به گزارش مجله خبری نگار، بزرگترین مطالعه از این نوع، شامل ۸۶۱۴۹ شرکتکننده از ۲۷ کشور اروپایی، نشان داد که افراد چندزبانه نه تنها مهارتهای ارتباطی جدیدی کسب میکنند، بلکه به مغز و بدن خود هدیهای گرانبها میدهند: محافظت در برابر پیری زودرس، زیرا صحبت کردن به چندین زبان فرآیندهای بیولوژیکی پیری را کند میکند و انعطافپذیری و استقامت را در طول زندگی افزایش میدهد.
این مطالعه که در مجله معتبر Nature Aging منتشر شده است، از یک روش انقلابی استفاده کرده است که «سن بیولوژیکی و رفتاری» را با استفاده از مدلهای پیچیده هوش مصنوعی اندازهگیری میکند. این مدلها هزاران پروفایل سلامت و رفتاری را برای تعیین «شکاف سنی بیولوژیکی-رفتاری» - تفاوت دقیق بین سن تقویمی یک فرد و سن بیولوژیکی او که از وضعیت سلامت او استنباط میشود - تجزیه و تحلیل کردند.
این شکاف یک راز مهم را آشکار میکند: مقادیر منفی نشاندهنده پیری جوانتر و سالمتر هستند، در حالی که مقادیر مثبت نشاندهنده پیری زودرس هستند.
نتایج نشان داد که افراد جوامع چندزبانه ۲.۱۷ برابر کمتر احتمال دارد که پیری زودرس را تجربه کنند. در مقابل، احتمال بروز الگوهای پیری زودرس در بین تکزبانهها دو برابر بیشتر بود.
جالب اینجاست که این نتایج حتی پس از اینکه محققان دهها عامل تأثیرگذار، از شرایط اجتماعی و فیزیکی گرفته تا عوامل زبانی و سیاسی را در نظر گرفتند، همچنان پابرجا ماندند.
دکتر آگوستین ایبانز، نویسنده اصلی این مطالعه، این پدیده را توضیح میدهد: «وقتی ما یک زبان جدید یاد میگیریم، نه تنها واژگان را به دست میآوریم، بلکه مغز خود را نیز بر روی مکانیسمهای پیچیدهای شامل توجه، حافظه و کنترل اجرایی آموزش میدهیم. استفاده از چندین زبان در زمینههای اجتماعی همچنین مدارهای مغزی اضافی را فعال میکند و نوعی ذخیره شناختی ایجاد میکند که با افزایش سن از ما محافظت میکند.»
نکته هیجانانگیزتر این است که این مزیت با هر زبان جدیدی که به گنجینه زبانی خود اضافه میکنیم، چند برابر میشود، همانطور که دکتر لوسیا آموروسو توضیح میدهد: «اثر محافظتی تجمعی است؛ هرچه فرد زبانهای بیشتری را یاد بگیرد، محافظت او در برابر زوال عقل مرتبط با سن قویتر میشود.»
این یافتهها افقهای جدیدی را در سیاستهای بهداشت عمومی میگشاید و دکتر هرنان هرناندز تأیید میکند که چندزبانگی ابزاری منحصربهفرد - به راحتی در دسترس و ارزان - است که میتواند در برنامههای ارتقاء سلامت بین فرهنگی، همراه با سایر عوامل مقیاسپذیر مانند خلاقیت و آموزش مداوم، گنجانده شود.
در جهانی که جمعیت با سرعت فزایندهای در حال پیر شدن است، یادگیری یک زبان جدید میتواند عاقلانهترین سرمایهگذاری باشد، نه تنها برای برقراری ارتباط با دیگران، بلکه برای اینکه ما را در طول سالها سرزنده و فعال نگه دارد.
منبع: مدیکال اکسپرس