به گزارش مجله خبری نگار، با این حال، گاهی اوقات با عوارض جانبی مانند حالت تهوع و پوکی استخوان همراه است، که محققان را بر آن داشته است تا اثرات آن را بر مغز عمیقتر مطالعه کنند.
در مطالعهی جدیدی که در آکادمی سالگرنسکا در دانشگاه گوتنبرگ انجام شد، محققان توانستند جمعیتهای مختلف نورونها را در مغز از هم تشخیص دهند. آنها نورونهایی را یافتند که مسئول اثرات مفید دارو - مانند کاهش مصرف غذا و کاهش چربی - و نورونهای دیگری که در عوارض جانبی آن نقش دارند.
برای دستیابی به این هدف، محققان آزمایشهایی را روی موشها انجام دادند و نورونهایی را که توسط سماگلوتید فعال میشدند، ردیابی کردند و سپس آنها را مستقیماً بدون تجویز دارو تحریک کردند. نتایج نشان داد که موشها غذای کمتری خوردند و وزن کم کردند، درست همانطور که با درمان دارویی اتفاق افتاد. وقتی این نورونها از بین رفتند، تأثیر دارو بر اشتها و کاهش چربی به طور قابل توجهی کاهش یافت، در حالی که عوارض جانبی مانند حالت تهوع و از دست دادن عضلات همچنان ادامه داشت.
این یافتهها نشان میدهد که این نورونها نقش کلیدی در اثرات مثبت سماگلوتید دارند و میتوان آنها را برای کاهش عوارض جانبی بدون به خطر انداختن فواید دارو هدف قرار داد.
این نورونها در ناحیهای از مغز به نام کمپلکس واگ پشتی قرار دارند که ناحیهای مهم برای تنظیم تعادل انرژی در بدن است.
این مطالعه گامی بزرگ در جهت درک چگونگی عملکرد سماگلوتید و اثرات آن در مغز است که ممکن است راه را برای توسعه درمانهای بهتر هموار کند.
جولیا تیکسیدور-دئولوفئو، نویسندهی اصلی و دانشجوی دکترا در آکادمی سالگرنسکا، میگوید: «اگر بتوانیم درمان را در این ناحیه هدف قرار دهیم، میتوانیم اثرات مثبت را حفظ کنیم و در عین حال عوارض جانبی را کاهش دهیم.»
این مطالعه در مجله متابولیسم سلولی منتشر شده است.
منبع: مدیکال اکسپرس