به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: متعاقب عملیات بمبگذاری در استانبول که هنوز حرف و حدیث درباره طراحان اصلی و اهدافش ادامه دارد، ترکیه پس از حملات هوایی، بار دیگر به حمله زمینی به شمال سوریه برای ایجاد منطقه حائل به عمق ۳۰ کیلومتر در امتداد مرزهای خود با این کشور تهدید کرده است.
این تهدیدها در روزهای اخیر تندتر هم شده و ارتش ترکیه نیروها و تجهیزات سنگینی را به مرز سوریه گسیل داشته است.
طرح ایجاد یک منطقه حائل برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ مطرح شد و آنکارا با وجود انجام چند عملیات نظامی از سال ۲۰۱۶ و تهدیدات مستمر تا به حال در تحقق این هدف ناکام بوده است. هدف اعلامی ترکیه از تاسیس این منطقه دور کردن نیروهای کردی از محدوده مرزی و خالی کردن این منطقه از وجود آنان است، اما به نظر میرسد هدف فراتر از آن و اسکان یک میلیون آواره سوری ساکن ترکیه در این منطقه است که محصول آن برهم خوردن ژئوپلیتیک و ساختار جمعیتی این منطقه، قطع پیوستگی جغرافیایی و جمعیتی دو منطقه کردی سوریه و ترکیه و ایجاد تیولی همیشگی برای نفوذ ترکیه در داخل خاک سوریه خواهد بود.
آنکارا در حمله ۲۰۱۹ نیز عملیاتی را برای تحقق این هدف به راه انداخت که پس از تفاهمهایی با آمریکا و روسیه متوقف شد، اما امروز هم تهدیدهای ترکیه جدیتر است و هم شرایط داخلی، منطقهای و بینالمللی، ترکیه را در موقعیتی وسوسهانگیز قرار داده است.
از لحاظ داخلی، حضور میلیونها آواره سوری در ترکیه و مشکلات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برساخته از این حضور به پاشنه آشیلی برای حزب عدالت و توسعه و اردوغان به ویژه در آستانه انتخابات سرنوشت ساز در ژانویه آینده تبدیل شده است. اما در باره شرایط منطقهای، اردوغان در سایه تنشزدایی یک سال اخیر در روابط منطقهای با مصر، عربستان، امارات و اسرائیل و به تبع آن شکل نگرفتن مخالفت منطقهای چشمگیر در قبال حمله زمینی به شمال سوریه، شرایط را برای رسیدن به هدف خود مهیاتر میداند.
در عرصه بینالمللی نیز این گونه پیداست که جنگ اوکراین و پیامدهای جهانی آن، قرار گرفتن ترکیه عضو ناتو در موقعیت میانجی گر و نیاز دو طرف جنگ یعنی غرب و روسیه به این وساطت، بازیگران درگیر در جنگ را در الزامات و موقعیتی قرار داده است که این بار نتوانند همچون گذشته مخالفت جدی خود را با حمله زمینی ترکیه نشان دهند. با همه آن چه گفته شد، ترکیه هنوز تصمیم قطعی برای نبرد بزرگ نگرفته است.