایسه با نیروگاه‌های فسیلی، هزینه تولید برق از باد به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته است.

هزینه تولید هر مگاوات‌ساعت برق از توربین‌های بادی خشکی به حدود ۲۷ دلار رسیده، در حالی که این رقم برای زغال‌سنگ حدود ۶۹ دلار و برای گاز طبیعی تا ۱۱۰ دلار است. اگرچه بازدهی فیزیکی توربین‌ها ممکن است کمتر از سوخت‌های فسیلی باشد، اما در مجموع، بازده اقتصادی و زیست‌محیطی آنها بالاتر است.

تأثیر جهانی توربین بادی جدید چین در صورت تجاری‌سازی

توربین ۲۶ مگاواتی جدید چین، در صورت تجاری‌سازی و توسعه گسترده، می‌تواند نقطه عطفی در تحول انرژی‌های تجدیدپذیر باشد. این توربین با قطر چرخانه ۳۱۰ متر و تیغه‌هایی به طول ۱۵۳ متر، ظرفیت تولید سالانه ۱۰۰ گیگاوات‌ساعت برق دارد، معادل تأمین انرژی ۵۵ هزار خانوار. اگر چنین فناوری‌هایی در مقیاس جهانی به‌کار گرفته شوند، می‌توانند سهم انرژی بادی را در سبد جهانی افزایش دهند، وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند و به تحقق اهداف اقلیمی کشور‌ها کمک کنند. چین با داشتن بیش از ۵۰٪ ظرفیت نصب‌شده توربین‌های بادی فراساحلی جهان، نقش کلیدی در این تحول ایفا می‌کند.