لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا
قطعاً براى شما در [اقتدا به]رسول خدا سرمشقى نیکو است، براى آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد مىکند.
به گزارش مجله خبری نگار، اسوة آن حالتى است که انسان به هنگام پیروى از دیگرى به خود میگیرد. درواقع همان تأسى کردن و اقتدا نمودن است.
پیامبر اکرم در راه خدا چه مشقتهایی تحمل میکرد و آنطور که باید جهاد میکرد، روحیات عالى او، استقامت و شکیبائى او، سرسخت و محکم بودنش با کفار، هوشیارى و درایت و اخلاص و توجه به خدا و تسلط او بر حوادث، و زانو نزدن در برابر سختیها و مشکلات، هر کدام میتواند الگو و سرمشقى براى همه مسلمین باشد.
کسی که امید به الله و روز قیامت دارد و خدا را بسیار یاد میکند. در حقیقت ایمان به مبدا و معاد انگیزه این حرکت است و ذکر خداوند تداوم بخش آن. کسى که از چنین ایمانى قلبش سرشار نباشد، قادر به قدم گذاشتن در جاى قدمهاى پیامبر نیست و در ادامه راه نیز اگر پیوسته ذکر خدا نکند، قادر به ادامه اقتدا نخواهد بود