۲۰ مساله جدی در حکمرانی آموزش عالی

به گزارش مجله خبری نگار/فرهیختگان: آموزش عالی دنیا در سال ۲۰۲۳ با تغییر و تحولات کلانی روبه‌رو شده که هم در بخش نیروی کار، بخش فرهنگی و فناوری جدیدترین‌ها به کار رفته تا آموزش عالی به نهایت پیشرفت خود دست پیدا کند. در این سه حوزه درخلال تغییراتی که ایجاد شده، تاثیرات و گام‌های عمده‌ای عنوان شده است که موسسات در پاسخ به هر گرایش انجام داده‌اند. برخی از این روند‌ها با گزارش روند آموزش عالی ۲۰۲۲ همپوشانی دارند، اما با وجود این درحالی که برخی موضوعات و مسائل ثابت و بدون تغییر هستند، تغییرات قابل‌توجهی در بسیاری از روند‌ها برای سال ۲۰۲۳ رخ داده است. در دوراهی همه‌گیری کرونا، موسسات آموزش عالی از واکنش اضطراری به سازگاری درازمدت و برنامه‌ریزی استراتژیک برای آینده روی آوردند. بسیاری از موسسات فرآیند‌های یادگیری و آموزشی خود را به‌صورت ترکیبی از شیوه‌های کلاس‌های حضوری و آنلاین و کلاس‌های از راه دور ترتیب داده و نیز از بسیاری از فناوری‌ها و ابزار‌های نوآورانه برای آموزش استفاده کرده‌اند.

درحال‌حاضر موسسات تمرکز خود را بیشتر روی طراحی و اجرای سیاست‌های موردنیاز و راه‌های ابتکاری، خلق موقعیت‌های جدید، کمیته‌های مربوط و کارگروه‌ها و نیز گسترش و به‌روزرسانی فناوری‌ها متمرکز شده‌اند. درحالی‌که موسسات آموزشی برای طی این مسیر‌ها برای دستیابی به آینده‌ای پایدار آماده می‌شوند، رهبران و مدیران آن‌ها هنوز هم نیاز دارند چالش‌های مهم این مسیر را مانند حفظ و جذب بیشتر دانشجویان، اعضای هیات‌علمی، کارکنان و مدیران؛ هزینه‌ها و بودجه‌ها؛ تغییر در انتظارات و اولویت‌ها در زمان تدریس، یادگیری و شیوه‌های کار و موضوعات فرهنگی گسترده‌تری، چون سواد دیجیتال و ارزش آموزش عالی را مدنظر قرار دهند و برای آن‌ها برنامه‌ریزی کنند.

برترین گرایش‌های ۲۰۲۳ پیش روی آموزش عالی

به گزارش educause، در نظرسنجی‌ای که روی ۱۰ موضوع برتر فناوری اطلاعات در سال ۲۰۲۳ انجام شده، افراد نه‌تن‌ها به فهرستی از ۲۰ موضوع فناوری اطلاعات، بلکه به فهرستی از ۲۰ گرایش گسترده‌تر درحال ظهور پیرامون چشم‌انداز آموزش عالی اشاره کرده‌اند. در هریک از گرایش‌های نوظهور، از افراد خواسته شده میزان تاثیر آن گرایش را بر استراتژی، سیاست‌ها یا عملکرد موسسه خود را ارزیابی کنند.

در این نظرسنجی، گرایش‌های برتر طبق اولویت‌ها به این شکل طبقه‌بندی شده‌اند که نخستین گرایش شامل افزایش نیاز به برقراری امنیت و حفاظت داده دربرابر تهدید‌هایی است که حریم خصوصی افراد را مورد حمله قرار می‌دهد. دومین گرایش شامل تداوم پذیرش و عادی‌سازی فرآیند‌های کار ترکیبی و از راه دور می‌شود. اما سومین و چهارمین اولویت این گرایش‌ها در این نظرسنجی به دو مورد اختصاص می‌یابد؛ یکی تداوم استعفا و مهاجرت مدیران و کارمندان موسسات آموزش عالی و دیگری درخواست‌های بیشتر برای گزارش‌دهی و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه است. رده پنجم هم به تداوم و عادی‌سازی یادگیری ترکیبی و آنلاین می‌پردازد. رده ششم اولویت گرایش‌های آموزش عالی در ۲۰۲۳ هم مربوط به توسعه تحولات دیجیتال برای آموزش عالی؛ بالا رفتن هزینه‌های آموزش عالی به دنبال کاهش ارزش آن از منظر عمومی؛ اولویت دیگر، تمرکز روی افزایش تاب‌آوری بنیادی است؛ نهمین مورد اولویت گرایش‌ها نیز تلاش‌های گسترده برای درک و توجه به تبعیض و بی‌عدالتی است و دهمین مورد گرایش‌ها شامل نیاز به بهبود سواد داده و مهارت‌ها به‌منظور همگام شدن با رشد داده‌های کلان و تجزیه و تحلیل است.

Educause یک انجمن غیرانتفاعی در حوزه فناوری اطلاعات آموزش عالی است که ماموریت آن، هدایت کاربرد‌های استراتژیک از فناوری و داده‌ها در راستای پیشبرد وعده‌های آموزش عالی است. این انجمن به‌تازگی نظرسنجی‌ای را در حوزه فناوری‌های اطلاعاتی در سال ۲۰۲۳ انجام داده‌اند و اغلب افراد شرکت‌کننده در این نظرسنجی به ۲۰ موضوع اولویت دار را در این حوزه مدنظر قرار داده‌اند. در بخش استراتژی‌ها، به گرایش‌های نوظهور آموزش عالی به‌عنوان مهم‌ترین موارد انتخاب‌شده در این نظرسنجی نگاه دقیق‌تری شده است. پاسخ‌ها در این نظرسنجی در سه حوزه اصلی تغییرات سازمانی یعنی نیروی کار، فرهنگ و فناوری دسته‌بندی شده‌اند.

