‌می‌ترسم رفتن پسرم به مراکز ترک‌اعتیاد بی‌فایده باشد

از ۲ سال پیش، پسرم معتاد شد. تا یک‎سال، اصلا به رویش نیاوردیم. او الان ۲۲ ساله است. حالا می‌خواهم برای ترک به او کمک کنم، اما نمی‌دانم بهترین راه چیست؟ می‌ترسم رفتن پسرم به مراکز ترک‌اعتیاد هم بی‎فایده باشد، چون بار‌ها شنیدم که افراد به آن‌جا‌ها رفتند و بعد از برگشت، دوباره مصرف کننده شدند. چه کنم؟

به گزارش مجله خبری نگار، از ۲ سال پیش، پسرم معتاد شد. تا یک‎سال، اصلا به رویش نیاوردیم. او الان ۲۲ ساله است. حالا می‌خواهم برای ترک به او کمک کنم، اما نمی‌دانم بهترین راه چیست؟ می‌ترسم رفتن پسرم به مراکز ترک‌اعتیاد هم بی‎فایده باشد، چون بار‌ها شنیدم که افراد به آن‌جا‌ها رفتند و بعد از برگشت، دوباره مصرف کننده شدند. چه کنم؟

بی اعتمادی شما درباره برخی از مراکز ترک اعتیاد، قابل درک است چراکه برخی از این مراکز که به صورت غیرمجاز فعالیت می‌کنند و به دلیل نداشتن آگاهی لازم در خصوص مراحل درمان و همچنین نداشتن صلاحیت عمومی و حرفه‌ای برخی از کارکنان، نه تنها کمکی به فرد بیمار نمی‌کنند بلکه آسیب زننده هم هستند. اما باید این واقعیت را پذیرفت که همه مراکز درمان ترک مواد این گونه نیستند و با کمی تحقیق می‌توان از این مراکز برای تسریع فرایند درمان کمک گرفت.

پسرتان نیاز به پشتیبانی دارد

این روز‌ها فرزند شما بیش از هر زمان دیگری نیاز به یک نیروی حمایتی و پشتیبانی مادی و معنوی دارد تا بتواند در مواقع ضروری و مورد نیاز، از او کمک و یاری بگیرد. این نیرو می‌تواند خانواده، دوستان دلسوز غیرمعتاد و مشاوران باتجربه باشند چراکه پژوهش‌ها نشان می‌دهد فرد معتاد، بدون پشتیبان و به تنهایی به ندرت می‌تواند درمان موفقی داشته باشد.

او را از علایم خطر دور نگه دارید

مقاومت در برابر وسوسه به خصوص برای افراد در مرحله ترک اعتیاد، کمی سخت و مشکل است. درباره فرزندتان احیانا دیدن دوستانی که با هم مواد مصرف می‌کرده‌اند یا حضور در اماکنی که در آن‌جا به مصرف این مواد می‌پرداخته است یا دیدن و لمس کردن اشیا و لوازمی که در مصرف ماده‌مخدر استفاده می‌شود، همه محرک‌هایی هستند که با اثرگذاری روی یک یا چند حس، موجب تاثیرپذیری احساس و تفکر فرزند شما از آن حواس و در نتیجه وسوسه مصرف مواد مخدر می‌شود؛ بنابراین لازم است فرزند شما از ارتباط با دوستان دوره اعتیادش و حضور در اماکن مورد استفاده برای مصرف ماده مخدر، خودداری کند. در ضمن پیشنهاد می‌شود ضمن اعتماد به توانایی فرزند خود در مسیر درمان، کوچک‌ترین تغییر مثبت از جانب فرزندتان را مورد تشویق و حمایت قرار دهید تا زمینه برای تغییر نگرش و در نهایت سازگاری هر چه بهتر با محیط فراهم شود.

منبع: خراسان

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری