به گزارش مجله خبری نگار، با افزایش سن، بسیاری از افراد متوجه میشوند که خوابشان کمصداتر و منقطعتر میشود. این فقط یک ناراحتی آزاردهنده نیست، بلکه یک مشکل جدی است که میتواند عواقب گستردهای برای سلامتی داشته باشد. همانطور که فوربس خاطرنشان میکند، خواب ناکافی یا بیکیفیت خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، اختلال شناختی و حتی زوال عقل را در بزرگسالان مسن افزایش میدهد.
یکی از دلایل اصلی کاهش کیفیت خواب با افزایش سن، تغییرات در الگوهای خواب و ریتمهای شبانهروزی است. این تغییرات با بازسازی مغز و سیستم هورمونی مرتبط هستند. با افزایش سن، بدن شروع به تولید هورمون رشد و ملاتونین کمتری میکند که منجر به بیدار شدنهای مکرر در طول شب میشود. علاوه بر این، بازه زمانی برای خواب محدودتر میشود: افراد مسن اغلب در به خواب رفتن مشکل دارند و زودتر از آنچه دوست دارند از خواب بیدار میشوند. بسیاری از افراد برای به خواب رفتن به زمان بیشتری نیاز دارند و مدت مراحل خواب عمیق کاهش مییابد.
سبک زندگی نیز نقش مهمی ایفا میکند. استرس، مشکلات سلامت روان، تغذیه نامناسب، عدم فعالیت بدنی، سوء مصرف کافئین و الکل - همه این عوامل میتوانند به طور قابل توجهی بر کیفیت خواب تأثیر بگذارند. با افزایش سن، افراد بیشتر در معرض درد مزمن، اضطراب، افسردگی و آپنه خواب قرار میگیرند. بسیاری مجبور میشوند شبها برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار شوند. در عین حال، افراد مسن اغلب زمان کمتری را در معرض نور خورشید میگذرانند و سبک زندگی کمتحرکی دارند که این امر نیز بر کیفیت خواب تأثیر منفی میگذارد.
تأثیر داروها بر خواب شایسته توجه ویژه است. حدود نیمی از افراد مسن در به خواب رفتن و در خواب ماندن مشکل دارند و اغلب این مشکلات با مصرف داروها مرتبط است. برخی از داروها، مانند داروهای ادرارآور و داروهای ضد افسردگی، میتوانند الگوهای طبیعی خواب را مختل کنند. خطر ویژه، مصرف همزمان پنج یا بیشتر دارو است که تقریباً در نیمی از افراد مسن مشاهده میشود.
لازم به ذکر است که بسیاری از عواملی که بر کیفیت خواب تأثیر میگذارند، قابل اصلاح هستند. برای بهبود خواب، لازم است از قوانین بهداشت خواب پیروی کنید، سبک زندگی سالمی داشته باشید و مرتباً در مورد مصرف داروها و تداخلات احتمالی آنها با پزشک مشورت کنید. خواب سالم ۷ تا ۹ ساعت در روز، پیشنیاز سلامتی در هر سنی است.
مطالعات اخیر همچنین نشان دادهاند که وضعیت خواب ممکن است در ایجاد اختلال شناختی نقش داشته باشد. اگرچه ارتباط مستقیمی بین خوابیدن به پشت و ایجاد زوال عقل اثبات نشده است، دانشمندان خاطرنشان میکنند افرادی که این وضعیت خواب را ترجیح میدهند، بیشتر احتمال دارد در آینده با مشکلات عملکردهای شناختی مواجه شوند. گفته میشود که این ممکن است به دلیل حذف کمتر مؤثر نوروتوکسینها از مغز هنگام خوابیدن در این وضعیت باشد.