۱- افزایش نیاز به برقراری امنیت و حفاظت داده

از منظر تغییر در نیروی کار، موسسات تیم‌ها، گروه‌های کاری و موقعیت‌هایی ایجاد کرده‌اند که صرفا روی موضوعات امنیت سایبری متمرکزند. با وجود این، درپی «استعفای بزرگ» و به‌دلیل رقابت‌پذیری بازار کار فعلی، موسسات در جذب و استخدام کارمندان با چالش‌هایی روبه‌رو هستند. رهبران سازمانی برای تجهیز استادان، کارکنان، مدیران و دانشجویان موجود به مهارت‌ها و دانش امنیت سایبری نیاز دارند و تلاش خود را در ارائه آموزش به آن‌ها افزایش می‌دهند. از منظر تغییر در فرهنگ موسسات به‌دنبال برنامه‌ریزی‌های استراتژیک و مشغول اجرای طرح‌ها و سیاست‌های جدید با موضوعیت امنیت سایبری هستند. برخی نیز کمپین‌هایی را برای افزایش آگاهی نسبت به امنیت سایبری سیاست‌هایی را برای ترکیب قوانین فدرال و ایالتی یا سایر چهارچوب‌های امنیتی ایجاد کرده‌اند. موسسات همچنین روی بیمه سایبری سرمایه‌گذاری کرده‌اند و تلاش خود را برای تشخیص و جلوگیری از تهدید‌های امنیتی بیشتر کرده‌اند.

پاسخ‌دهندگان به این نظرسنجی از افزایش نیاز به برنامه‌ریزی و سیاست‌هایی یاد کرده‌اند که به‌ویژه روی امنیت داده و موضوعات امنیت سایبری و اخلاقی تمرکز دارند. در زمینه تغییر در فناوری نیز بیشتر موسسات استفاده از فناوری‌های جدید و اقدامات امنیتی را از قبیل فناوری احراز هویت چندعاملی، ابزار‌های پسورد، تشخیص تهدید، فناوری کنترلی و نظارتی، نرم‌افزار تشخیص بدافزار و امنیت وای‌فای به‌طور گسترده‌تر مورد استفاده قرار داده‌اند.

۲- نیاز به تداوم ترتیب کاری ترکیبی و از راه دور

موسسات آموزش عالی در دوران همه‌گیری کرونا مدل‌های کاری از راه دور را به دلایل حفظ سلامت و ایمنی افراد اجرا کرده‌اند، اما به‌تازگی به کمرنگ‌تر شدن این ویروس، کار‌ها دوباره به فعالیت‌های عادی خود بازگشته‌اند. در زمینه تغییر نیروی کار، افزایش فرصت‌های کاری از راه دور و ترکیبی بازار کار رقابتی بالایی را ایجاد کرده و موسساتی که از این قانون جدید کامل استقبال نکرده‌اند، برای پر کردن شکاف جایگاهی خود هم از لحاظ جذب و هم از لحاظ حفظ نیروی کار دچار مشکل شده‌اند. برخی موسسات به دلیل رقابت بالایی که ایجاد شده بود، نیروی کار از راه دور بیشتری جذب کرده بودند. در این نظرسنجی مشخص شده است که با این نوع برنامه‌ریزی، هزینه‌های مرتبط کاهش یافته و بهره‌وری کارکنان افزایش داشته است. در زمینه فرهنگ بسیاری از موسسات، سیاست‌هایی را برای حمایت از ترتیب از راه دور یا ترکیبی اجرا کرده‌اند. برخی نیز هنوز درحال آزمایش این سیاست‌ها و برنامه‌ها هستند و اثربخشی آن‌ها را ارزیابی می‌کنند. همان‌طور که موسسات به‌سمت ترتیب از راه دور و ترکیبی حرکت می‌کنند، با نگرانی‌هایی، چون ایجاد و حفظ فرهنگ و اشتغال، ایجاد دوباره وظایف و رویداد‌ها با فرمت دیجیتال و رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت روان و برابری مواجه شده‌اند. از سوی دیگر در زمینه فناوری بسیاری از موسسات، فناوری را برای حمایت از کار‌های ترکیبی و از راه دور ازجمله خدمات مبتنی‌بر خدمات ابری، دسترسی به شبکه‌های خصوصی مجازی، نرم‌افزار زوم و دیگر پلتفرم‌های جلسات، قابلیت‌های تلفن از راه دور، تجهیزاتی، چون هدست و دوربین و تغییر از رایانه‌های رومیزی به لپ‌تاپ به کار گرفته‌اند. بسیاری از موسسات درحال ارتقا یا پیکربندی مجدد فضا‌های کاری برای حمایت از فرهنگ کاری انعطاف‌پذیر و ترکیبی هستند.

۳- تداوم استعفا و مهاجرت مدیران و کارکنان از موسسات آموزش عالی

آموزش عالی همچنان با پدیده خروج کارمندان خود به دلایل مختلفی، چون فرصت‌های کار از راه دور، تعادل بیشتر کار و زندگی و افزایش درآمد روبه‌رو هستند. تاثیر این مشاغل خالی بر آموزش عالی شامل فرسودگی و بار اضافی بر دوش موسسات است که در آینده می‌تواند باعث کاهش دوره‌های در دسترس، فرصت ثبت‌نام کمتر و بودجه‌های سازمانی کمتر باشد. موسسات به‌ویژه در نقش مدیران با چالش بزرگ استعفا و ترک شغل مواجه هستند. آن‌ها برای مواجهه با این چالش‌ها شکاف‌های شغلی خود را- که بیشتر در بخش‌های مدیریتی اتفاق افتاده- با افرادی کم‌تجربه و فاقد دانش کافی پر می‌کنند. نتیجه دیگر این قضیه، تغییر در حجم کاری است، به‌طوری‌که افراد مجبور به انجام حجم کاری بیشتری هستند. تعداد معدودی از موسسات درگیر برنامه‌ریزی استراتژیکی هستند که جذب، حفظ، جانشینی نیرو‌های کاری خود را در دستور کار قرار داده‌اند. آن‌ها به بازنگری حقوق‌ها می‌پردازند و طرح‌های جانشینی را توسعه و با شناسایی مشوق‌های غیرپولی و ایجاد تغییرات فرهنگی، کار‌های ترکیبی و از راه دور را مدنظر قرار می‌دهند. اگرچه در نظرسنجی‌ها حرفی از تغییرات فناورانه به‌طور مستقیم زده نشده، اما مشکلاتی در حفظ و به خدمت گرفتن مدیران و کارمندان فناوری عنوان شده و همین امر به‌طور غیرمستقیم روی فرآیند فناوری موسسات تاثیر گذاشته است.

