کد مطلب: ۸۶۷۵۷۷

|

|

نگارمگ اخبار اخبار اجتماعی

۳۰ تير ۱۴۰۴ - ۲۰:۲۰

بحران کم آبی با قطع کردن آب حل نمی‌شود

بحران کم آبی با قطع کردن آب حل نمی‌شود

من شک دارم که قطع کردن آب منازل بتواند بحران کم آبی را تعدیل کند. شناختی که از رفتار‌های اجتماعی هموطنانم دارم مرا به این گمان جامعه شناختی سوق می‌دهد که خط مشی «بود و نبود» معمولا باعث شکل گیری عقده‌هایی در افراد جامعه می‌شود.

به گزارش مجله خبری نگار،منظورم از خط مشی «بود و نبود» یعنی ساعاتی آب نیست و بعد، آب هست. وقتی آب هست عقده‌های ناشی از فقدانِ آب باید ارضاء بشود و همین امر می‌تواند باعث مصرف بیشتر آب شود. افرادی را دیده‌ام که قبل از قطعی آب، کولر آبی شان را برای ساعاتی خاموش می‌کردند ولی هم اکنون آن را یکسره روشن می‌گذارند. دلیل:، چون چند ساعت دیگر بدون آنکه من بخواهم آب قطع خواهد شد و دیگر کولر و این باد خُنک را ندارم! من این ایده را در نوشته‌های دیگری گفته‌ام.

اینکه برای مثال چرا ایرانیان حتی در نشست‌های رسمی به سمت میز غذا یورش می‌برند، چون درباره غذا همواره در طول تاریخ با تجربه «بود و نبود» مواجه بوده‌اند. «هم اکنون غذا هست ولی معلوم نیست تا کی باشد». در جنگ ۱۲ روزه نیز درباره نان، و بعد روغن مایع چنین تصوری ایجاد شد. مردم در برخی شهر‌ها هر تعداد که مجاز بود نان می‌خریدند در حالی که لزوما به آن تعداد نیاز نداشتند، چون در ذهن شان با «بود و نبود» درگیر شده بودند: «حالا هست ولی معلوم نیست دفعه بعد نان باشد یا نه».

من فکر می‌کنم خط مشی مناسب در این زمینه، تأکید بر اختیار، انتخاب و اقناع مصرف کننده است. خط مشی «بود و نبود» یا «قطع و وصل» سه پیامد در پی دارد:

- ذوق زدگی به هنگام وصل و تشدید میل، لذت گرایی به دلیل دسترسی محدود، و به احتمال اندکی لج‌بازی به دلیل نادیده گرفتن اختیار فرد و تحمیلی شرایطی خارج از اراده او.

و اینها زمینه مصرف بیشتر آب را فراهم می‌آورند. البته آنچه گفته شد صرفا یک گمان جامعه شناختی و بر پایه شواهد در دسترس در خصوص مصرف آب است. برای اطمینان لازم است پژوهش‌های روشمند در خصوص موضوع انجام شود.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری

۰ پسندیدم

گزارش خطا

برچسب ها: آب تاریخ

ارسال نظرات

انتشار یافته: ۰ |

در انتظار بررسی: ۰ |

غیر قابل انتشار: ۰

قوانین ارسال نظر