بیماری‌های عصبی اکنون عامل شماره یک بیماری در سراسر جهان هستند

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک تحلیل جدید و برجسته، بیماری‌های عصبی اکنون از بیماری‌های قلبی عروقی به عنوان عامل اصلی بیماری و ناتوانی در سراسر جهان پیشی گرفته‌اند. این مطالعه در مجله The Lancet Neurology منتشر شده است.

محققان با استفاده از داده‌های مطالعه «بار جهانی بیماری‌ها، آسیب‌ها و عوامل خطر» (GBD) ۲۰۲۱، تأثیر ۳۷ بیماری عصبی مختلف، از جمله سکته مغزی، بیماری آلزایمر و مننژیت، را بر سلامت ضعیف، ناتوانی، زایمان زودرس و مرگ در سراسر جهان بررسی کردند.

این میزان با چیزی که سال‌های زندگی تعدیل‌شده بر اساس ناتوانی (DALYs) نامیده می‌شود، اندازه‌گیری شد. این تعداد، تعداد سال‌های از دست رفته از زندگی سالم در نتیجه بیماری‌های عصبی است. محققان دریافتند که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱، تعداد جهانی DALYs ناشی از بیماری‌های عصبی ۱۸ درصد افزایش یافته و از حدود ۳۷۵ میلیون به ۴۴۳ میلیون نفر رسیده است.

آنها همچنین دریافتند که در سال ۲۰۲۱، تعداد افرادی که بیماری‌های سیستم عصبی را تجربه می‌کنند به ۳.۴ میلیارد نفر رسیده است که بیشترین عوامل مؤثر در این بیماری‌ها سکته مغزی، انسفالوپاتی نوزادان (نوعی آسیب مغزی تروماتیک که در نوزادان رخ می‌دهد)، آسیب عصبی ناشی از دیابت و صرع بوده‌اند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که بار بیماری‌های عصبی از آنچه قبلاً تصور می‌شد، بیشتر است و آنها را به بزرگترین منبع جهانی بیماری تبدیل می‌کند. نویسندگان این مطالعه این افزایش را به افزایش و پیری جمعیت و همچنین افزایش خطرات زیست‌محیطی، متابولیکی و سبک زندگی نسبت می‌دهند.

اما در میان اخبار بد، خبر‌های خوبی هم وجود دارد: وقتی اثرات رشد جمعیت و پیری را از معادله خارج می‌کنید، DALY‌ها و مرگ و میر از سال ۱۹۹۰ در واقع کاهش یافته است، که محققان آن را به افزایش آگاهی، پیشگیری و واکسیناسیون نسبت می‌دهند.

در حالی که داده‌ها همچنان افزایش بار کلی را نشان می‌دهند، محققان همچنین برخی از راه‌های کلیدی برای غلبه بر بحران را شناسایی کرده‌اند.

برای مثال، اگرچه به دلیل کمیت و کیفیت داده‌ها، دستیابی به تصویر کاملی از تأثیر [این بیماری]در کشور‌های کم‌درآمد و با درآمد متوسط ​​ (LMICs) دشوار بود، اما این مطالعه نشان می‌دهد که این کشور‌ها بیشترین سهم را از این رشد دارند.

تارون دوآ، نویسنده این مطالعه از سازمان بهداشت جهانی، گفت: «از دست دادن سلامت عصبی-رشدی به طور نامتناسبی بسیاری از فقیرترین کشور‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، که بخشی از آن به دلیل شیوع بیشتر بیماری‌هایی است که نوزادان و کودکان زیر ۵ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به ویژه عوارض و عفونت‌های مرتبط با زایمان. افزایش بقای نوزادان منجر به افزایش موارد ناتوانی طولانی مدت شده است، در حالی که دسترسی محدود به خدمات درمانی و توانبخشی به نسبت بسیار بالاتری از مرگ و میر در این کشور‌ها کمک می‌کند.»

محققان همچنین پیشنهاد می‌کنند که پیشگیری باید در اولویت اصلی قرار گیرد. کاترین سیر، از سازمان بهداشت جهانی، گفت: «از آنجایی که بسیاری از بیماری‌های عصبی درمانی ندارند و دسترسی به مراقبت اغلب محدود است، درک عوامل خطر قابل اصلاح و بار بالقوه قابل پیشگیری بیماری‌های عصبی برای مهار این بحران جهانی سلامت ضروری است.»

چگونگی رویکرد سازمان‌های بهداشتی و سیاست‌گذاران به این موضوع احتمالاً پیچیده خواهد بود: بیماری‌های عصبی متنوع هستند و آنچه برای برخی مؤثر است ممکن است برای برخی دیگر مؤثر نباشد و این حتی موانع بالقوه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را در نظر نمی‌گیرد.

دکتر جیمی استاینمتز، نویسنده اصلی مقاله، نتیجه گرفت: «بیماری‌های سیستم عصبی شامل بیماری‌ها و آسیب‌های عفونی و منتقله از راه ناقلین، و همچنین بیماری‌ها و آسیب‌های غیرواگیر است که نیاز به استراتژی‌های پیشگیری و درمان متفاوتی در طول عمر دارند. ما امیدواریم که یافته‌های ما به سیاست‌گذاران کمک کند تا تأثیر بیماری‌های عصبی را در بزرگسالان و کودکان به طور کامل‌تری درک کنند تا مداخلات هدفمندتری را در کشور‌های مختلف ارائه دهند و همچنین تلاش‌های مداوم برای افزایش آگاهی و حمایت در سراسر جهان را هدایت کنند.»