۴- افزایش درخواست‌های گزارش‌دهی و تصمیم‌گیری آگاهانه

موسسات بیشتر به تحلیل‌ها و داده‌ها به‌عنوان یک راهکار برای ایجاد انعطاف‌پذیری دربرابر تغییرات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی گسترده‌تر تکیه می‌کنند. این اتکا به داده‌ها مستلزم سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌های داده و حاکمیت و نیز تغییر در فرهنگ و عملیات‌های سازمانی است. آن‌ها با ایجاد جایگاه‌های شغلی جدید، تیم‌ها و گروه‌های کاری چندمنظوره و کمیته‌های مختلف به تحلیل داده می‌پردازند. برخی موسسات موقعیت‌های شغلی موجود را برای تمرکز روی گزارش‌دهی داده و نیاز به تصویرسازی بازطراحی می‌کنند. آن‌ها همچنین آگاهی از ارزش و نیاز به داده‌ها را شامل جذب، استخدام، موفقیت دانشجویان، تعیین بودجه و عملکرد مالی و نیز عملیات‌های تجاری را افزایش می‌دهند. موسسات در زمینه تغییرات فناورانه هم به بهبود برخی زیرساخت‌های داده و ابزارهایی، چون پلتفرم‌های تحلیل داده، برنامه‌های تحلیلی و نیز پلتفرم‌های گزارش‌دهی و ترکیبی پرداخته‌اند و در عین حال بیشتر از داده‌های گرفته‌شده از فناوری‌های موجود و پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند. به‌دلیل افزایش آگاهی از امنیت داده و موضوعات امنیتی، بسیاری از این موسسات از سیستم‌های امنیتی و راه‌حل‌های کنترل شبکه برای جمع‌آوری داده‌های امن‌تر استفاده می‌کنند.

۵- تداوم و عادی‌سازی یادگیری ترکیبی و آنلاین

موسسات تعداد کارکنان طراحی آموزشی آنلاین خود را افزایش داده و نیز جایگاه‌های مدیریتی‌شان را با تمرکز بر یادگیری و آموزش آنلاین اضافه کرده‌اند. بسیاری از موسسات، بودجه و تلاش‌های آموزشی خود را بالا برده‌اند تا اعضای هیات‌علمی بتوانند آموزش و ارائه دوره‌های خود را بهبود بخشند. با توجه به اینکه بسیاری از موسسات پیش‌تر دوره‌های ترکیبی و آنلاین را برای دوره‌های کارشناسی اتخاذ کرده‌اند، اکنون تلاش‌ها به‌سمت انتقال برنامه‌های تحصیلات تکمیلی به این فرمت‌ها تغییر یافته است. با تداوم موسسات به ارائه دوره‌های ترکیبی و آنلاین، مسائل مربوط به برابری و دسترسی، همراه با توانایی ایجاد تعادل بین انعطاف‌پذیری و کیفیت تجربه تدریس و یادگیری مورد بحث قرار گرفته است. همچنین موسسات در زمینه فناوری، بسیاری از کلاس‌های خود و فضا‌های یادگیری را به روزرسانی کرده‌اند به‌طوری که به‌عنوان مثال از تجهیزات واقعیت مجازی و ترکیب آن با پلتفرم زوم استفاده کرده‌اند. برخی نیز از پلتفرم‌های جدیدی، چون آموزش آنلاین و فناوری‌ها و ابزار‌های حمایتی استفاده می‌کنند. موسسات همچنین از کامپیوتر‌های دسکتاپ به استفاده از لپ‌تاپ روی آورده‌اند.

۶- گسترش تحولات دیجیتال آموزش عالی

درحالی‌که بسیاری از موسسات در فرآیند برنامه‌ریزی و اجرای تحولات دیجیتال هستند، این نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مفهوم سنتی آموزش باید با مدیریت نیروی کار از راه دور، پشتیبانی موثر نیروی کار ترکیبی و استاندارد‌های جدید در زمینه اخلاق کاری تقویت شود. علاوه‌بر این، به‌دلیل استعفای بزرگ و وضعیت بازار کار، بازآموزی کارکنان موجود و پر کردن موقعیت‌های جدید شغلی به‌عنوان بخشی از این فرآیند محسوب می‌شود. همچنین تحولات دیجیتال برای حیات موسسات در مواجهه با فشار‌هایی که در زمینه ثبت‌نام دانشجویان، کاهش بودجه و تغییر در انتظارات دانشجویان وجود دارد، الزامی است. موسسات روی فرآیند‌ها و برنامه‌های استراتژیکی تمرکز می‌کنند که تحولات دیجیتال را نیز به‌همراه دارند تا بتوانند آن‌ها را همگام با تغییراتی فناوری پیش‌ببرند. همچنین موسسات از ابزار‌های جدید CRM برای کنترل چرخه حیات و پیشرفت دانشجویان و مدیریت مشارکت‌ها، ارتباط و جریان کاری استفاده می‌کنند. این موسسات همچنین به‌طور گسترده‌ای از خدمات مبتنی‌بر سیستم‌های ابری برای تسهیل ترتیب یادگیری کار‌های از راه دور و ترکیبی بهره می‌برند. آن‌ها از فناوری‌ها برای حمایت از فرآیند دیجیتالی‌سازی و اتوماسیون از قبیل کلان داده و ابزار‌های ذخیره و امضای دیجیتال استفاده می‌کنند.

