به گزارش مجله خبری نگار، مطالعهای که توسط یک تیم میانرشتهای از دانشمندان دانشگاه تگزاس در آستین انجام شده است، دادههای ارزشمندی در مورد رابطه بین فعالیت بدنی، کیفیت خواب و سلامت روان ارائه میدهد.
طبق گزارشهای علمی، این مطالعه احتمالاً یکی از قویترین تأییدها برای این ارتباط تا به امروز است.
نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت بدنی تأثیر قابل توجهی بر ساختار خواب دارد. دانشمندان دریافتند که سطح فعالیت بدنی با تغییرات در ساختار خواب، به ویژه با مدت مراحل مختلف خواب، همبستگی دارد. لازم به ذکر است که این اثرات در شرایط واقعی مورد مطالعه قرار گرفتهاند و نه فقط در مطالعات آزمایشگاهی.
یکی از یافتههای کلیدی این است که فعالیت بدنی، تأخیر خواب REM را افزایش میدهد، یعنی زمانی که طول میکشد تا وارد خواب REM شوید. این ممکن است نشان دهد که فعالیت بدنی به تقویت مراحل عمیقتر خواب قبل از ورود به خواب REM کمک میکند، که پیامدهای مهمی برای سلامت روان دارد.
محققان با استفاده از فناوریهای پیشرفتهای مانند فوتوپلتیسموگرافی همراه با شتابسنجها و ارزیابی سرپایی گوشیهای هوشمند، توانستند دادههای خواب، فعالیت بدنی و خلق و خو را روزانه در دورههای چند ماهه جمعآوری کنند. تجزیه و تحلیل این دادهها (N = ۸۲) رابطه معکوس بین فعالیت بدنی و ساختار خواب را تأیید کرد: فعالیت بدنی متوسط و شدید با افزایش خواب موج آهسته و کاهش خواب REM همراه بود که ممکن است به بهبود سلامت روان کمک کند.
نکته قابل توجه این است که کاهش نسبت REM/NREM (حرکت سریع چشم/حرکت غیر سریع چشم) و افزایش تأخیر REM (زمان لازم برای ورود به خواب REM) با بهبود رفاه، از جمله افزایش انرژی، کاهش استرس و افزایش احساس آرامش در خواب همراه بود.
این یافتهها اهمیت فعالیت بدنی منظم را نه تنها برای سلامت جسمی، بلکه برای سلامت روان نیز برجسته میکند. فعالیت بدنی و کیفیت خواب نقش کلیدی در تضمین استراحت کافی و سلامت روان دارند و به نظر میرسد این عوامل به طور مستقل بر خلق و خو تأثیر میگذارند.