به گزارش مجله خبری نگار، داریا لبدوا، متخصص خواب و غدد درون ریز در بیمارستان مرکزی بالینی وابسته به پلی کلینیک ریاست جمهوری فدراسیون روسیه، به Gazeta گفت: پدیده اختلال درک خواب یا پدیده عدم درک خواب یک وضعیت پاتولوژیک است که در آن فرد برای چند روز، هفته یا حتی ماهها احساس کمبود کامل خواب میکند، اگرچه در خواب بوده است.
«گاهی اوقات صبح با یک عبارت نگرانکننده شروع میشود: «من تمام شب حتی یک پلک هم نخوابیدم.» در عین حال، شریک زندگی میتواند با اطمینان برعکس آن را ادعا کند: «صدای خروپف تو را شنیدم.» در این مورد، ممکن است در مورد یک پدیده نسبتاً رایج به نام بیخوابی خواب صحبت کنیم که با بیخوابی مزمن همراه است. فرد مبتلا به این نوع اختلال ممکن است واقعاً بخوابد، اما کاملاً از آن مطمئن نباشد. خواب تکهتکه میشود: فرد برای مدت کوتاهی به خواب میرود که به عنوان خواب کامل ثبت نمیشود. به جای احساس استراحت، او بیدار شدن، غلت زدن و چرخیدن، نگاه کردن به سقف، دست دراز کردن به سمت تلفن، فکر کردن، عصبانی شدن و تلاش برای دوباره خوابیدن را به یاد میآورد. رنگآمیزی احساسی این لحظات بسیار روشنتر از حالت خنثی خواب است و آنها همان چیزی هستند که در حافظه ذخیره میشوند. این یک احساس ذهنی ایجاد میکند: «من اصلاً نخوابیدم». پزشک توضیح داد.
برای تشخیص این بیماری، باید مطالعه خواب با استفاده از تجهیزات پزشکی (خوابنگاری کامپیوتری یا پلیسومنوگرافی) انجام شود.
«بر اساس نتایج، بیماران از اینکه متوجه میشوند چندین ساعت را در حالت خواب گذراندهاند، شگفتزده میشوند. این کشف اغلب برای آنها به نقطه عطفی تبدیل میشود: اضطراب کاهش مییابد، اعتماد به نفس در توانایی خوابیدن بازمیگردد و کیفیت خواب به تدریج بهبود مییابد. سپس فرد برای مبارزه با بیخوابی به قوانین سادهای متوسل میشود، به عنوان مثال، امتناع از استفاده از وسایل الکترونیکی در شب حتی برای بررسی زمان یا ثبت خاطرات خواب. چنین خودکاوی به شناسایی الگوهای پنهان و تفکیک اختلالات واقعی از نگرانیهای مربوط به خواب کمک میکند؛ و در نهایت، خود را به خاطر شبهای بیخوابی سرزنش نکنید. هر چه بیشتر سعی کنیم روند به خواب رفتن را کنترل کنیم، کمتر قابل کنترل است.» این پزشک گفت.