به گزارش مجله خبری نگار، پاریس: تعداد افرادی که تنها زندگی میکنند، حتی در آلمان، رو به افزایش است.
همانطور که مطالعهای توسط محققان دانشگاه ورسای سنت کوئنتین و اِوِلین نشان داده است، این افزایش تعداد خانههای تکسرنشین میتواند تأثیرات منفی بر سلامت روان ساکنان داشته باشد.
بر اساس مطالعهی این محققان که روز چهارشنبه در مجلهی تخصصی PLOS ONE منتشر شد، افرادی که تنها زندگی میکنند، یک و نیم تا دو و نیم برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماریهای روانی هستند.
این بیماریها شامل افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس فکری-عملی میشوند.
با این حال، این مطالعه همچنین نشان داد که آیا تنها زندگی کردن علت این بیماریها است یا خیر، زیرا رابطه آماری بین تنها زندگی کردن و بیماری را، به ویژه در میان افرادی که احساس تنهایی میکنند، آشکار کرد.
محققان به رهبری لوئیس جیکوب، بر دادههای ۲۰۵۰۰ نفر در انگلستان که در سرشماریهای ملی در سالهای ۱۹۹۳، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۷ شرکت کرده بودند، تکیه کردند.
محققان دریافتند که درصد خانوارهای تک نفره در طول سه سال از ۸.۸٪ به ۹.۸٪ و سپس به ۱۰.۷٪ افزایش یافته است. در همین زمان، میزان بیماریهای روانی از ۱۴.۱٪ (در سال ۱۹۹۳) به ۱۶.۳٪ (در سال ۲۰۰۰) و سپس به ۱۶.۴٪ (در سال ۲۰۰۷) افزایش یافته است. همچنین در تمام آمارها، همبستگی آماری بین زندگی تنها و شیوع بیماریهای روانی مشاهده شد.
آرنو دِستِر، پزشک ارشد مرکز روانپزشکی بیمارستان آتزهو آلمان، نیز بر تفاوت بین تنها زندگی کردن و احساس تنهایی تأکید کرد و گفت: «اگر تنها زندگی کردن داوطلبانه باشد، میتواند تأثیر کاملاً مثبتی داشته باشد... در حالی که تنهایی، از دست دادن ناخواسته روابط یک فرد با دیگران را توصیف میکند.»
دِستِر، متخصص آلمانی، با وجود تحسین ساختار این مطالعه، نسبت به نتیجهگیریهای عجولانه هشدار داد. او گفت: «اگر تنها زندگی کردن منجر به فقدان روابط با دیگران شود، از یک سو میتواند به ایجاد برخی بیماریها کمک کند... و از سوی دیگر، ترجیح فرد به انزوا میتواند نشانهای از افسردگی باشد.»
(دی پیای)