محققان یک زیرگروه مرموز از دیابت را در جمعیت‌های آفریقایی کشف کردند!

به گزارش مجله خبری نگار، برخلاف نوع کلاسیک، که در اثر حمله سیستم ایمنی به سلول‌های پانکراس ایجاد می‌شود، به نظر می‌رسد این وضعیت جدید بدون نشانگر‌های ایمنی معمول رخ می‌دهد، کشفی که می‌تواند تشخیص و درمان را در منطقه متحول کند.

این مطالعه که در مجله Lancet Diabetes and Endocrinology منتشر شده است، اولین مطالعه از نوع خود است که از یک روش استاندارد، شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی و تجزیه و تحلیل ژنتیکی، برای درک ماهیت دیابت در میان جوانان آفریقایی استفاده می‌کند.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر دانا دابیلیا، استاد برجسته دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلرادو، ۸۹۴ مورد از کامرون، اوگاندا و آفریقای جنوبی را مورد مطالعه قرار داد و نتایج را با داده‌های مشابه از ایالات متحده مقایسه کرد.

نتایج برای محققان شوکه کننده بود، زیرا نشان دادند که ۶۵ درصد از موارد تشخیص بالینی دیابت نوع ۱ کاملاً فاقد اتوآنتی‌بادی‌های جزایر لانگرهانس هستند، که مشخصه و ویژگی غیرقابل انکار این نوع بیماری در سایر نقاط جهان است.

این کشف، سوالات اساسی در مورد ماهیت بیماری در این منطقه ایجاد می‌کند و وجود یک زیرگروه مجزا از دیابت را نشان می‌دهد که ممکن است با عوامل غیرایمنی مرتبط باشد.

دکتر دبیلیا توضیح می‌دهد: «آنچه ما اینجا می‌بینیم ممکن است دیابت نوع ۱ کلاسیک آنطور که ما می‌شناسیم نباشد. فقدان کامل اتوآنتی‌بادی‌ها در این بخش بزرگ از بیماران، نشان‌دهنده‌ی یک پاتوژنز کاملاً متفاوت است که شاید مربوط به عوامل ژنتیکی یا محیطی منحصر‌به‌فرد این منطقه از جهان باشد.»

حتی تعجب‌آورتر این است که مقایسه با داده‌های ایالات متحده، الگوی مشابهی را در بین آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نشان داد. مشاهده شد که ۱۵٪ از آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار مبتلا به دیابت، این الگوی عجیب را نشان می‌دهند، در حالی که آمریکایی‌های سفیدپوست حتی در غیاب آنتی‌بادی‌ها، مشخصات ایمنی سنتی این بیماری را حفظ می‌کنند.

این کشف، پرسش‌های عمیقی را در مورد نقش عوامل قومی و ژنتیکی در شکل‌دهی به ماهیت بیماری‌های مزمن مطرح می‌کند و دریچه‌ای به سوی احتمال وجود «الگو‌های ژنتیکی محافظ» یا «عوامل خطر منحصر‌به‌فرد» مرتبط با قاره آفریقا می‌گشاید.

محققان بر نیاز فوری به بازنگری روش‌های تشخیصی و درمانی در این گروه‌های جمعیتی تأکید می‌کنند، زیرا این وضعیت جدید ممکن است به رویکرد‌های درمانی متفاوتی نیاز داشته باشد.

در حالی که اپیدمیولوژیست‌ها نسبت به نتیجه‌گیری‌های شتاب‌زده هشدار می‌دهند، همه موافقند که این کشف نشان‌دهنده‌ی یک تغییر الگو در پزشکی دقیق است و طراحی پروتکل‌های تشخیصی و درمانی را که ویژگی‌های قومی و جغرافیایی را در نظر می‌گیرند، ضروری می‌سازد.

محققان شروع به بحث در مورد لزوم بازنگری در طبقه‌بندی‌های فعلی دیابت و گنجاندن این نوع تازه کشف‌شده به عنوان یک دسته جداگانه کرده‌اند که ممکن است به استراتژی‌های درمانی متفاوتی نیاز داشته باشد.

منبع: نیوز مدیکال