دارویی جدید برای درمان عوارض کووید و ذات‌الریه

به گزارش مجله خبری نگار، با انتظار آزمایش‌های بالینی انسانی در سال آینده، این دارو ممکن است به زودی به عنوان یک درمان جدید برای عوارض کووید و ذات‌الریه در دسترس باشد.

به گفته محققان ماکروفاژ‌ها که نوعی گلبول سفید خون هستند، نقش مهمی در شروع، حفظ و رفع التهاب در بدن دارند. وقتی سلول‌های ریه در اثر عفونت یا استنشاق مواد سمی از بین می‌روند، ماکروفاژ‌های ریه باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی عظیم می‌شوند که خود باعث آسیب بیشتر به ریه می‌شود.

اکنون، محققان دانشگاه فنی مونیخ یک درمان مبتنی بر آر ان‌ای را توسعه داده اند که ماکروفاژ‌های بیش فعال در ریه را هدف قرار داده و از التهاب شدید و زخم بافت ریه فیبروز نامیده می‌شود، جلوگیری می‌کند.

RCS-۲۱، ماده فعالی که اساس درمان محففان را تشکیل می‌دهد، فعالیت مولکول microRNA ۲۱ (miR-۲۱) را مهار می‌کند که یک محرک شناخته شده برای تولید ماکروفاژ‌های بیش فعال در عفونت‌های شدید ریه است. میکرو آر ان ای‌ها دسته‌ای از آر ان ای‌های تنظیمی کوچک هستند که نشان داده شده است که عملکرد‌های سلولی متعدد را تنظیم کرده و نقش مهمی در تنظیم بیان ژن ایفا می‌کنند. آن‌ها اخیراً به عنوان اهداف امیدوارکننده مواد مخدر ظاهر شده اند.

در توسعه این ماده، محققان به دنبال بهره برداری از یک ویژگی خاص ماکروفاژ‌ها بودند: آن‌ها گیرنده‌های قندی دارند که باکتری‌ها و قارچ‌ها را از طریق مولکول‌های قند پیچیده روی سطح مهاجم شناسایی می‌کنند.

استفان انگلهارت (Stefan Engelhardt) پژوهشگر مسئول این مطالعه گفت: ما در تجزیه و تحلیل‌های تک سلولی مشخص کردیم که گیرنده‌های قند، از یک سو، در میان رایج‌ترین گیرنده‌های ماکروفاژ‌ها هستند. از سوی دیگر، گیرنده‌ها به یک معنا ویژگی منحصر به فرد ماکروفاژ‌ها هستند چراکه آن‌ها به ندرت در هیچ جای دیگری وجود دارند.

بنابراین، محققان RCS-۲۱ را با یک مولکول قند خاص به نام تری مانوز، جفت کرده و آن را از طریق یک دستگاه تنفسی به موش‌هایی که آسیب ریه ناشی از دارو داشتند، تزریق کردند تا به طور موثر وارد ریه‌ها شود. دانشمندان دریافتند که استفاده از تریمانوز تضمین می‌کند که دارو به هدف مورد نظر خود تحویل داده می‌شود.

کریستینا بک (Christina Beck) یکی دیگر از محققان این مطالعه گفت: زمانی که این دارو به صورت اسپری تجویز شد، ماکروفاژ‌ها به طور قابل توجهی، ماده فعال را جذب کردند.

محققان مشاهده کردند: در موش‌های تحت درمان با RCS-۲۱، فعالیت miR-۲۱ بیش از نصف کاهش یافت و کاهش قابل توجهی در التهاب ریه و فیبروز در مقایسه با موش‌های گروه کنترل مشاهده شد.

محققان سپس این دارو را بر روی بافت ریه انسان آلوده به SARS-CoV-۲ آزمایش کردند که می‌تواند عوارضی مانند ذات الریه و سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) ایجاد کند. آن‌ها دریافتند که RCS-۲۱ همچنین فعالیت miR-۲۱ را در بافت انسان مهار می‌کند. گفتنی است که محققان پتانسیل را در استفاده از این دارو به عنوان یک درمان هدفمند برای بیماری ریه می‌بینند.