۷- افزایش هزینه‌های آموزش عالی و کاهش ارزش آن از منظر عمومی

بسیاری از موسسات شهریه‌ها را ثابت و تلاش می‌کنند هزینه‌ها را برای دانشجویان به حداقل برسانند. آن‌ها در واکنش به کاهش بودجه‌ها همراه با کاهش نرخ ثبت‌نام دانشجویان، افزایش حقوق‌ها و پر کردن موقعیت‌های شغلی خالی را متوقف و شروع به بررسی برنامه‌هایی، چون مشوق‌های بازنشستگی برای کمک به کاهش هزینه‌های سرمایه انسانی کرده‌اند. مدیران موسسات متوجه تاثیر افزایش هزینه‌ها بر ارزش آموزش عالی شده و تلاش کرده‌اند ارزش موسسات خود را به بهبود نتایج شغلی و اشتغال فارغ‌التحصیلان و نیز کاهش هزینه‌ها و تامین مالی نشان دهند. آن‌ها برای نشان دادن ارزش، برنامه‌های خدمات شغلی را گسترش می‌دهند و برنامه‌های دانشگاهی را با نیاز‌های شغلی، مهارتی و بازار کار همسو می‌کنند. آن‌ها برای محدود کردن هزینه‌ها، رشد بودجه خود را محدود و قرارداد‌های نرم‌افزاری را دوباره بررسی می‌کنند و افزایش قیمت‌ها را به تعویق می‌اندازند. موسسات آموزش عالی با تاکید بر آمادگی نیروی کار دانشجویی، روی فناوری‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که با محیط‌های کاری آینده دانشجویان قابل‌مقایسه یا بهتر از آن‌ها هستند. پلتفرم‌های مشاوره و فناوری‌های برنامه‌ریزی دانشگاهی به حداکثر رساندن زمان و سرمایه‌گذاری مالی دانشجویان در فرآیند آموزشی کمک می‌کنند و برخی نیز درگیر اتوماسیون فرآیند‌ها و استخدام نیرو و ایجاد نقشه‌های تیمی هستند.

۸- مواجهه با افزایش تاب‌آوری بنیادی

تلاش موسسات برای تاب‌آوری در زمینه نیروی کار در همه‌گیری کرونا به‌طور منحصربه فردی بر نگرانی‌های بودجه‌ای و تاثیرات جابه‌جایی استادان و کارکنان بر توانایی موسسات برای عملکرد موثر متمرکز است. درحال‌حاضر برخی موسسات به گردش مالی به‌عنوان فرصتی برای بازسازی استراتژی عملیاتی خود نگاه می‌کنند و انعطاف‌پذیری را بین کارکنان افزایش می‌دهند تا تاثیر جابه‌جایی‌ها را کاهش دهند. برخی دیگر نیز از افزایش حجم کار و کاهش بودجه خبر داده‌اند که همین عدم افزایش حقوق و کاهش پست‌های خالی بر اعضای هیات‌علمی و کارکنان تاثیر گذاشته است. بسیاری از موسسات مشغول کار روی تغییر فرهنگی دانشگاهی برای تمرکز بر چابکی و انعطاف‌پذیری جهت پاسخگویی به نیاز‌های درحال تغییر هستند. تداوم کسب‌وکار جنبه مهمی به‌شمار می‌رود؛ چراکه موسسات از تجربه‌های کسب کرده در دوران کرونا برای برنامه‌ریزی بازنگری فاجعه استفاده کرده‌اند تا در هر لحظه بتوانند فرآیند آموزش حضوری را به مجازی و آنلاین تبدیل کنند. آن‌ها همچنین همکاری‌های بین واحدی و آموزش‌های متقابل و شناسایی مدل‌های کسب‌وکار را با استفاده از بازار‌ها و دانشجویان جدید افزایش داده‌اند. آن‌ها همچنین درحال برنامه‌ریزی برای بازیابی مالی و به‌روزرسانی مزایای مراقبت‌های بهداشتی برای بازسازی پس‌انداز و تقویت منابع مالی و تجمیع دوره‌ها هستند. موسسات در زمینه فناوری، برای افزایش چابکی و انعطاف‌پذیری تلاش می‌کنند و واحد‌های فناوری اطلاعات با استفاده مجدد از منابع مالی برای مدرن‌سازی مراکز داده و تسهیلات بازیابی بلایای طبیعی فعالیت می‌کند. سیستم‌های پشتیبان و جایگزینی مداوم تجهیزات مبتنی‌بر پایداری از طریق به‌روزرسانی‌ها و تعویض‌های خودکار و برنامه‌ریزی شده‌اند.

۹- تلاش گسترده برای درک و توجه به تبعیض و نابرابری

واحد‌های آی‌تی موسسات آموزش عالی با تیم‌های منابع انسانی به‌طور فعال همکاری می‌کنند تا حوزه مشاغل را اصلاح و فضای بیشتری برای داوطلبان ایجاد کنند، مدافعات کاریابی را در کمیته‌های جست‌وجو بگنجانند و برنامه‌های توسعه و پشتیبانی کارکنان، آموزش متنوع، مسیر‌های جدید شغلی و فرصت‌های آموزشی را برای افراد فعال در موسسات ایجاد کنند. موسسات همچنین در زمینه تغییر فرهنگ اقداماتی انجام داده‌اند، از گوش دادن به تجربیات واقعیت مجازی در سراسر دانشگاه گرفته تا برداشتن گام‌هایی برای درک و رسیدگی به نگرانی‌های تبعیض و نابرابری دانشجویان، استادان و کارکنان. اجرای برنامه‌های مختلف و برگزاری سخنرانی‌ها و دوره‌های آموزشی از دیگر اقدامات موسسات محسوب می‌شود. آن‌ها همچنین در زمینه تغییرات فناورانه با واحد‌های فناوری اطلاعات همکاری می‌کنند. این واحد‌ها در پروژه‌هایی، چون جمع‌آوری داده‌ها و گزارش‌ها در طرح‌های مختلف و ارائه راه‌حل‌های تحلیلی برای تفکیک معیار‌های دانشجویی مشارکت می‌کنند. موسسات در برنامه‌ریزی فناوری خود، برابری دیجیتال و حداقل الزامات فناوری را درنظر می‌گیرند تا منابع و پشتیبانی را برای همه دانشجویان افزایش دهند.

