به گزارش مجله خبری نگار، علیرغم انتقادات اولیه، اورلین شوامنی (۲۵ ساله) اوضاع را تغییر داده و به بازیکنی کلیدی در خط میانی رئال مادرید تبدیل شده است. علاوه بر این، تضمین آینده این هافبک اکنون یک مسئله حیاتی در برنامه استراتژیک باشگاه است. او در مصاحبهای با اکیپ به چندین موضوع پرداخت.
اینها پاسخهای اورلین شوامنی است
جاهطلبی: «اگرچه من خیلی زود با رئال مادرید همه چیز را بردم، اما تشنهی قهرمانیهای بیشتر در لیگ و لیگ قهرمانان اروپا هستم.»
در مورد امضای قراردادش: «وقتی رئال مادرید با من قرارداد بست، قرار بود در نقش شوامنی بازی کنم، نه اینکه یک بازیکن خلاق باشم، و همچنین یک هافبک دفاعی. در یک تیم، هر کسی نقش خود را میداند و در رسیدن به موفقیت سهیم است. اگر استراتژی خود را بر اساس نظرات دیگران تغییر دهید، خودتان را گم میکنید. در نهایت، آنچه مهم است این است که کجا بازی کردهاید، چه مدت آنجا بازی کردهاید و چند عنوان قهرمانی کسب کردهاید.»
توصیه ژابی آلونسو: «از روز اول، ما یک جلسه ویدیویی داشتیم. او فیلمی را به من نشان داد که روی جایگیری، آنچه میتوانم بهبود ببخشم و آنچه میتوانم بر آن بنا کنم تمرکز داشت: جایگیری، بازی با توپ و بدون توپ... احساس میکنم در برخی زمینهها پیشرفت کردهام.»
انتقاد از برنابئو: «اول از همه، مهم است به یاد داشته باشید که در ال کلاسیکو (بازی قبلی)، من در پست مدافع میانی بازی کردم، نه در پست همیشگیام. وقتی زمین را ترک کردم، فهمیدم که خوب بازی نکردهام. خیلی زود این حس به من دست داد که آنها من را یکی از مقصران میدانند. روز قبل از بازی مقابل سلتا، به خودم گفتم: «خواهیم دید فردا در برنابئو چه اتفاقی میافتد.» در طول گرم کردن، هیچ اتفاقی نیفتاد. بازی شروع شد و من در خط میانی بازی کردم. کاملاً مطمئن بودم، چون پست من همین است. ما شروع کردیم، توپ را گرفتم و بعد هو کردن شروع شد. شما نمیتوانستید آن را از تلویزیون ببینید، اما من با خودم فکر میکردم: «آیا این برای من است؟» سپس آنها لوکاس وازکز را هم هو کردند. من با خودم فکر کردم: «خب، فقط من و لوکاس هستیم.» سه یا چهار بار توپ را داشتم و هر بار مرا هو کردند. در آن لحظه، دو گزینه وجود دارد: یا قهر میکنی، یا بازی خودت را انجام میدهی، و وقتی کارت را خوب انجام بدهی، هو کردنها فروکش میکند. «آنها متوقف میشوند. من آن روز بازی خیلی خوبی داشتم.»
انعطافپذیری: «با نگاهی به گذشته، مطمئنم که هو کردنها در برنابئو لحظه مهمی در دوران حرفهای من بود که به من اجازه داد یک قدم به جلو بردارم.»
موقعیت او: «من دوست دارم بازی جلوی من باشد. وقتی به عنوان بازیکن محوری بازی میکنم، به من این امکان را میدهد که در موقعیت خوبی برای دریافت پاسها باشم. مزیت یک بازیکن محوری دوگانه این است که به شما امکان میدهد کمی بیشتر پیشروی کنید، اما اگر مجبور به انتخاب باشم، به سمت بازی به عنوان یک بازیکن محوری (شماره ۶) متمایل میشوم، زیرا واقعاً به شما بستگی دارد. شما خودتان را با توجه به فضای موجود موقعیتیابی میکنید. در یک بازیکن محوری دوگانه، باید با شریکی که با او بازی میکنید سازگار شوید. اگر سر راه یکدیگر قرار بگیریم، پیچیده میشود. اگر با هم پیشروی کنیم، یک ضدحمله ایجاد میشود.»
بیشتر در مورد این پست: «مربی آنچلوتی یک بار به من گفت که یک هافبک دفاعی باید در عرض مشخص شده توسط دو خط محوطه جریمه بازی کند، بدون اینکه از آنها فراتر رود. بنابراین، گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید جبران کنید و کمی از آن منطقه خارج شوید، اما او میگوید شماره ۶ باید در مرکز بماند. در یک دابل پیوت، ما هر نیمه زمین را به اشتراک میگذاریم. مکمل بودن مهم است. من به اندازه کافی خوش شانس بودهام که با بازیکنان بزرگی که با آنها خیلی خوب یکدیگر را درک میکردم در یک دابل پیوت بازی کنم: فوفانا در موناکو، مانو کونه، کاماوینگا، تونی کروس و غیره. بسته به اینکه با چه کسی بازی میکنید، میتوانید از موارد خاصی قسر در بروید. با دیگران، نه خیلی زیاد. تعادل تیم در اولویت است.»