به گزارش مجله خبری نگار، عضلات اسکلتی برای ایجاد حرکت، حفظ و وضعیت بدن، حفظ دمای بدن، ذخیره مواد مغذی و تثبیت مفاصل ضروری هستند. با تمرین ماهیچههای اسکلتی را میتوان به طور قابل توجهی بهبود بخشید، با این حال، افزایش سن و دورههای طولانی بدون ورزش میتواند منجر به تحلیل رفتن شود که با عنوان آتروفی شناخته میشود.
دو نوع فیبر عضله اسکلتی را تشکیل میدهند: آهسته یا نوع ۱ و سریع یا نوع ۲a، ۲x و ۲b. الیاف نوع ۱ دارای سرعت انقباض آهسته و مقاومت در برابر خستگی هستند و به فعالیتهای استقامتی در مسافت طولانی مانند دوی ماراتن کمک میکنند، در حالی که الیاف نوع ۲ مستعد خستگی بوده، اما سرعت انقباض و قدرت بالایی دارند که شامل حرکتهایی از جمله دوی سرعت یا وزنه برداری میشوند. از دیدگاه متابولیک، فیبرهای نوع ۱ و نوع ۲a اکسیژن بیشتری مصرف میکنند.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه متروپولیتن توکیو به بررسی چگونگی تنظیم توده عضلانی و قدرت اسکلتی از جمله فرآیندهای متابولیکی که آن را هدایت میکنند، پرداخته و نقش مهمی را که پروتئین Musashi-۲ (Msi۲) ایفا میکند، کشف کردند.
Msi-۲ یک پروتئین متصل به آر انای است که ژنهای دخیل در توسعه و تمایز سلول را تنظیم میکند، اگرچه عملکرد آن بین اندامها متفاوت است. اخیراً Msi۲ در سلولهای ماهیچهای اسکلتی یافت شده و در تشکیل بافت ماهیچهای به نام myogenesis نقش دارد.
محققان نمونههای بافت ماهیچه را از موشها گرفته و میوفیبرها، عناصر سلولی که بافت عضلانی از آن ساخته شده است را جدا کردند. دانشمندان دریافتند که ماهیچههای موشهای Msi۲ بهجای رنگ قرمز معمولی، به طور قابل توجهی جرم، قدرت انقباض کمتر و رنگ سفیدی داشتند. رنگ قرمز بافت عضلانی از الیاف نوع ۱ میآید که سرشار از میتوکندری و میوگلوبین است که یک پروتئین اتصال دهنده آهن و اکسیژن است.
محققان با بررسی بافت زیر میکروسکوپ متوجه شدند که جرم کاهش یافته به دلیل کاهش تعداد الیاف نوع ۲a است. پژوهشگران همچنین دریافتند که ماهیچههای موشهای Msi۲ گلوکز را به طور مؤثر کمتری مشابه آنچه در دیابت اتفاق میافتد، متابولیزه میکنند. به گزارش سیناپرس، عضله اسکلتی بافت اولیه برای حفظ کنترل گلوکز در کل بدن است، جایی که انسولین جذب گلوکز را از گردش خون به عضلات تسهیل میکند تا به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار گیرد.
محققان به این نتیجه رسیدند: Msi۲ پروتئینهای مرتبط با متابولیسم گلوکز را تنظیم کرده و نسبت انواع مختلف فیبر عضلانی را در بافت ماهیچهای اسکلتی کنترل میکند.
محققان میگویند یافتههای آنها ممکن است منجر به شناسایی درمانهایی شود که فیبرهای عضلانی نوع ۲a را برای مبارزه با آتروفی عضلانی و توسعه راههایی برای بهبود قدرت عضلانی هدف قرار میدهند.
شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی FASEB منتشر شده است.