بزرگترین شکارچی دریایی در تاریخ زمین، همه چیزخوار بود

EPSL: مگالودون یک شکارچی همه‌چیزخوار بود

به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بین‌المللی از دانشمندان کشف کرده‌اند که بزرگترین شکارچی دریایی تاریخ زمین، مگالودون (Otodus megalodon)، بسیار همه‌چیزخوارتر از آن چیزی بوده که قبلاً تصور می‌شد. برخلاف تصور رایج که منبع غذایی اصلی آن نهنگ‌ها بوده‌اند، دانشمندان کشف کردند که رژیم غذایی این غول شامل طیف بسیار وسیع‌تری از طعمه‌ها، نه تنها پستانداران دریایی، بلکه ماهی‌های بزرگ نیز بوده است. این مطالعه در مجله Earth and Planetary Science Letters (EPSL) منتشر شده است.

محققان ایزوتوپ‌های روی را در دندان‌های فسیل‌شده‌ی مگالودون و دیگر کوسه‌های باستانی تجزیه و تحلیل کردند. به گفته‌ی یکی از نویسندگان، دکتر جرمی مک‌کورمک، این روش به ما امکان می‌دهد تا موقعیت یک حیوان را در زنجیره غذایی تعیین کنیم: هرچه شکارچی در جایگاه بالاتری قرار داشته باشد، بافت آن ایزوتوپ سنگین روی (روی-۶۶) کمتری دارد.

داده‌های به‌دست‌آمده نشان داد که مگالودون و خویشاوند نزدیک آن، Otodus chubutensis، در بالاترین سطح زنجیره غذایی قرار داشتند، اما در انتخاب طعمه خود نیز انعطاف‌پذیر بودند. دانشمندان کشف کردند که مگالودون‌های مناطق مختلف رژیم غذایی متفاوتی داشتند: به‌عنوان مثال، دندان‌های منطقه پاسائو نشان می‌دهد که مگالودون‌ها از طعمه‌های سطوح پایین‌تر زنجیره غذایی تغذیه می‌کردند، نه از دندان‌های منطقه سیگمارینگن. این نشان‌دهنده سازگاری این شکارچی با شرایط محیطی و دسترسی به غذا است.

مک‌کورمک خاطرنشان کرد: «کار ما به ما این امکان را می‌دهد که تصویر مگالودون را به عنوان یک شکارچی نهنگ صرف، مورد بازنگری قرار دهیم. این موجود احتمالاً یک ابرشکارچی همه‌کاره و سازگار بوده که قادر به تغییر طعمه خود بین گونه‌های مختلف بوده است.»

تکنیک آنالیز ایزوتوپ روی جدید است، اما اثربخشی خود را ثابت کرده است. این تکنیک نه تنها مطالعه کوسه‌ها و نهنگ‌های ماقبل تاریخ، بلکه حتی گیاهخواران باستانی مانند کرگدن‌ها را نیز امکان‌پذیر کرده است. این امر به دانشمندان ابزاری قدرتمند برای بازسازی اکوسیستم‌های دریایی باستانی و درک علل انقراض حتی گونه‌های غالبی مانند مگالودون می‌دهد.

کنشو شیمادا، دیرینه‌شناس دانشگاه دی‌پال و یکی از نویسندگان این مطالعه، افزود: «یافته‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که حتی بزرگترین و ترسناک‌ترین شکارچیان نیز از انقراض در امان نیستند، به خصوص زمانی که شرایط اکوسیستم تغییر می‌کند.»

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری