ضرب المثل‌هایی در رابطه با سکوت و کم حرفی

به گزارش مجله خبری نگار،۲۰ ضرب المثل در رابطه با سکوت، کم حرفی و حرف زدن نا به جا گرد آوری شده است. در ادامه با ما همراه باشید.

۱- آب در غربال کردن

به حرف بی پایه زدن، به کار بی فایده و بی دقت انجام دادن می‌گویند.

۲- به تِریج قبای کسی بر خوردن

قدیمی‌ها اگر به کسی حرفی می‌زدند که او سخت ناراحت می‌شد و ناگهان قهر می‌کرد و می‌رفت و یا با صدای بلند حرفی می‌زد می‌گفتند: “حالا چرا به تریج قبایت برخورد؟ مگر ما چه کار کردیم؟ ”

۳- کله‌ی گنجشک خورده

به کسی گفته می‌شود که پر گویی می‌کند.

۴- ماست به دهانش مایه کرده اند

کسی بی جا ساکت می‌شد و حرف نمی‌زد.

۵- نامه‌ی فدایت شوم

مردم اگر از کار و حرف کسی که پیش آن‌ها آمده ناراحت شوند و بخواهند به او بگویند برو، می‌گویند مگر نامه‌ی فدایت شوم برایت نوشته بودم؟ یعنی این که اگر می‌خواهی برو، مگر من از دل و جان تو را دعوت کرده بودم؟

۶- مثل خروس بی محل، بی وقت می‌خواند

اگر کسی بی وقت و نا به جا حرف بزند به او می‌گویند: مثل خروس بی محل است.

۷- دل شکسته را نمی‌شود بند زد

یعنی این که نباید حرفی بزنیم و کاری کنیم که بی دلیل دل یک نفر بشکند و آزرده شود، چون ظرف چینی را که می‌شکند، می‌توان بند زد، ولی دل شکسته را نمی‌توان آرام و قرار بخشید.

۸- شاخه به شاخه پریدن

بعضی‌ها در حال حرف زدن و گفتگو ناگهان حرفشان را عوض می‌کنند و چیز دیگری می‌گویند.

۹- با یک من سِریش نمی‌چسبد

یعنی این که این حرف‌ها آن قدر از رفتار و گفتار آن آدم دور است که هر کاری بکنی، به او نمی‌چسبد.

۱۰- بر خرمگس معرکه لعنت!

اگر کسی در جمعی بدون مقدمه و بی اجازه حرفی بزند، این ضرب المثل را به کار می‌برند.

۱۱- تلگرافی حرف زدن

یعنی کوتاه حرف زدن.

۱۲- تو قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود

بعضی از حرف‌ها آن قدر عجیب و غریب و غیر قابل قبول است که می‌گویند در قوطی هیچ عطاری یافت نمی‌شود.

۱۳- درِ دروازه را می‌شود بست، درِ دهان مردم را نمی‌شود بست

بعضی مردم عادت دارند که درباره‌ی دیگران حرف بزنند. آن‌ها کاری به درستی یا نادرستی هیچ کاری ندارند. هر کاری کنید آن ها، حرف می‌زنند. برای آن که دروازه‌ی به آن بزرگی را می‌شود می‌بست، ولی دهان به این کوچکی هیچ وقت بسته نمی‌شود.

۱۴- طوطی وار حرف می‌زند

یعنی این که معنی حرف خودت را نمی‌دانی.

۱۵- لالایی بلدی چرا خوابت نمی‌برد؟

اگر کسی پندی بدهد و خودش به آن عمل نکند، این مثل را می‌گویند.

۱۶- هر کس ساز خودش را می‌زند

گروهی همدل و همزبان ناگهان پراکنده شوند و هر کس دنبال حرف و کار خودش باشد.

۱۷- آخرش نفهمیدم تو رفیق من هستی یا رفیق گرگ؟

بعضی وقت‌ها آدم‌ها حرف‌هایی می‌زنند که نمی‌فهمیم از چیزی تعریف می‌کنند یا بدگویی. به این جور حرف زدن می‌گویند دو پهلو حرف زدن.

۱۸- از هر طرف که باد می‌آید، بادَش می‌دهد

گاهی آدم‌هایی پیدا می‌شوند که رفتار و گفتار خودشان را هر طور که به سودشان باشد، ناگهانی عوض می‌کنند.

۱۹- با زبان خوش مار از سوراخ بیرون می‌آید

باید با مردم خوش زبان بود. با بد اخلاقی کاری از پیش نمی‌بریم.

۲۰- بُزش به کوه بالا رفت

اگر کسی حرفی می‌زد و هیچ جوری حرفش را تغییر نمی‌داد و حاضر نبود از آن جایی که هست پایین بیاید، این مثل را درباره او به کار می‌بردند. او مثل بزی بود که بالا می‌رفت و پایین نمی‌آمد.