خودکشی و نقش کمرنگ دستگاه‌های فرهنگی در کاهش این آسیب

به گزارش مجله خبری نگار، خودکشی به پایان خود خواسته زندگی گفته می‌شود و متاثر از عوامل فردی واجتماعی متعدد است.

سرخوردگی، ناکامی، ناتوانایی‌های جسمی و روانی مانند افسردگی و اعتیاد و یا بیماری‌های مزمن از جمله عوامل فردی است که منجر به انزوا و گسستگی پیوند‌های اجتماعی ودر نتیجه میل به پایان زندگی می‌شود.

فقر، بیکاری، اعتیاد، فروپاشی خانواده، شکاف طبقاتی، دگرگونی ارزش‌های فرهنگی و اعتقادی در پی تغییرات سریع اجتماعی و یا بحران‌های اقتصادی منجر به شکاف طبقاتی و فقر فراگیر می‌گردد.

تغییرات سریع تکنولوژی وعدم توان جامعه در سازگاری با شرایط جدید منجر به تاخر فرهنگی وآسیب‌های ناشی از آن می‌گردد و نتیجه آن بحران هویت وگسستگی پیوند‌های اجتماعی و فردگرایی افراطی ومیل به پایان زندگی در افراد ناتوان از سازگاری با شرایط جدید از جمله نتایج آن است.

خشونت خانوادگی، طلاق، بالا رفتن سن ازدواج و تاخیر در فرزندآوری، تجرد دائم از جمله معضلاتی است که می‌تواند خانواده را متشنج کرده وسبب سوءکارکرد در خانواده شود ونتایج آن کاهش قدرت خانواده در فرزند پروری و آموزش مهارت‌های زندگی و افزایش آسیب‌های اجتماعی از جمله میل به خودکشی نتایج ناخواسته این شرایط است.

راهکار‌های کاهش خودکشی

خودکشی مسئله‌ای اجتماعی است و ریشه در بحران‌های اجتماعی دارد لذا راهکار‌های کاربردی جهت کاهش آن منوط به اصلاح ساختار‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و اقتصادی دارد.

در جامعه توسعه‌گرا که انسان محور توسعه است، تمام امکانات جامعه در صدد پرورش انسانی توسعه یافته قرار می‌گیرد، در این جامعه توان اقتصادی و قانونی با محوریت آموزش، درآمد وسلامت در خدمت رفاه ورشد شهروندان است ونهاد‌های آموزشی و خانواده در اولویت برنامه‌های جامعه قرار دارد.

با این رویکرد شاهد تحول در کیفیت آموزش و رفاه خانواده هستبم، در این جامعه فرد به عنوان محور توسعه دارای حق برخورداری از امکانات رفاهی، درمانی و آموزشی است و از آزادی‌های مدنی برخوردار بوده و از حق تعیین سرنوشت خود برخوردار است و آموزش، درآمد و سلامت اولویت محسوب می‌گردد.

تنوع فرهنگی و تمایز اجتماعی به خوبی پذیرفته شده است، در بستر چنین جامعه سالمی خانواده قدرتمند می‌گردد و توان آموزش مهارت‌های زندگی، چون کنترل خشم، توانایی نه گفتن، توانایی تصمیم گیری، مسئولیت پذیری ومهار خواسته‌ها را به فرزندان خود دارد و در نهایت در چنین جامعه سالمی شاهد کاهش انواع بزهکاری وآسیب اجتماعی از جمله خودکشی خواهیم بود.

نگارنده؛ مریم کرمی جامعه شناس