به گزارش مجله خبری نگار،میکرو و نانو رباتها با قابلیتهای خود پیش برندگی و ناوبری و به دلیل حرکت قابل کنترل در بافتهای بدن، توجه گستردهای را در دارورسانی و درمان به خود جلب کردهاند.
با این حال، توسعه میکرو و نانو رباتهای خودسازگار که میتوانند مکانیسمهای حرکتی خود را در موانع بیولوژیکی متعدد تنظیم کنند تا به جراحات دور دست برسند، هنوز یک چالش است.
محققان نانوربات TBY را با تثبیت نامتقارن گلوکز اکسیداز و کاتالاز بر روی سطح میکروکپسولهای مخمر بسته بندی شده با نانوذرات ضد التهابی ساختند. در غلظت گلوکز همگن، توزیع آنزیمهای ژانوس میتواند تجزیه گلوکز را کاتالیز کند تا یک گرادیان گلوکز موضعی ایجاد کند که حرکت خود پیش برندگی ربات TBY را تحریک میکند.
در حضور گرادیان گلوکز رودهای، نانورباتهای TBY دهانی به سمت گرادیان گلوکز حرکت میکنند تا به سد مخاطی روده نفوذ کنند و سپس با ترانس سیتوز سلول میکروفولد از سد بافت پوششی روده در دستگاه گوارش عبور کنند. پروفسور CAI گفت: ما دریافتیم که رباتهای TBY به طور موثری به سد مخاطی نفوذ کرده و به طور قابل توجهی نگهداری خود در روده را با استفاده از یک موتور آنزیمی دوگانه که به سمت گرادیان گلوکز روده حرکت میکند، افزایش میدهند.
پس از جابهجایی درجا به موتور زیستی ماکروفاژ در پلاکهای پی یر (Peyer’s patches)، رباتهای TBY از طریق تحویل رله ماکروفاژ با هدایت کموکاین به طور مستقل به مکانهای ملتهب دستگاه گوارش مهاجرت میکنند. پروفسور CAI گفت: به طور دلگرم کننده ای، رباتهای TBY تجمع دارو در محل بیمار را تقریباً ۱۰۰۰ برابر افزایش دادند، به طور قابل توجهی التهاب را کاهش دادند و آسیب شناسی بیماری کولیت و زخم معده را در مدلهای موش بهبود بخشیدند.
این استراتژی تحویل موتور زیستی دوقلو، یک فرآیند مبتنی بر توالی با استفاده از EMS و با کمک پلاکهای پی یر به عنوان ایستگاههای انتقال میباشد. این فرآیند دقیقاً میتواند داروها را از طریق موانع بیولوژیکی متعدد به محلهای بیماری دوردست و عمیق منتقل کند.
پروفسور CAI گفت: مسیر حمل و نقل شبیه به سرویس پست اکسپرس است که بستهها را با استفاده از امکانات مختلف حمل و نقل به مقصدی دور تحویل میدهد. این رباتهای TBY خود تطبیقپذیر یک استراتژی ایمن و امیدوارکننده برای درمان دقیق التهاب دستگاه گوارش و سایر بیماریهای التهابی هستند.