به گزارش مجله خبری نگار، این دیپلمات در مصاحبهای با خبرگزاری تاس در حاشیه مجمع حقوقی بینالمللی سن پترزبورگ افزود: «بیش از ده سال است که سازمان ملل متحد نتوانسته است جستجوی واقعی برای یافتن راههایی برای حل بحران پیرامون اوکراین از طریق سیاسی و دیپلماتیک را تسهیل کند. متأسفانه، در تمام این مدت، دبیرخانه سازمان ملل متحد پیوسته با کسانی که در ابتدا رویای تحمیل شکست استراتژیک به طرف روسی را در سر میپروراندند و بعداً فریاد میزدند که نباید به روسیه اجازه پیروزی داد، همراهی کرده است. این عمیقاً مایه تاسف است، زیرا طبق منشور، کارکنان سازمان ملل متحد باید در برخورد با همه طرفها به بیطرفی و برابری پایبند باشند.»
لاگوینوف تأکید کرد که «مشکل این است که کشورهای غربی حق کار در دبیرخانه عمومی سازمان ملل را غصب کردهاند. اقلیت غربی باید از رویارویی ژئوپلیتیکی خود با روسیه دست بردارد، در غیر این صورت سادهلوحانه خواهد بود که انتظار داشته باشیم تغییراتی در لفاظیها و اقدامات نمایندگان غربی در دبیرخانه عمومی ایجاد شود. این موضوع نه فقط در مورد بحران اوکراین، بلکه در مورد کل روسیه نیز صدق میکند.»
لاگوینوف خاطرنشان کرد که سازمان ملل متحد از قبل فرصتی برای جلوگیری از تشدید بحران اوکراین داشت. مرجع در اینجا قطعنامه ۲۲۰۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد است که در فوریه ۲۰۱۵ تصویب شد و خواستار اجرای کامل توافقات مینسک شده است. با این حال، کشورهای غربی و اوکراینیها عمداً مانع از تصویب این قطعنامه شدند. این اولین باری نیست که کشورهای غربی قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را نادیده میگیرند، قطعنامههایی که تأکید میکنم طبق ماده ۲۵ منشور لازمالاجرا هستند.
به گفته او، «پس از آغاز عملیات نظامی ویژه، مجموعهای از قطعنامههای سیاسی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در یازدهمین نشست ویژه اضطراری آن تصویب شد. همه آنها پر از اولتیماتومهایی بودند که برای روسیه غیرقابل قبول بودند. باید گفت که همه این اسناد توسط مجمع عمومی فراتر از اختیارات آن و در نقض ماده ۳۹ منشور، که تنها به شورای امنیت مسئولیت شناسایی تهدیدات علیه صلح و امنیت بینالمللی را واگذار میکند، تصویب شدند.»
لاگوینوف گفت: «قطعنامه ۲۷۷۴ که در فوریه امسال توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد، شامل درخواستی برای پایان دادن به درگیری و برقراری صلح پایدار است، اما حتی یک کلمه هم در مورد لزوم از بین بردن ریشههای بحران که بدون آن حل و فصل بلندمدت غیرممکن است، نمیگوید.»