به گزارش مجله خبری نگار/حوزه، اخیراً کلیپ کوتاهی از یکی از سخنرانیهای حجتالاسلام والمسلمین دکتر ناصر رفیعی در ایام ماه محرم منتشر شده و در گسترهی فضای مجازی ضریب گرفته که در آن بیان داشته است: «من نمیدانم چه جوری بعضی آدمها، گاهی تو لباس ما، گاهی هم شخصی، ماشاالله تو همه زمینهها ورود دارند، از اقتصاد و سیاست و دین و امام زمان و آخرالزمان و خلاصه همه چی... اصلاً سن تو اقتضا نمیکند که آن قدر راجع به همه چیز حرف بزنی، چرا که خیلی از اینها تخصصی است».
واقعیت آن است که از جمله آفات جدی زمانه ما که اقتضائات فضای مجازی نیز به آن دامن زده، آفت همه چیزدانی و ورود به همه چیز آن هم بدون برخورداری کمترین تخصص است. تأسف بارتر این که برخی روحانیون، اساتید دانشگاه و بعضاً فعالان رسانهای نیز دچار این معضل میشوند و نتیجه چنین اوضاعی به جهت صدور افاضات بی پایان و موضع گیریهای همه جانبه در همه زمینه ها، پدیدآمدن آسیبها و مشکلاتی شده و میشود که ذکر تفصیلی آنها گنجایشی میطلبد به قدر مثنوی هفتاد من!
به نظر میرسد که فراگیر شدن آفت همهچیزدانی در بین برخی افراد جدای از علائق و غرایض و به خصوص شهوت دیده شدن ریشه در کمبود اطلاعات نیز دارد چه آن که چنانچه فردی پس از سالها کسب علم یا تجربه در موضوعی متخصص شود اساساً درباره موضوعاتی که نمیداند اظهار نظر نکرده و آن را به نظر متخصصان آن امر ارجاع میدهد.
تأسف بارتر این است که سندروم همه چیزدانی گریبان افرادی را گرفته و میگیرد که اساساً خودشان را نیازمند بسترهای آموزشی نمیبینند و حالا فرقی نمیکند که طرف، دیپلم و لیسانس داشته باشد یا حتی دکترای تخصصی در یک رشته چرا که همین فرد با قاطعیت تمام- و شاید به زعم خود از سر دغدغه مندی و دلسوزی- در بسیاری از زمینههایی که آشنایی اندکی نیز با محتوا و ماهیت آنها ندارد ورود کرده و به نسخه پیچی برای دیگران میپردازد.
در این بین، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی موجود نیز زمینه ساز تشدید ولع و اشتیاق این افراد در اظهارنظرهای بی ضابطه شده و حال آن که برای پرهیز از شیوع آفاتی این چنینی در وهله نخست باید سواد رسانهای مردم به عنوان مخاطبان منابر و نشستها و همایشها و ... و ذلک چنان ارتقا پیدا کند که این قبیل افراد کمتر مجال ظهور و بروز پیدا کنند.
جای بسی تأسف است که گاهی مخاطبان به جای تقویت سواد رسانهای خویش با فوروارد کردن متن ها، ویدئوها و پُستهای همین افراد به ظاهر همهچیزدان در فضای مجازی، ناخواسته به تشویق آنان میپردازند و متأسفانه این دورِ خطرناک همچنان در زیست مدرن ما ادامه پیدا میکند.