اولین تجربه رانندگی با فورد لایتینگ F-۱۵۰ سال ۲۰۲۲

به گزارش مجله خبری نگار، وانت بار‌ها طولانی‌ترین نگهدارنده در انتقال به وسایل نقلیه الکتریکی بودند و دلیل خوبی هم دارد. موارد استفاده آن‌ها متفاوت، متنوع‌تر و چالش برانگیزتر از هر چیزی است که یک خودرو یا SUV با آن سروکار دارد. آن‌ها به یدک‌کشی و حمل و نقل و خارج از جاده و همچنین رفت‌وآمد نیاز دارند، و همه آن‌ها مجموعه‌های مهارتی کاملاً متفاوتی دارند. آن‌ها همچنین پرفروش‌ترین وسایل نقلیه در آمریکا و مراکز سود و وفاداری عظیم برای سازندگان آن‌ها هستند. فورد کاملاً مجبور بود اولین کامیون الکتریکی خود را درست بسازد، و با فورد F-۱۵۰ لایتنینگ ۲۰۲۲، به خوبی این کار را انجام داد.

شوخی نیست: لایتنینگ یکی از مهم‌ترین وانت‌ها واقعاً وسایل نقلیه – در تاریخ است. پذیرندگان اولیه، طرفداران محیط زیست، و فن دوست را فراموش کنید. این کامیون باید کارگران ساختمانی، کشاورزان، دامداران، نقشه برداران و طرفداران روزمره کامیون را متقاعد کند که پیکاپ‌های برقی نه تنها مفید، بلکه مطلوب هستند. اینکه یک کامیون برقی نه تنها می‌تواند کار را انجام دهد، بلکه آن را بهتر انجام می‌دهد. این کار را انجام می‌دهد.

برای رسیدن به تکه‌های برنجی، لایتنینگ بهترین F-۱۵۰ راندن، سواری و خوش دستی است که می‌توانید بخرید. تنها دلیلی که برای نخریدن یکی از F-۱۵۰ گازوئیلی یا گازوئیلی وجود دارد این است که جایی برای شارژ کردن در خانه ندارید، در واقع صد‌ها مایل را به طور منظم در یک زمان یدک می‌کشید یا به سادگی دوست ندارید. یا به خودتان اجازه نمی‌دهید از وسایل نقلیه الکتریکی خوشتان بیاید. همه دلایل دیگر نامعتبر است.

هنری فورد از دوستان نزدیک مخترع برق، توماس ادیسون بود و بنابراین، خیلی تعجب‌آور نیست که فورد در روز‌های اول شرکت خودروسازی خود، یک خودروی الکتریکی تولید کرد. البته آن خودرو هیچ‌گاه به تولید انبوه نرسید، زیرا در آن زمان بنزین به‌عنوان راه‌حل بهتری برای به حرکت درآوردن خودرو‌ها شناخته می‌شد و همین رویکرد، فورد مدل T را به پرفروش‌ترین خودروی آن روز‌ها تبدیل کرد. امروزه نیز سری F پرفروش‌ترین خودروی آمریکا محسوب می‌شود، اما حالا فورد تصمیم گرفته نسخهٔ الکتریکی آن را هم به‌عنوان اولین پیکاپ برقی خود با نام F۱۵۰ لایتنینگ راهی بازار کرده و از این موفقیت استفادهٔ بیشتری ببرد.

البته این سومین F۱۵۰ است که نشان لایتنینگ می‌گیرد. دو مدل اول، پیکاپ‌های پرفورمنس بودند و این نسخهٔ جدید هم تا حدودی همین‌طور است. این پیکاپ برقی با ۴۵۲ اسب بخار قدرت با باطری استاندارد یا ۵۸۰ اسب بخار قدرت با باطری دوربرد، قوی‌ترین عضو خانوادهٔ F۱۵۰ محسوب می‌شود حداقل تا زمانی که رپتور R در چند ماه آینده رونمایی شود. لایتنینگ همچنین سنگین‌ترین نسخهٔ پیکاپ پرفروش فورد هم به‌حساب می‌آید، اما وزنی که از حدود ۲.۹ تن آغاز می‌شود، برای کند کرد این پیکاپ کافی نیست، زیرا نسخهٔ قوی‌تر لایتنینگ ظرف تنها ۴.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و آن‌قدر سریع است که رپتور را از سلطنت بر خانوادهٔ F۱۵۰ خلع می‌کند. بااین‌حال، فورد برای به چالش کشیدن ریویان R۱T و جی‌ام‌سی هامر در شتاب، به یک لایتنینگ R نیاز دارد.

