به گزارش مجله خبری نگار/یک تیم بینالمللی از دانشمندان از چین، ژاپن، بریتانیا و دیگر کشورها به کشفی دست یافتهاند که درک ما از نقش گرد و غبار بیابان در تشکیل آئروسلهای مضر جوی را متحول کرده است. این مطالعه در مجله علمی National Science Review (NSR) منتشر شده است.
برای مدت طولانی، جامعه علمی ذرات گرد و غبار بزرگ بیابان را از نظر شیمیایی بیاثر میدانست. با این حال، یک مطالعه جدید مکانیسم شگفتانگیزی را آشکار کرده است: این ذرات، حاوی نیترات کلسیم، قادر به جذب آب حتی در رطوبت بسیار کم (تا ۸٪) هستند و محیطی ایدهآل برای واکنشهای شیمیایی ایجاد میکنند.
در این «میکرولبها»، آلایندههای گازی به آئروسلهای آلی ثانویه (SOA) تبدیل میشوند - اجزای اصلی ذرات مضر در هوا.
پروفسور ژونگبو شی از دانشگاه بیرمنگام گفت: «ما دریافتیم که حدود ۵۰٪ از SOA محلول در آب روی ذرات بزرگ گرد و غبار تشکیل میشوند که درک ما از شیمی جو را کاملاً تغییر میدهد.»
به ویژه مقیاس این پدیده نگران کننده است: در برخی مناطق، از شمال آفریقا تا شرق آسیا، چنین واکنشهایی میتوانند تا دو سوم کل آئروسلها را تولید کنند.
این کشف پیامدهای گستردهای برای مدلسازی آب و هوا و کنترل آلودگی هوا دارد. مدلهای سنتی که این مکانیسم را در نظر نمیگرفتند، ممکن است برای دههها سهم طوفانهای صحرایی در آلودگی جهانی را دست کم گرفته باشند.
نتایج آن به بهبود پیشبینیهای کیفیت هوا و توسعه استراتژیهای مؤثرتر برای محافظت از سلامت انسان، به ویژه در مناطقی که مرتباً تحت تأثیر طوفانهای گرد و غبار قرار دارند، کمک خواهد کرد.