به گزارش مجله خبری نگار، او افزود: «کافئین یک محرک است که معمولاً سطح انرژی را افزایش میدهد و باعث میشود احساس انرژی کنید، اما برای برخی افراد، به ویژه افرادی که اضطراب دارند، میتواند وضعیت آنها را بدتر کند.»
به گفته او، کافئین گیرندههای آدنوزین را مسدود میکند و منجر به افزایش سطح دوپامین و نوراپی نفرین میشود. این امر باعث بهبود خلق و خو در افراد سالم میشود، اما در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، میتواند باعث حملات پانیک و بیخوابی شود.
این پزشک خاطرنشان میکند که افراد مبتلا به اضطراب ممکن است گاهی از گیرندههای دوپامین ضعیف رنج ببرند. بنابراین، در چنین مواردی، کافئین انرژی مورد نیاز را تأمین نمیکند، بلکه باعث خستگی و خوابآلودگی میشود.
او میگوید: «واکنش هر فرد به کافئین متفاوت است. برخی افراد ممکن است حتی با افزایش اضطراب، احساس انرژی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اثرات منفی برجستهتری را تجربه کنند.»
بنابراین، به گفته او، تعیین اینکه آیا گیرندههای دوپامین کار میکنند یا خیر، آسان نیست. با این حال، روشها و تکنیکهایی وجود دارد که میتواند به ارزیابی وضعیت فرد کمک کند. به عنوان مثال، پرسشنامههایی مانند GAD-۷ یا HAM-A وجود دارند که به ارزیابی سطح اضطراب کمک میکنند. همچنین میتوان برای تعیین سطح اضطراب با یک رواندرمانگر یا روانپزشک مشورت کرد. پزشک همچنین میتواند معاینه فیزیکی انجام دهد و آزمایشهایی را برای رد سایر علل اضطراب، مانند اختلالات هورمونی یا بیماری تیروئید، تجویز کند.
او اشاره میکند که خودنظارتی نیز میتواند مفید باشد. برای مثال، نوشتن یک دفترچه خاطرات، شامل میزان قهوهای که فرد مصرف میکند، میتواند به فرد کمک کند تا واکنشهای خود را نسبت به کافئین و تأثیر آن بر خلق و خو و اضطراب خود درک کند.
او میگوید: «قهوه اثرات متفاوتی بر افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی دارد. بنابراین، توجه به واکنشهای فردی مهم است. اگر کسی مشکلات اضطرابی جدی دارد، بهتر است برای کمک پزشکی با پزشک مشورت کند.»