استفاده از نام لایتنینگ برای این F۱۵۰ برقی به‌اندازهٔ نام موستانگ مک‌ایی گناه بزرگی نیست، زیرا طرفداران فورد نام موستانگ را مقدس می‌دانند، اما لایتنینگ هنوز هم مثل گذشته یک F۱۵۰ است. البته لایتنینگ جدید در زیر این پوسته بیشتر از F۱۵۰ به مک‌ایی GT نزدیک است. تمام نسخه‌های لایتنینگ به دو موتور الکتریکی مجهز هستند (یکی روی هر محور) به همراه یک پکیج باطری بزرگ که بین ریل‌های شاسی اصلاح‌شدهٔ F۱۵۰ نصب شده است. این پیکاپ همچنین از تعلیق عقب مستقل و بدنهٔ تمام آلومینیومی بهره می‌برد.

جلوپنجرهٔ بسته با یک ورودی هوای کوچک برای برخی مبدل‌های حرارتی، کاپوت عضلانی و چراغ‌های عقب متفاوت از ویژگی‌های ظاهری لایتنینگ هستند. همچنین در این پیکاپ صندوق جلوی بزرگی تعبیه شده که می‌تواند تا ۱۸۰ کیلوگرم بار را در خود جای دهد درحالی‌که سیستم نیمه خودران بلوکروز فورد هم برای آن ارائه می‌شود. بااین‌حال، به لطف گشتاور ۱۰۵۰ نیوتن متری، هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها به‌اندازهٔ شتاب گیری لایتنینگ از حالت سکون قابل‌توجه نیستند تا جایی که در سرعت‌های کمتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت هرگاه پدال گاز تخته شود، چرخ‌های جلو هرزگردی می‌کنند. وقتی پیکاپ با حداکثر ظرفیت ۱۰۱۵ کیلوگرمی خود بارگیری شود، این موضوع تشدید خواهد شد.

رانندگی لایتنینگ بسیار شبیه F۱۵۰ درون‌سوز است و توزیع وزن ۵۰-۵۰ به رفتار جاده‌ای بسیار خوب خودرو کمک می‌کند. هنگام شتاب گیری در صورت خالی بودن پیکاپ، دماغه اندکی بالا می‌آید، اما اگر ۲۰۰ کیلوگرم بار در عقب قرار گیرد این موضوع کاملاً ناپدید می‌شود. البته بااین‌حال، سواری لایتنینگ با کمک‌ها و فنر‌های پیچشی معمولی نمی‌تواند با تعلیق تطبیقی که در پیکاپ‌هایی با این قیمت می‌بینیم رقابت کند. هیچ‌کس پیکاپ را به خاطر فرمان پذیری و هندلینگ عالی نمی‌خرد و لایتنینگ هم استاندارد‌ها در این زمینه را تغییری نمی‌دهد، اما روی جاده با اعتمادبه‌نفس حرکت می‌کند و مرکز ثقل پایین نیز پیکاپ را در پیچ‌ها نسبتاً باثبات نگه می‌دارد.

قیمت تیپ پایهٔ لایتنینگ بنام Pro با باطری ۹۸ کیلووات ساعتی از ۴۱،۷۶۹ دلار آغاز می‌شود که برد ۳۷۰ کیلومتری را فراهم می‌کند درحالی‌که باطری‌های ۱۳۱ کیلووات ساعتی این رقم را به ۵۱۵ کیلومتر افزایش می‌دهند. این باطری بزرگ‌تر با قیمت ۱۰ هزار دلار برای همهٔ تیپ‌ها قابل سفارش خواهد بود، اما فقط خریداران ناوگانی می‌توانند آن را برای تیپ پایهٔ Pro سفارش دهند. در تیپ بعدی بنام XLT نیز سفارش این باطری‌ها باید همراه با سفارش پکیج تجهیزات ۳۱۲ آمپری به قیمت ۹،۵۰۰ دلار همراه باشد که شامل آپشن‌های گران‌قیمتی مثل Pro Power (پریز برق ۹.۶ کیلوواتی در اتاق بار و صندوق جلو)، صندلی‌های برقی، درب پشتی برقی و گرم‌کن صندلی‌ها و غربیلک فرمان می‌شود.