۱۰- نیاز برای بهبود سواد داده و مهارت‌ها برای حفظ رشد داده‌های کلان و تحلیلی

مدیران سازمانی در ارتقای مهارت کارکنان فعلی خود در داخل و خارج از بخش فناوری اطلاعات و نیز برای استخدام داوطلبان واجد شرایط برای کمک به بهبود سواد داده‌ای و مهارت‌های نیروی کار با چالش‌هایی مواجه هستند. آن‌ها فرصت‌های توسعه‌ای را برای کارکنان درنظر می‌گیرند که بر جمع‌آوری و مدیریت مناسب داده‌ها و بهترین شیوه‌ها برای استفاده از داده‌ها جهت درک و حمایت از تصمیم‌گیری تمرکز دارند. موسسات باید برای حمایت از این تلاش‌ها موقعیت‌های مختلفی جهت مدیریت تحلیل داده و معاونت تحلیل سازمانی ایجاد کنند. آن‌ها در تغییر فرهنگ همگام با رشد کلان داده و تحلیل، دوره‌های جدید و ظرفیت‌هایی را برای پایداری تلاش‌های خود ایجاد می‌کنند. بسیاری از موسسات برنامه‌ریزی برای خلق دوره‌های میان‌رشته‌ای و کوتاه‌مدت را مرتبط با سواد داده و مهارت‌های موردنیاز ارائه داده‌اند تا اطمینان حاصل کنند که تمام دانشجویان درمعرض علم داده قرار می‌گیرند. برخی نیز محتوا را در دوره‌های موردنیاز سال اول دانشگاه ترکیب می‌کنند که موضوعاتی، چون داده و سواد دیجیتال تا تحلیل داده و حریم خصوصی را پوشش می‌دهد. موسسات برای گسترش تلاش‌های حاکمیت داده، درحال ایجاد جوامع عملی مرتبط هستند و با تیم‌های تحقیقاتی سازمانی خود برای افزایش دانش سازمانی درمورد تحلیل داده مشارکت می‌کنند. با توجه به اینکه داده‌ها و تحلیل‌ها در بسیاری از مراکز آموزشی محفوظ مانده یا ساختار ضعیفی دارند، بدون مجموعه‌ای متمرکز و قوی از ابزارها، درخواست‌ها برای داده‌هایی که از ابتکار‌ها و اقدامات استراتژیک خاص پشتیبانی می‌کنند، متوقف شده است. با وجود این، تعدادی از واحد‌های فناوری اطلاعات با گسترش نقش تیم‌های هوش تجاری، پیاده‌سازی محیط‌های مرتبط با داده، استقرار پورتال‌ها و پلتفرم‌های تحلیل داده‌های سلف دانشگاه و بهبود تجمیع و مدیریت داده‌ها، حمایت خود را از تحویل و مصرف داده و نیز اتوماسیون فرآیند‌های کسب‌وکار افزایش می‌دهند.

۱۱- از بین بردن محدودیت‌های بین قالب‌های متنوع ارائه دوره

شیوه‌های یادگیری هایفلکس (انعطاف پذیر)، ادغام‌شده، ترکیبی، همزمان آنلاین، غیرهمزمان آنلاین و یادگیری مجازی ازجمله اصطلاحات متفاوتی هستند که برای برچسب‌گذاری یادگیری آنلاین استفاده شده و منجر به سردرگمی و ارتباط ناکارآمد بین مدیران، مربیان، دانشجویان و سایر ذی‌نفعان می‌شود. تعهد به تعاریف مشترک برای اطمینان از انطباق با مقررات فدرال و ایالتی علاوه‌بر فراهم کردن پایه و اساس برای پیروی از بهترین شیوه‌های تدریس در دوره‌های آموزشی موردنیاز است. در دوران همه‌گیری کرونا موسسات سریع مجبور شدند به‌سمت اجرای دوره‌های آنلاین حرکت کنند. موسسات برای سازگاری بیشتر به‌دنبال راه‌ها و گزینه‌هایی با انعطاف‌پذیری بالا بوده‌اند که قابلیت صددرصدی کلاس‌های حضوری را داشته باشند. از این رو مقامات دانشگاهی از فرصت‌های ایجادشده برای ادغام ابزار‌های دیجیتال و تجربه‌های آنلاین دوره‌های مختلف برای پیشبرد دوره‌های آموزشی استفاده کرده‌اند که پیش‌تر به‌صورت آموزش‌های حضوری برگزار می‌شدند. بعد از پایان یافتن همه‌گیری کرونا، موسسات و دانشجویان و نیز استادان دانشگاهی با گزینه‌های چند مدلی تدریس، هم به‌صورت حضوری و هم آنلاین مواجه هستند. این از بین بردن محدودیت‌ها بین شیوه‌های تدریس ضرورت بیشتری را برای تجهیز استادان به داده‌ها، دانش، آموزش و مهارت‌های مرتبط با بهترین شیوه‌های تدریس و یادگیری ارائه می‌کند تا آن‌ها بتوانند در همه روش‌ها تدریس و اطمینان حاصل کنند که همه دانشجویان تجربه یادگیری یکسان و باکیفیتی در اختیار دارند.

