به گزارش مجله خبری نگار/دانشمندان دانشگاه فنی مونیخ دریافتهاند که کاهش توده عضلانی و افزایش بافت چربی در عضلات کمر با افزایش خطر درد مزمن مرتبط است. این موضوع در مطالعهای که در مجله The Lancet Regional Health منتشر شده است، بیان شده است.
این مطالعه شامل ۲۷۵۱۸ فرد ۱۹ تا ۷۴ ساله بود. ۲۱.۸ درصد از شرکتکنندگان کمردرد مزمن گزارش کردند. دانشمندان از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کل بدن (MRI) و فناوریهای هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل ترکیب عضلات استفاده کردند.
محققان با استفاده از فناوری هوش مصنوعی، عضلات پشت را به اجزای چاق و لاغر تقسیم کردند. دانشمندان همچنین عواملی مانند سن، جنسیت، سطح فعالیت بدنی و وجود بیماریها از جمله دیابت، دیسلیپیدمی، پوکی استخوان و آرتروز را در نظر گرفتند.
نتایج نشان داد که هرچه نسبت چربی بین عضلانی بیشتر باشد، احتمال درد مزمن بیشتر است. در مقابل، حجم بیشتر توده عضلانی اثر محافظتی داشت. علاوه بر این، این مطالعه تأیید کرد که فعالیت بدنی منظم به میزان توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی (حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط یا شدید در هفته) با کمترین میزان کمردرد مرتبط است. با این حال، هم فعالیت بدنی ناکافی و هم فعالیت بدنی بیش از حد میتواند خطر درد را افزایش دهد.