بنابراین، کسانی که خواهان برد ۵۱۵ کیلومتری هستند، باید حداقل ۷۴،۲۶۹ دلار برای تیپ XLT هزینه کنند. تیپ لاریات با همین برد و تجهیزات بیشتری مثل تودوزی چرمی، سیستم بلوکروز و یک سانروف عظیم هم ۵ هزار دلار گران‌تر است. بالاترین تیپ لایتنینگ بنام پلاتینوم هم ۹۲،۶۶۹ دلار قیمت دارد، اما برد این نسخه به دلیل استفاده از رینگ‌های بزرگ‌تر ۲۲ اینچی (رینگ‌های تیپ‌های دیگر ۱۸ و ۲۰ اینچی است) و وزن سنگین‌تر نزدیک به ۳.۲ تن، به ۴۸۰ کیلومتر کاهش پیدا می‌کند.

یکی از مزیت‌های باطری دوربرد لایتنینگ برخورداری از قابلیت Charge Station Pro است. این یک آپشن ۱،۳۱۰ دلاری است که می‌تواند برق خانه را تأمین کند. مزیت دیگر این باطری‌ها نیز ارائه با شارژر قوی‌تر ۱۹.۲ کیلوواتی بجای شارژر استاندارد ۱۱.۳ کیلوواتی است که زمان شارژ از ۱۵ تا ۱۰۰ درصد را از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت کاهش می‌دهد. لایتنینگ با پکیج Max Trailer Tow روی کاغذ می‌تواند تا ۴.۵ تن را یدک بکشد، اما در واقعیت بدون شارژر مجدد، نمی‌تواند این کار را برای مدتی طولانی انجام دهد. ما در طول آزمایش، یک قایق و تریلر ۳.۸ تنی را یدک کشیدیم و کامپیوتر سفری نشان داد که با هر کیلووات ساعت، کمتر از ۱.۶ کیلومتر را طی می‌کنیم. این یعنی برد بزرگراهی لایتنینگ با یک تریلر بزرگ و سنگین به حدود ۱۶۰ کیلومتر خواهد رسید.

البته این پیکاپ برقی هنگام یدک کشی از لحاظ توانایی‌های حرکتی هیچ مشکلی نخواهد داشت و به‌خوبی تریلر را جابجا می‌کند. همچنین به لطف کنترل‌کنندهٔ یکپارچهٔ ترمز تریلر، کاهش سرعت هم با اطمینان صورت می‌گیرد، اما بااین‌حال، لایتنینگ برای یدک کشی خیلی کاربردی نخواهد بود و از الآن می‌توانیم صفی طولانی از لایتنینگ‌هایی که تریلر دارند را در جایگاه‌های شارژ تصور کنیم. البته به گفتهٔ فورد، با شارژر ۱۵۰ کیلوواتی باطری‌های استاندارد لایتنینگ از ۱۵ تا ۸۰ درصد ظرف ۴۴ دقیقه و باطری‌های دوربرد ظرف ۴۱ دقیقه شارژ می‌شوند.

فورد بدون شک تعداد بسیار زیادی از لایتنینگ را خواهد فروخت تا جایی که ادعا می‌کند تاکنون بیش از ۲۰۰ هزار رزرو خرید دریافت کرده که تعداد زیادی از آن‌ها مالک پیکاپ نبوده‌اند. برای کسانی که از یک پیکاپ به‌عنوان خودرویی روزانه استفاده می‌کنند و بار‌های آن‌ها به یک سبد خرید یا چوب گلف محدود می‌شود، لایتنینگ عالی خواهد بود، اما برای کسانی که در حال حاضر پیکاپ دارند و می‌خواهند از بخش عمده‌ای از ظرفیت لایتنینگ استفاده کنند ممکن است با زیرساخت‌های کنونی با مشکل مواجه شوند. البته این مشکل فورد نیست و زیرساخت‌ها هم به‌طور مداوم در حال رشد هستند؛ بنابراین، فقط امیدواریم در آینده فورد نام مک‌وان را روی یک اسکوتر برقی نزده و فورد GT بعدی هم به یک سدان تبدیل نشود!