۱۲- تقاضای آموزش به‌صرفه با توجه به چالش ارزش آموزش عالی

بازده سرمایه‌گذاری مدرک کالج‌های معمولی به‌شدت تحت نظارت قرار دارد، از این رو ارزش مدرک دانشگاهی کاهش می‌یابد و تقاضای فزاینده‌ای برای آموزش مقرون به‌صرفه و شفافیت از سوی موسسات در اطلاع‌رسانی به دانشجویان در مورد ارزش مدارک دانشگاهی وجود دارد. این درحالی است که بسیاری از موسسات طی ۴۰ سال گذشته با افزایش شهریه و هزینه‌ها روبه‌رو شده‌اند و همین امر نگرانی‌های زیادی را برای دانشجویان برای ادامه تحصیلی به‌ویژه در مقاطع بالاتر ایجاد کرده است؛ به همین دلیل دانشجویان ارزش کمتری برای اخذ مدرک دانشگاهی قائل هستند و ورود به بازار کار و ورود به گزینه‌هایی را که نیاز به مدرک دانشگاهی نداشته باشد، در اولویت خود قرار داده‌اند. موسسات برای حل این چالش باید آموزش‌های مبتنی‌بر مهارت و گزینه‌های غیرمدرکی را مدنظر قرار دهند و این درحالی است که باید نسبت به هزینه‌های دانشجویی، فرصت‌های شغلی و حقوق‌های دریافتی شفاف عمل کنند. سازمان آموزش عالی آمریکا برای حل این مشکل، مرکز شفافیت و مقرون به‌صرفه بودن دانشگاه را راه‌اندازی کرده که ابزار‌هایی را در اختیار دانشجویان و کاربران قرار می‌دهد تا بتوانند شهریه‌ها، قیمت‌های خالص و سایر ویژگی‌ها را با یکدیگر مقایسه کنند.

۱۳- موضوعات زیست‌محیطی و اهداف توسعه پایدار

هر چه جلوتر می‌رویم موضوعات اقلیمی مشهودتر شده و اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. موسسات آموزش عالی باید برای مقابله با این چالش‌ها به تعهدات خود برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار عمل کنند. سیاست‌های بنیادی، عملیات‌ها و نیاز به توسعه پردیس‌های دانشگاه به همراه اقدامات دولتی و فدرال به مدیران آموزش عالی کمک می‌کند تا ارزش‌های زیست‌محیطی را مورد تایید قرار داده و باید موضوعات و چالش‌های زیست‌محیطی را در خلال دوره‌های آموزشی دانشگاهی ادغام کرد تا بتوان راهکار‌های موثری برای مقابله با آن‌ها پیدا کرد. بررسی‌ها نشان داده که آموزش عالی می‌تواند با ادغام مسائل زیست‌محیطی در دوره‌ها و عملیات‌های دانشگاهی به کاهش اثرات زیست‌محیطی کمک کند. فناوری، تاثیرات زیست‌محیطی قابل‌توجهی دارد که از آن جمله می‌توان به انتشارات دیجیتال اشاره کرد و موسسات باید درمورد ردپای دیجیتالی خود در محیط‌زیست هوشیارتر باشند. دانشگاه‌ها به دنبال راه‌هایی برای کاهش و به صفر رساندن انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به‌عنوان بالقوه‌ترین خطر محیط‌زیست هستند. برخی از موسسات موضع‌گیری کرده و از شرکت‌های سوخت فسیلی جدا می‌شوند. برخی نیز طرح‌های پایدارتری برای مواجهه با این موضوع دارند به‌طوری که اجرای دوره‌هایی را در رشته‌های غیرعلمی مرتبط آغاز کرده‌اند. با وجود این، آموزش محیط‌زیست هنوز در بسیاری از موسسات اجباری نشده و مستلزم توجه بیشتر آموزش عالی به این موضوع است.

۱۴- افزایش پذیرش فناوری‌های مبتنی‌بر هوش مصنوعی

آموزش عالی به‌مرور پذیرش خود را نسبت به فناوری‌های مبتنی‌بر هوش مصنوعی افزایش می‌دهد. اگرچه این فناوری‌ها بهره‌وری را بالا می‌برند، اما اختلالاتی را هم در آموزش عالی ایجاد می‌کنند که از آن جمله می‌توان به تاثیر هوش مصنوعی مولد بر آموزش و فرآیند یادگیری اشاره کرد. با گسترش هرچه بیشتر این ابزار‌ها کاربران باید بیاموزند که چگونه اختلالات ناشی از استفاده از این فناوری‌ها را به حداقل برسانند و به دنبال فرصت‌هایی برای مهار این ابزار‌ها برای بالا بردن بهره‌وری، انجام کار‌های خلاقانه و بهبود فرآیند‌های بنیادی باشند. پیشرفت‌ها در هوش مصنوعی به طراحی ابزار‌های یادگیری شخصی‌سازی‌شده کمک می‌کند. برنامه‌های کاربردی مجهز به هوش مصنوعی ممکن است انتقال فناوری «متناسب با همه» را برای پیاده‌سازی تجربیات یادگیری شخصی‌سازی‌شده تسهیل کنند. علاوه‌براین، بسیاری از این ابزار‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که بیشترین زمان صرف‌شده برای تدریس مانند ارزیابی نوشته‌ها را محاسبه کرده و بازخورد سازنده‌ای به دانشجویان داده و اصلاحات گرامری جزئی را انجام دهند. صرف زمان کمتر برای انجام این کار‌ها به استادان امکان می‌دهد زمان بیشتری را صرف تعامل با دانشجویان کرده و به وظایف آموزشی خود از قبیل ترکیب، تجزیه و تحلیل داده و خلق دانش بپردازند. درواقع، ابزار‌های مبتنی‌بر هوش مصنوعی ممکن است جزء کلیدی مدل‌های آموزش عالی باشند. دانشجویان می‌توانند از این ابزار‌ها در مواقعی استفاده کنند که استادان و کارکنان به‌سادگی در دسترس نیستند و این ابزار‌ها جایگزینی کاربردی به حساب می‌آیند.

