Haematologica: درمان هپاتیت ممکن است از سرطان خون جلوگیری کند

به گزارش مجله خبری نگار، بهبودی قابل توجه یک بیمار از مولتیپل میلوما، یک سرطان خون شایع، چند سال پیش توجه محققان را به خود جلب کرد، و آنها از این واقعیت که بیمار برای یک بیماری کاملاً متفاوت درمان شده بود، شگفت زده شدند. این مطالعه در مجله Haematologica منتشر شد.

علاقه به این ارتباط بالقوه، اکنون یک تیم اسپانیایی و فرانسوی را به کشف این موضوع سوق داده است که ویروس هپاتیت B (HBV) و ویروس هپاتیت C (HCV) با ایجاد میلوما متعدد و مراحل غیر سرطانی اولیه که به عنوان گاموپاتی‌های مونوکلونال شناخته می‌شوند، مرتبط هستند.

مطالعه اخیر آنها تأیید می‌کند که تشخیص زودهنگام هپاتیت B و C می‌تواند به پزشکان کمک کند تا با درمان این عفونت‌های ویروسی، از پیشرفت گاموپاتی‌های مونوکلونال به سرطان جلوگیری کنند.

آلبا رودریگز-گارسیا از واحد تحقیقات بالینی بدخیمی‌های خونی در اسپانیا می‌نویسد: «ما نشان می‌دهیم که درمان ضدویروسی، بقای بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما که HBV مثبت هستند را بهبود می‌بخشد.» «مطالعه ما همچنین در یک گروه بزرگ تأیید می‌کند که درمان ضدویروسی، پیامد را در بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما که به HCV آلوده شده‌اند، بهبود می‌بخشد.»

مولتیپل میلوما سرطانی است که در مغز استخوان از سلول‌های پلاسمای غیرطبیعی - نوعی گلبول سفید خون که به طور معمول آنتی‌بادی‌هایی را برای مبارزه با عفونت‌ها تولید می‌کند - ایجاد می‌شود. این بیماری با تومور‌های متعدد مشخص می‌شود.

سلول‌های پلاسمای غیرطبیعی تکثیر می‌شوند و مقادیر زیادی از یک آنتی‌بادی واحد تولید می‌کنند که در هر مورد متفاوت است. این آنتی‌بادی که پروتئین میلوما نامیده می‌شود، می‌تواند به عنوان یک نشانگر زیستی برای نشان دادن وجود سرطان یا یک بیماری مشابه استفاده شود.

قبل از میلوم متعدد، مراحل اولیه‌تری به نام گاموپاتی مونوکلونال با اهمیت نامشخص (MGUS) و میلوم خاموش (SMM) وجود دارد.

تحقیقات و درمان میلوما چندگانه در حال پیشرفت است، اما این بیماری هنوز غیرقابل درمان تلقی می‌شود.

برخی مطالعات، مواجهه مزمن با مواد خاص (مانند محصولات جانبی ویروسی) را با MGUS و میلوما چندگانه مرتبط دانسته‌اند. لوسمی لنفوسیتی مزمن و لنفوم - دو بیماری که گیرنده‌های لازم برای شناسایی آنتی‌بادی را درگیر می‌کنند - نیز با عفونت‌های طولانی‌مدت مرتبط هستند.

محققان همچنین ارتباطی بین مولتیپل میلوما و عفونت‌های ناشی از ویروس‌های دیگر، مانند HIV یا ویروس اپشتین بار، کشف کرده‌اند. درک اینکه آنتی‌بادی‌های بیمار به چه چیزی حمله می‌کنند، می‌تواند به مدیریت بیماری کمک کند.

همین گروه پیش از این در سال ۲۰۲۲ مطالعه‌ای را منتشر کرده بود که شامل ۹ بیمار مبتلا به هپاتیت C و گاموپاتی مونوکلونال بود. افرادی که با دارو‌های ضد ویروسی درمان شده بودند، در مقایسه با افرادی که این دارو‌ها را دریافت نکرده بودند، بهبود بیشتری در میلوما چندگانه یا گاموپاتی مونوکلونال خود نشان دادند.

حتی دلگرم‌کننده‌تر اینکه، دارو‌های ضدویروسی منجر به بهبودی کامل و طولانی‌مدت در یکی از این بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما شدند که طبق گزارش‌ها در آن زمان حداقل چهار سال طول کشید.

یک مطالعه جدید توسط رودریگز-گارسیا و تیمش شامل ۴۵ بیمار مبتلا به گاموپاتی مونوکلونال و هپاتیت B بود. در ۳۶.۷ درصد از مواردی که آنها توانستند نوع تولید آنتی‌بادی اضافی را شناسایی کنند، این آنتی‌بادی به طور خاص HBV را هدف قرار داده بود، که نشان می‌دهد گاموپاتی آنها ناشی از HBV است. در دو نفر از این بیماران، گاموپاتی علیرغم درمان ضد ویروسی پیشرفت نکرد.

سپس آنها گروه بزرگتری شامل بیش از ۲۵۰۰ بیمار مبتلا به مولتیپل میلوما و هپاتیت B یا C را مورد مطالعه قرار دادند. در هر دو گروه، آنها دریافتند که افرادی که درمان ضد ویروسی دریافت کرده بودند، شانس بیشتری برای زنده ماندن داشتند.

نویسندگان نتیجه می‌گیرند: «این مطالعه اهمیت درمان ضد ویروسی را برای بیماران مبتلا به گاموپاتی‌های کلونال ناشی از HBV یا HCV، از جمله میلوم متعدد، نشان می‌دهد.» «درمان ضد ویروسی باید در اسرع وقت در توسعه گاموپاتی‌های کلونال مرتبط با HBV یا HCV، در حالت ایده‌آل در مرحله MGUS، آغاز شود.»