یک سبک زندگی به نام: مدیتیشن!

به گزارش مجله خبری نگار-لندن: یافتن لحظه‌ای آرامش در طول یک روز شلوغ اغلب غیرممکن به نظر می‌رسد، اما حتی چند لحظه آرامش می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد.

نشان داده شده است که تمرین منظم مدیتیشن سطح استرس و اضطراب را کاهش می‌دهد، خواب و تمرکز را بهبود می‌بخشد، اعمال مهربانانه و خودآگاهی را تقویت می‌کند، فشار خون را کاهش می‌دهد و زوال شناختی را بهبود می‌بخشد.

اما مدیتیشن دقیقاً چیست؟

مربی یوگا، ملانی هانسل، به میرور توضیح می‌دهد که این کار به معنای خالی کردن ذهن نیست.

دو مورد از رایج‌ترین دلایلی که باعث می‌شود افراد از مدیتیشن اجتناب کنند، این باور است که باید بنشینید و ذهن خود را پاک کنید، و اینکه اگر در افکار خود غرق شوید، در این تمرین شکست خورده‌اید.

هانسل می‌گوید واقعاً مهم است که درک کنیم نمی‌توانیم ذهن خود را کاملاً از افکار خالی کنیم، ذهن ما برای فکر کردن خلق شده است.

هانسل خاطرنشان می‌کند: «مراقبه‌ی ذهن‌آگاهی، تمرینی برای توجه به افکاری است که به ذهن خطور می‌کنند. ما با نیت تمرکز روی تنفس شروع می‌کنیم و وقتی متوجه می‌شویم ذهنمان منحرف شده است، به آرامی توجه خود را به تنفس برمی‌گردانیم.»

به مرور زمان، فرد از انواع افکاری که به ذهنش خطور می‌کنند، آگاه می‌شود، بدون اینکه در آنها گم شود یا آنها را به عنوان «خوب» یا «بد» قضاوت کند.

برای مبتدیان، یک راه ساده برای در نظر گرفتن مدیتیشن، آن را به عنوان یک ورزش ذهنی در نظر بگیرید، کمی شبیه به اینکه تمرینات تناسب اندام بدن را ورزش می‌دهد. به گفته هانسل، هر چه بیشتر مدیتیشن را تمرین کنیم، آسان‌تر می‌شود.

این معلم یوگا می‌گوید که ذهن اغلب پس از تنها یک نفس شروع به سرگردانی می‌کند، اما این اشکالی ندارد. او خاطرنشان می‌کند که با گذشت زمان، لحظات سکون و آرامش بین افکار ممکن است شروع به گسترش کنند و به فرد کمک کنند تا احساس آرامش و تمرکز بیشتری داشته باشد.

در مورد مدت زمان مدیتیشن، هانسل توصیه می‌کند اهداف کوچکی تعیین کنید، مانند مدیتیشن به مدت دو دقیقه در روز در صبح. وقتی احساس کردید اوضاع خوب پیش می‌رود، زمان را به پنج، ده یا بیست دقیقه افزایش دهید.

از سوی دیگر، هانسل می‌گوید که لازم نیست همیشه نشست و مراقبه کرد؛ می‌توان از کار‌های روزانه به عنوان راهی برای غرق شدن در لحظه حال استفاده کرد.

هانسل این روش را توصیه می‌کند و می‌گوید: «ما اغلب هنگام غذا خوردن مشغول می‌شویم یا گپ می‌زنیم، اما توجه به ظاهر غذا - طعم آن، حسی که به ما می‌دهد و صدایی که ایجاد می‌کند - هنگام جویدن مهم است.»

بالا رفتن و پایین آمدن از پله‌ها: به جای اینکه حرکت را به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به هدف (چه بالا رفتن و چه پایین آمدن) در نظر گرفت، باید حرکت و نحوه قرارگیری پا روی هر پله را مشاهده کرد.

(dpa)