۱۵- توجه بیشتر به سلامت جسم و روان

طرح‌های ابداعی سلامت جسم و روان در دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها باید شمار زیادی از دانشجویان و استادانی که تجربه اضطراب، افسردگی و شرایط مرتبط را داشته‌اند، مورد حمایت قرار دهند. با کمبود چشمگیر متخصصان بهداشت روان فناوری‌های نوظهور و راه‌حل‌های کاربردی می‌توانند در ارائه حمایت از سلامت روان اثرگذار باشند. با تشدید همه‌گیری کرونا تا سال گذشته فشار‌های مختلف داخلی و خارجی بر روحیه دانشجویان و استادان و تعامل آن‌ها با یکدیگر تاثیر گذاشته است. به نظر می‌رسد که به دلیل اهمیت توجه به سلامت جسم و روان دانشگاه و مدیران آن‌ها در تعیین مرز‌ها جسورتر شده و راه‌های یادگیری ابتکاری بر ایجاد محیط‌های دانشگاهی مناسب برای گفتگو، به‌اشتراک‌گذاری و یادگیری جمعی تمرکز دارند. این درحالی است که باید از تغییر بنیادی به سمت ارزش‌گذاری انعطاف‌پذیر، حمایت از جوامع دانشگاهی و منابع واقعی حمایت کرد.

۱۶- نیاز به سواد اطلاعاتی در قالب اطلاعات نادرست و تبلیغات گسترده

موسسات آموزش عالی به‌طور گسترده‌ای نیاز به سواد اطلاعاتی را شناسایی می‌کنند. استفاده از ویدئو‌های جعلی، اطلاعات نادرست باورپذیر و رسانه‌های اجتماعی مسلح‌شده در صحنه‌های اجتماعی و سیاسی جهانی و نیز در محوطه دانشگاه رایج‌تر شده است. با دوقطبی شدن انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ و شروع همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰، این کشور با هجوم اطلاعات نادرست همراه بوده است. پیشرفت‌های فناوری و برقراری ارتباطات از راه دور در افزایش چشمگیر تعداد منابع خبری، پلتفرم‌ها و گوشی‌های موبایل نقش موثری داشته است. با افزایش حجم بالای اطلاعات نادرست نظارت شدیدی بر رسانه‌ها صورت گرفته که منجر به بروز اقداماتی نظیر اجرای مراحل سرکوب حساب‌های جعلی در رسانه‌های اجتماعی و استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی اطلاعات نادرست در دستور کار قرار گرفته است. درنتیجه موسسات آموزش عالی به‌طور گسترده نیاز به تقویت سواد اطلاعاتی در میان دانشجویان و جوامع خدمتگزار به آن‌ها را شناسایی کرده است. با وجود این، بیشتر کالج‌ها و دانشگاه‌ها هنوز نتوانسته‌اند بیش از یک محدوده‌ای سواد اطلاعاتی ارائه دهند. علاوه‌براین، استادان به دلیل نگرانی درمورد اتهام‌های احتمالی با جبهه‌گیری‌های سیاسی دانشجویان منفی با چالش‌هایی در تدریس این موضوعات مواجه هستند. موسسات باید سواد اطلاعاتی را به‌عنوان یک اصل در نظر بگیرند.

۱۷- گسترش و تشدید ملی‌گرایی (ناسیونالیسم) و شکاف‌های سیاسی

افزایش ملی‌گرایی و تنش میان جهان‌بینی‌های سیاسی اجتماعی منجر به بروز بحث‌ها و درگیری‌های داغ در دانشگاه‌ها شده است. در آمریکا، ایالت‌ها برای کنترل بیشتر رقابت و قوانینی را تصویب می‌کنند که می‌تواند به نفع آموزش عالی تمام شود. این درحالی است که چنین معضلی تنها گریبانگیر آمریکا نشده بلکه تقریبا در تمام دنیا با رشد ملی‌گرایی همراه بوده است. مهم‌ترین رویداد‌های سیاسی از قبیل مهاجرت و مسائل مرزی، کووید- ۱۹ و به‌تازگی جنگ‌های فرهنگی که توسط رسانه‌های اجتماعی شکل می‌گیرند به تنش‌ها دامن زده‌اند. به نظر می‌رسد اختلافات سیاسی جای خود را به درگیری‌های سیاسی داده است. در آموزش عالی هم این قبیل فرآیند‌های نگران‌کننده دیده شده است. در پردیس‌های دانشگاهی اثرات چنین جنگ‌هایی فراتر از تهدیدات علیه آزادی بیان است. آزادی آکادمیک، سرمایه‌گذاری عمومی در آموزش عالی و حکمرانی و مدیریت همگی در معرض تهدید قرار دارند. در برخی ایالت‌ها قانونگذاران و فرمانداران تلاش می‌کنند محتوای تحقیق و تدریس را محدود کنند، دانشگاهیان و مدیران اخراج یا زندانی‌شده و حتی علم را زیر سوال برده و دانش‌پژوهان و دانشجویان بین‌المللی نوسانات زیادی را تجربه کرده‌اند. کالج‌های دولتی از آنجایی که توسط مقامات دولتی اداره می‌شوند بیشتر در معرض خطر قرار دارند که همین امر دیدگاه‌های منفی نسبت به فرهنگ دانشگاهی ایجاد می‌کند. موسسات باید به‌طور جمعی واکنش نشان دهند و از ذی‌نفعان خود و ایجاد ائتلاف‌های ملی و بین‌المللی برای کمک به سیاستگذاران و شهروندان عادی به‌طور یکسان در درک اهمیت آزادی دانشگاهی و ارزش‌های اصلی مانند تنوع، برابری و شمول به‌عنوان مزایای آموزش عالی برای جامعه استفاده کنند.

