کد مطلب: ۳۳۱۶۷۲
۰۷ شهريور ۱۴۰۱ - ۰۹:۰۳

نوسازی یک ورزشگاه کافی نیست؛ فوتبال ایران، گرفتار مشکلات سخت‌افزاری

نوسازی یک ورزشگاه کافی نیست؛ فوتبال ایران، گرفتار مشکلات سخت‌افزاری

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: آغاز به کار مجدد ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر و انجام اولین دیدار خانگی این تیم در لیگ برتر فوتبال کشور پس از زمانی طولانی در این محل، این باور سست را قوت بخشیده که مشکلات سخت‌افزاری لیگ که همیشه برقرار بوده و در سه، چهار فصل اخیر شدت گرفته، به طرز محسوسی کاهش یافته، حال آن که قضیه دقیقاً برعکس است.

به گفته سهیل مهدی مسئول کمیته مسابقات سازمان لیگ و البته در تضاد با اظهارات مسئولان محلی، استادیوم‌های مسجد سلیمان، کرمان، آبادان و انزلی هم ایرادات متعدد و محسوسی دارند و از واژه «استاندارد» به‌شدت دور هستند و اگر هنوز مسابقات تیم‌های نفت، مس و ملوان در همین ورزشگاه‌ها برگزار می‌شوند، به این خاطر است که چاره‌ای جز این وجود ندارد و اگر بنا بر سختگیری و رعایت قانون باشد، هر هفته حداقل یکی، دو بازی نباید برگزار شود. بواقع ارفاق فدراسیون فوتبال به تیم‌ها یک کار اجباری در راه کامل شدن لیگ و برگزاری مسابقات است، ولی ضرر حاصله از این وضعیت به کل فوتبال ایران وارد می‌شود که ایرادات اساسی و مشکلات ساختاری‌اش به طور ریشه‌ای‌– و گاه به طور سطحی‌– هم حل نمی‌شود و ما همچنان با استادیوم‌هایی سر می‌کنیم که اگر فیفا و AFC بدون اغماض در آن کنکاش کنند، به هیچ روی تأیید نمی‌شوند.

ضرر مستقیم و اولیه این فرایند این است که نه شهرداری‌ها و باشگاه‌های ما به‌دنبال کامل‌سازی واقعی تأسیسات ورزشی خود می‌روند و نه کنفدراسیون آسیا حاضر است میزبانی دیدار‌های مهم قاره‌ای منجمله جام ملت‌ها را به ما بسپارد. درست است که ورزشگاه آزادی در تهران، امام علی (ع) در مشهد، فولاد آره‌نا در اهواز، یادگار امام (ره) در تبریز و نقش جهان در اصفهان استاندارد هستند و مورد پذیرش AFC قرار دارند و ما می‌توانیم در همین استادیوم‌ها جام ملت‌های آسیا را که ۲۴ تیمی شده است، برگزار کنیم، اما چون کلاً کار‌های سخت‌افزاری ما ضعیف است و در این زمینه معایب زیادی داریم و بار‌ها کوشیده‌ایم با کمک و لاپوشانی‌های فدراسیون فوتبال‌مان باشگاه‌ها و استادیوم‌های خود را استاندارد و بدون مشکل معرفی کنیم، اصولاً دیدگاه مثبتی نسبت به ما در AFC و در بحث میزبانی وجود ندارد و آن‌ها معتقدند که توان ما در کار‌های تشکیلاتی به حد کفایت نمی‌رسد و بیشتر در پی وارونه جلوه دادن حقایق هستیم. طرز تصوری که آن قدر‌ها هم دور از واقعیت نیست.

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر