به گزارش مجله خبری نگار،یک مفسر چینی مسایل بین الملل نوشت موضوع غنی سازی اورانیوم برای ایران یک مساله حیاتی است و پافشاری تهران روی این مساله در کنار نپذیرفتن آن از سوی آمریکا میتواند امکان رسیدن به یک نقطه توافق را به حداقل ممکن برساند و به شکست مذاکرات بینجامد.
وبگاه "فونیکس نیوز" چین در مقالهای تحت عنوان" ژستهای دوستانه و سپس وعدههای پوچ: چرا مذاکرات اخیر هستهای ایران و آمریکا محکوم به شکست است؟ " به قلم "هان ژن"، نوشت:
در حالی که دور پنجم مذاکرات هستهای ایران و آمریکا بدون حصول نتیجه خاتمه یافته، کل مسیر مذاکرات ممکن است محکوم به شکست باشد؛ مذاکراتی که امید به حصول نتیجه از آن با تهدیداتی، چون بی اعتمادی راهبردی، مخاطرات نامتقارن و امتناع ایران از تسلیم اهرمهای هستهای که به سختی کسب کرده است، کمرنگ شده است.
بازدارندگی راهبردی: ایران توانمندیهای هستهای خود را -که این کشور را در آستانه هستهای قرار داده- برای بازدارندگی در برابر ایالات متحده و اسرائیل ضروری میداند، به ویژه پس از تضعیف متحدان منطقهای کلیدی در سوریه، لبنان و غزه.
سابقه تاریخی: تجربیات گذشته - مانند خروج ایالات متحده از توافق هستهای دوران اوباما (برجام) - به ایران آموخته است که دست کشیدن از قابلیتهای اصلی بدون مزایای تضمین شده و غیرقابل برگشت، آن را آسیب پذیر میکند.
حاکمیت انرژی: ایران از وابستگی به قدرتهای خارجی برای سوخت هستهای نگرانی جدی دارد، چون خاطرات تخلی از گذشته دارد و انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ منجر به لغو همکاریهای هستهای فرانسه شد وتوسعه پروژههای انرژی ایران را برای چندین دهه متوقف کرد.
تحریمهای اقتصادی چند وجهی هستند: حتی اگر تحریمهای مرتبط با برنامه هستهای ایران برداشته شوند، محدودیتهای مالی گستردهتر به بهانه هایی، چون ارتباط با گروههای تروریستی و... باقی میماند. این موانع، مانند قطع شدن از نظام سوئیفت، تاثیر بیشتری نسبت به تحریمهای نفتی دارد، که ایران تا حدی از طریق ناوگانهای سایه و مبادلات پایاپای آنها را خنثی کرده است.
مشکلات اقتصادی داخلی ضرفا به دلیل تحریمها نیستند: مشکلات اقتصادی ایران نه صرفا به دلیل تحریمها، بلکه در سوءمدیریت داخلی سیستماتیک ریشه دارد و هیچ تضمینی نیست که لغو بخشی از تحریم ها، ترجیح مردم را برای حفظ داراییهای سخت (طلا، دلار، املاک و مستغلات) که به رکود تورمی و بی ثباتی پولی کمک کرده است، معکوس کند.