۱۸- تشدید بحث پیرامون نقش آموزش عالی در پرداختن به مسائل اجتماعی

بررسی دقیق مسائل اجتماعی با سرعت درحال پیشروی است و در آمریکا بحث‌های داغی درمورد نقش آموزش عالی در پرداختن به این مسائل مطرح می‌شود؛ به علاوه موضوعاتی نظیر نژاد، تبعیض، جنسیت و گرایش جنسی باید در تجربه‌های آموزشی و یادگیری گنجانده شوند. همچنین تنوع، برابری و شمول به‌عنوان یک ارزش اساسی در بسیاری از موسسات ظاهر شده و در میان عناصر کلیدی بسیاری از مأموریت‌های سازمانی گنجانده شده‌اند. موسسات در حال توسعه راه‌های ابتکاری و طرح‌هایی هستند که روی تنوع، برابری و شمول تمرکز دارند و تلاش‌هایی برای جذب گروه‌های متنوع‌تر از استادان و دانشجویان، به‌ویژه آن‌هایی که از گروه‌های حاشیه‌نشین و بومی هستند درحال انجام است. موسسات تلاش کرده‌اند با ایجاد تحول در یادگیری دیجیتال برای همه تغییراتی اساسی در این نظام ایجاد کنند. بسیاری از موسسات از فناوری‌های کمکی و نیز طرح‌های جامع یادگیری استفاده می‌کنند که چهارچوبی برای بهبود فرآیند تدریس و یادگیری برای تمام افراد براساس چشم‌انداز علمی به شمار می‌روند. موسسات همچنین باید بر کاهش شکاف دیجیتالی در حال گسترش تمرکز کنند و راه‌هایی را بیابند تا دانشجویان دارای معلولیت و افرادی که موقعیت اجتماعی ضعیف‌تری هم دارند علاوه‌بر ابزار‌های موردنیاز برای حمایت از آن‌ها به فرصت‌های یادگیری با کیفیت بالا، عادلانه و در دسترس نیز دسترسی داشته باشند.

۱۹- افزایش پذیرش فناوری‌های درجه پایین

موسسات آموزش عالی به‌طور گسترده‌ای از فناوری‌های درجه پایین و کدگذاری‌نشده به‌عنوان ابزاری برای ساده‌سازی وظایف، توسعه برنامه‌ها و محتوای جدید استفاده می‌کنند. این فناوری‌ها جذابیت بالایی دارند؛ چراکه به افراد کم‌تجربه یا بی‌تجربه در زمینه کدنویسی امکان می‌دهند محتوا و برنامه‌هایی را توسعه دهند. استادان و کارکنان موسسات توانسته‌اند ابزار‌های جدید هوش مصنوعی را برای ایجاد، ویرایش و انتشار محتوا پیاده‌سازی کنند. فناوری‌های درجه پایین و کدگذاری‌نشده هر فردی را در آموزش عالی بدون توجه به سطح تخصصی که دارد قادر می‌سازد محتوای دیجیتال تولید کند. این ابزار‌ها همچنین برای متحد کردن افراد در جوامع محلی و بین‌المللی و با عقاید سیاسی بسیار متفاوتی عمل می‌کنند. در حال حاضر هر استادی می‌تواند تنها با کلیک روی موس یا ضربه زدن با انگشت محتوای سفارشی برای دوره‌های خود تولید کند. شرکت‌های فناوری آموزشی اکنون متوجه می‌شوند که رقبای اصلی آن‌ها مشتریان خودشان هستند و این رقابت به‌آرامی رونق فناوری‌های آموزشی را در دهه ۲۰۲۰ متوقف می‌کند.

۲۰- همسویی مداوم آموزش عالی با نیاز به نیروی کار و یادگیری مبتنی‌بر مهارت

استفاده از فناوری می‌تواند موسسات آموزش عالی را قادر سازد تا با انعطاف‌پذیری بیشتر به فراگیران و دانشجویان در سنین بالاتر دسترسی بیشتری داده و به آن‌ها خدمت کنند. از سویی به جرأت می‌توان گفت که همسویی نیاز به نیروی کار و مهارت‌هایی که در آموزش عالی آموخته می‌شود تاکنون به این اندازه حائز اهمیت نبوده است. در حال حاضر کالج‌ها و دانشگاه‌ها در چند رشته با محل کار خود قطع ارتباط جدی داشته و با توجه به تغییر سریع فناوری، این شکاف بیشتر احساس می‌شود. با توجه به شکافی که ایجاد شده برنامه‌های آموزشی و مهارت خارج از دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی آغاز شده و بسیاری از شرکت‌ها با جذب دانشجویان تلاش می‌کنند مهارت‌های لازم برای استخدام آن‌ها را آموزش دهند. البته بسیاری از این طرح‌ها در مشارکت با کالج‌ها و موسسات دنبال می‌شود تا نیروی کار مهارت‌دیده را تربیت کنند و سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی روی این حوزه انجام شده است؛ فرآیندی که در بسیاری از مواقع دانشگاه‌ها از آن عقب می‌مانند. اما دانشگاه‌ها هم با شناسایی نیاز دانشجویان و درک بهتر آن‌ها باید خدمت‌رسانی کنند. با توجه به تمایل بیشتر دانشجویان به شرکت در رشته‌های STEM، دانشگاه‌ها باید زمینه را برای فعالیت آن‌ها در این حوزه‌ها مهیا کنند؛ چراکه این رشته‌ها راهی برای ورود دانشجویان و فارغ‌التحصیلان به مشاغل پردرآمدی است که می‌تواند در آینده بازده و عملکرد اقتصادی بالایی داشته باشد.